My Secret (Harry Potter)

Straf

Als we onze boeken open hebben begint de les. "Pearl, ik heb een geweldig idee!" Fluister ik. "Wat dan?" Vraagt ze. "Dat zie je wel." Ik concentreer me diep op de spreuk. Ik zwaai met mijn toverstaf. "Wat heb je gedaan?" Vraagt Pearl. "Kijk naar Sneeps wenkbrauw." Zeg ik. Ze kijkt ernaar en heeft moeite niet te lachen. Één van Sneeps wenkbrauwen is gifgroen. De hele klas begint te fluisteren. Ik kan mijn lachen niet inhouden en Pearl en ik krijgen de slappe lach. Sneep kijkt ons woedend aan. Stiekem zwaai ik onder de tafel met mijn staf en denk de spreuk. Meteen is de kleur weer weg. "Potter en Stone, op de gang! Ik zie jullie na de les." Lachend pak ik snel mijn spullen net als Pearl. We lopen het lokaal uit. Eruitgestuurd worden is erg normaal voor mij. Ik doe bijna altijd dit soort dingen. Op de gang ga ik lachend naast Pearl op de grond zitten. "Pearl, blijven we hier echt het hele blokuur zitten?" Pearl denkt even na. "Nee, tuurlijk niet! Ik sta weer op "We hebben geluk. Omdat het de eerste dag op school is hebben de laatste jaars pas later les vandaag. Ze kunnen dan naar de bibliotheek en zo. Dus wij vallen dan niet op." Pearl knikt en staat ook op. We lopen zachtjes naar de trappen. Daarna lopen we naar onze leerlingenkamer waar we snel het wachtwoord zeggen. Binnen zitten er al allemaal eerstejaars hun boeken door te kijken. Ook Harry Potter zit naast een Wemel hun boeken toverdranken door te lezen. "Succes." Zeg ik als ik er langs loop. "Bedankt." Zegt hij. Ik hoor de Wemel daarna nog zeggen "Ik zei je toch dat Sneep een afschuwelijke leraar is." Pearl en ik lopen de kamer binnen. "Wat is het warm zeg." Zegt Pearl. Ik knik. Ik stroop de mouwen van mijn blouse op. "Rose, hoe kom je aan dat litteken?" Vraagt Pearl. Ze had hem vaak gezien maar er nooit wat over gezegd.

"Toen ik vroeger klein was had ik net mijn eerste bezem. Na een paar keer vliegen kwam ik tegen een vaas aan die omviel. Ik viel in de stukken. Zo komt dat litteken." Pearl kijkt er nog even naar. "Oke." Zegt ze alleen. Dan kijkt ze in een spiegel. Ze spreekt een spreuk uit en direct heeft ze haar eigen haarkleur weer. Kastanje bruin haar. "Staat wel beter." Zeg ik eerlijk. Ze knikt "Dat vind ik ook." Ze ploft op het bed en pakt een boek. Ik kijk op mijn horloge. Nog een uur te gaan. Ik oefen met spreuken denkend te gebruik en. Het lukt steeds beter. Maar na een tijdje verveelt het. Ik ga liggen en lees een boek. "Rose, het uur is bijna voorbij. We moeten terug gaan." Ik knik. Snel lopen we naar het lokaal. We zitten net tegen de muur als de deur openzwaait. Iedereen loopt naar buiten. Iemand van onze afdeling geeft stiekem een papiertje met al het huiswerk eropstaan wat we voor de volgende keer af moeten hebben. Ik knik als bedankje. "Stone, Potter!" Schreeuwt Sneep als teken dat we binnen moeten komen. "Jullie deden dit vorig jaar de hele tijd! Dit keer ga ik strengere straffen geven! Hopelijk is dat voor jullie een teken om met deze onzin te stoppen!" Ik haal mijn schouders op. Sneep kijkt woedend. "In jullie volgende les kom ik wel de straf vertellen." Zegt hij. "En nu uit mijn klaslokaal!" Pearl en ik lopen snel naar de grote zaal. We hebben nu pauze. Pearl en ik drinken nog even wat en dan gaan we alweer naar de volgende les. "Wat hebben we nu?" Vraag ik aan Pearl. "We hebben nu een blokuur bezweringen." Zegt ze. In stilte lopen we naar de klas.

Nadat het eerste uur al voorbij is heeft Sneep nog niks van zich laten horen. Ik tik Pearl aan. "Volgens mij is hij ons vergeten." Zeg ik. Net als ik dat gezegd heb hoor ik de deur van het klaslokaal opengaan. "Oh nee." Zucht Pearl. Ik kijk naar de deur. Sneep staat er. "Sorry dat ik stoor maar ik leen even twee studenten." Na dat gezegd te hebben kijkt hij direct naar mij en Pearl. We staan op en lopen naar de gang. Als we daar zijn knalt Sneep de deur weer dicht. "Ik heb lang over deze straf nagedacht." Hij stopt even. Aan zijn gezicht kan ik zien dat hij ons gewoon wou laten wachten. Ik zucht diep. "Wat is de straf?" Vraag ik. Sneep kijkt me aan. "Niet zo brutaal Potter!" Ik zucht nog eens. "Griffoendoor verliest twintig punten en jullie moeten de trofeekast schoonmaken." Pearl kijkt me aan. Ik weet wat ze denkt. Dit valt nog best mee.

Sneep had verteld dat we er om half tien moesten zijn. Precies optijd staan we voor de deur van de kamer. Vilder komt naar ons toegelopen. "We kunnen ook magie gebruiken hoor." Zeg ik. Hij kijkt ons vuil aan. "Jullie doen dit met de hand." Hij geeft ons een paar doekjes en een emmer met water en zeep erin. Ik loop de kamer in met Pearl. Vikder maakt de kast open en weg is hij. "We kunnen dit wel." Zeg ik zelfverzekerd. Pearl knikt en begint te schrobben. Een tijdje schrobben we in stilte. Totdat Pearl mijn naam roept. Ik loop naar haar toe. "Wat is er?" Ze wijst naar een gouden plaatje. 'James Potter' staat erop. Ik kende dit plaatje al uit mijn hoofd. "Ik weet het Pearl. Ik heb deze prijzen al vaker schoon moeten maken." Ze knikt bedachtzaam. "Is die James Potter familie van je?" Ik schud mijn hoofd. "Nee, je weet toch dat mijn ouders geen familie meer hebben?" Pearl knikt. Tijdens het schoonmaken dwaalt de naam James Potter door mijn hoofd. De naam komt me zo bekend voor. Toch weet ik het nog steeds niet als we klaar met schoonmaken zijn. Vilders komt de kamer in. "Erg schoon. Jullie straf zit erop." Zonder verder wat te zeggen loopt hij zo weg. Mevrouw Norks volgt hem dichtbij. Pearl en ik lopen naar onze leerlingenkamer. Snel beginnen we aan het huiswerk.