My Secret (Harry Potter)

Gesnapt

Eerst heeft de hond niet door dat ik er ben. Maar ik was bijna mijn honden allergie vergeten... "Hatsjoe!!!" De hond draait al zijn koppen direct naar mij toe. "Hatsjoe!!!" Ik nies nog een keer. De hond gromt en komt op me af sluipen. Snel ren ik naar de deur en maak hem open met een spreuk. Gelukkig is de hond niet al te snel en ik sluit snel de deur achter mij. "Potter." Snel draai ik me om. Sneep had de hele tijd bij de deur gewacht... "Sne... Hatsjoe!!!" Hij kijkt me woedend aan. "Wat deed je daar, Potter?" Ik denk even na voor ik antwoord. "Ik.... Hatsjoe!!!" Direct daarna moet ik nog een keer niezen. "Ga eerst maar naar madame Pleister. De volgende les bedenk ik een toepasselijke straf." Ik zucht en loop snel weg. Als ik zeker weet dat ik hij me niet meer ziet begin ik te rennen. Ik heb geen zin om naar madame Pleister te gaan. Als ik maar ver genoeg van die hond ben nies ik ook niet meer. Ik besluit naar de bibliotheek te gaan. Ik wil graag wat onderzoeken over die hond. Ik zie Harry Potter en een Wemel langs lopen. "Wat zou die hond toch bewaken?" Zegt hij. Ik sta direct stil. Ze lopen ook naar de bibliotheek. Snel volg ik ze en neem ik plaats aan een tafel wat verderop. "Ik zou het echt niet weten, Harry. Misschien heeft Hermien al iets gevonden." Zegt de Wemel. "Ik denk het niet Ron, dan had ze dat nu al wel gezegd." Dus zo heette hij. "Wat zou zo belangrijk zijn dat het door een enorme driekoppige hond bewaakt word?" Zegt Harry. Opeens zie Pearl naar me toe lopen. "Perkamentus vroeg of je naar hem toe kon komen." Ze kijkt een beetje achterdochtig. "Oke, dank je. Rustig maar, het is niks ernstigs." Ze knikt. "Ik ga vast naar het ontbijt, kom je denk je ook zo?" Ik haal mijn schouders op. "Ik weet niet hoe lang dit gaat duren. Maar ik denk het wel." Ik kijk even naar mijn horloge. 8:35. "Ik denk dat het wel lukt." Zeg ik. "Oke." Zegt ze glimlachend en draait zich dan om.

De waterspuwer gaat aan de kant als ik het gewoonlijke wachtwoord zeg. Snel stap ik de trap op. Snel klop ik op de deur. "Binnen." Hoor ik Perkamentus zeggen. Ik zucht en open de deur. Ik loop zonder wat te zeggen naar de stoel en ga zitten. Ik weet al waar dit over zal gaan... "Ik heb van proffessor Sneep gehoord dat je op de derde verdieping was." Ik kijk naar mijn handen. Hij gaat verder. "En dat je ook in de kamer was geweest." Ik kijk op. "Het is echt niet wat u denkt." Hij kijkt me vragend aan. "Ik was gewoon..." Zeg ik voordat Perkamentus me onderbreekt. "Nieuwsgierig." Zegt hij. Ik knik."Maar je wist dat het gevaarlijk was?" Ik knik.