My Secret (Harry Potter)

Driekoppige Hond

Ongeveer bij de rand van het bos stop ik. Ik zie een soort zilverachtige drab op de grond liggen. "Eenhoornbloed..." Fluister ik. Snel kijk ik om me heen. Ik moet het arme dier snel helpen. Ik ren tot de zilverige drab opeens ophoud. Ik zie een eenhoorn liggen. En er staat iemand naast... "Krinkel?" Zeg ik. Hij lijkt te schrikken en draait zich snel om. "Oh, hallo Potter. Ik...ehm... Vond dit arme dier en besloot het te helpen." Als hij me aankijkt voel ik opeens mijn litteken branden. Snel grijp ik mijn arm vast. "Is er iets?" Vraagt hij achterdochtig. "Nee hoor... Alles is goed. Moet ik Hagrid halen om naar de eenhoorn te kijken?" Hij schud snel zijn hoofd. "Dat is niet nodig. Ga nu maar, anders moet ik je straf geven omdat je zomaar door het bos wandeld." Ik draai me om en loop het bos uit. Er klopt hier iets niet... Ik loop het kasteel in en besluit eens een kijkje bij de derde verdieping te nemen. Waarom zou je er niet heen mogen? Er zitten heus geen monsters ofzo. Snel loop ik naar boven. De deur van de verdieping zit opslot maar ik heb mijn toverstaf bij me. Al snel is de deur open en sluip ik naar binnen. Als ik me omdraai zie ik daar een enorme hond... En dat is nog niet eens het ergste, de hond heeft drie koppen. Gelukkig slaapt hij. Opeens hoor ik gestommel achter de deur. Snel verstop ik me achter een pilaar. "Ik zei toch dat ik wat hoorde?" Hoor ik Sneep zeggen. "Je hebt gelijk. Ik wist zeker dat die deur op slot zat." Zegt proffessor Anderling. Oh nee... Ik zit diep in de problemen als ze mij zien. "Diegene die dit gedaan heeft kan niet ver weg zijn." Zegt Sneep. Langzaam sluip ik naar een hoek toe waar ik in de schaduw sta. "Hoorde je dat? Ik denk dat de inbreker nog steeds hier zit." Zegt Sneep weer. "Ik kijk wel op de gang, als jij nou hier controleert." Zegt proffessor Anderling. Sneep gaat ermee akkoord en begint de kamer te doorzoeken. "Ik weet dat je hier zit, als ik erachter kom dat je een leerling bent zit je diep in de problemen." Ik weet maar één manier om hier weg te komen zonder straf... Naast mij ligt een kapotte tegel, daar pak ik een stuk van. Snel gooi ik het stuk naar een poot van de hond die direct wakker word. Sneep staat recht voor één van de koppen en loopt langzaam achteruit. "Rustig maar... Ik doe je niks..." Zegt hij paniekerig. Dan draait hij zich snel om en rent naar buiten waar hij snel de deur sluit. Nu zit ik hier... Met een driekoppige enorme hond.