✉De Dief

60 6 10
                                    

~Music by ChrystalChameleon~
Voor SaeyoungLuciel
-----------×°•----------×°•------------×°•----------

Je hebt altijd op je eigen weten te overleven, zonder enige hulp van anderen. Ondanks je verleden en het weten van je daden, kijkt men op je neer. Minachtend. Wellicht, vanwege je verraad. Een gebeurtenis, die tot vandaag nog de dag nog in de hoofden dwarrelt van ongewenste toeschouwers. En als hen het niet zijn, die de herinneringen naar voren brengen. Zijn het wel de geruchten die iedereens oren bereiken. Alhoewel, jij blokkeert alles om je heen. Je hebt jezelf altijd kunnen redden. En de ruwe omgeving, maakt je alleen maar sterker. Mentaal en fysiek. Je hebt geleerd je schaduwen te vertrouwen, in plaats van de vele leugens. Je hebt beide mens en dood kunnen misleiden, je leeft voort in hun herinneringen. Die al te vaak voluit worden gesproken, nu jou aanwezigheid is verdwenen in hun hart. Al laat dat je koud. Sinds, zij nooit iets voor jou hebben gedaan. Sinds, zij nooit een woord geloofde dat je lippen verliet, de verhalen die je ogen spraken. Ze zijn allemaal blind.

Genoeg, van de negativiteit die als maar weer je humeur belemmerde, verlaat je, je huidige dorp. Het was je intentie om niet weer om te gaan met mensen, levensvormen waar je geen enkele interesse of sympathie voor toont. Al ben je er zelf één. Het enige wat je belangstelling prikkelde, was een gerucht. Een gerucht, over een 'Vervloekt Huis'. Iets, wat jij als lachwekkends opvat. Daarentegen, word je echter geïntrigeerd wanneer de woorden "overvloed aan rijkdom" vallen.

Het is niet de eerste keer dat je goederen van een ander steelt, dat is simpelweg jou manier van leven. Je neemt terug, wat ooit jou toebehoorde. Dat maakt het geen misdaad. Ongelukkigerwijs, is het verschil tussen wat juist is en wat een zonde, grote maten tussen de burgers van het nieuwe dorpje waarin jij je openbaar maakt, verschillend. Ondanks dat, neem je alsnog de risico's. Eén met de schaduwen, verberg je, je identiteit. Dus het is niet het geval, dat je in het oog word gehouden. Aangezien niemand weet, wie deze 'dief' is. Het enige wat de mensen om je heen kennen, is je omhulsel. Je kenmerken, zoals het gezicht van een verrader. Jou verhaal is niet onbekend. En het zal je achtervolgen, waar je, je ook verbergt. Zelfs de schaduwen, iets wat jij zielsvertrouwd, zullen ooit voor je ogen verdwijnen en, geen schuilplaats bieden.

Maar, je bent niet hier gekomen om je te reflecteren op je verleden. Iets wat jij beschouwd als tijdsverspilling. De enige gedachten die jij nodig hebt, zijn die van een plan. Al ben je niet de beste planner, je hebt andere talenten waarin je uitblinkt. Je bent listig, bekwaam en koelbloedig. Niet alleen deze, maar ook meerdere kwaliteiten die jij bevat, geven jou een gevoel van hooghartigheid.

Terwijl de zon onder gaat, ben jij je aan het voorbereiden. Je bekleed je in zwart, de perfecte camouflage tijdens de nacht. Met verborgen wapens op zak. Zoals messen gedragen door een riem om je bovenbeen. Die zijn bedekt dankzij je donker gekleurde broek en lang stuk van de favoriete shirt, die schuin - en aan één kant langer uitloopt. Ook draag je een ketting, met een klein flesje als versiering. Hierin, bevind zich water met een aparte, heldere paarse kleur. Mocht de kans komen dat je word ontdekt, heb je altijd de mogelijkheid om de inhoud van het flesje te werpen op je vijand. Ondanks de uitblinkende kleur, is het onopvallend. Om reden dat je het tussen je beha verbergt. Dat is nog niet alles. Haarpinnen klemmen zich om een aantal plukken haar, mits je sloten moet openen. En korte dolken verbergen zich onder de dikke mouwen van je vest, geklemd om een klein, duur apparaatje. Daarnaast, wat kledij betreft, draag je lange laarzen opgetooid met drie zwarte riempjes aan de zijkanten en sleehak. Met onder de zool en de hak een laag zwart, wat dient om geluid te dempen.

Het is onbegrijpelijk donker. Er is geen maan in de lucht, alleen wolken. Die de sterren verbergen in een veil van donkere tinten. En het felle licht blokkeren. Dit, zie jij alleen maar in je voordeel. Het is een perfecte nacht, voor een dief van de schaduwen. Een perfecte nacht, om ijdele en prijzige onderdelen te stelen uit een verlaten huis, die een gerucht heeft laten ontstaan. Net als jijzelf. Al laat jij liever de tijden van de jaren voorheen, achter je. Zelfs al dwalen je gedachtes soms terug.

Ondanks dat het een rijk en groot huis is, is er niks aanwezig wat jou in de gaten kan houden of je positie kan verraden. Het enige wat vreemden weerhoud van binnenkomen op het terrein, is een groot hek en muren. En met beide, heb jij geen probleem. De muur staat er blijkbaar al jaren, het is beschadigd en vele stenen zijn versleten, of steken uit. Al bieden deze stenen een goede grip tijdens het naar boven klimmen. Een idee wat jij maar al te vlug uitvoert. Zodra je aan de andere kant van de muur staat, is het eerste wat je opvalt het overvloed aan bloed - rode rozen. Gecombineerd met de donkere lucht, geeft het een huiveringwekkende sfeer. Terwijl anderen spijt zouden hebben van hun besluit, toon jij geen enkele kenmerken van angst. In tegenstelling, loop je rustig naar een roos en trekt het met een snelle ruk uit zijn oorspronkelijke plaats. Al prikt één van zijn doornen je vinger. Je gunt jezelf niet te tijd om alles te bewonderen of jezelf druk te maken om de druppel bloed die onderhand via je vinger naar je vingertop glijdt. Voordat er een minuut voorbij is gepasseerd, ben je al door de hele tuin gewandeld. En probeer je zo min mogelijk geluid te maken terwijl je een pin uit je haar haalt en het slot open maakt van de deur die zich voor je bevind. Het is heel antiek en oud. Het is zo makkelijk te openen, dat je er wel om kan lachen. In feite, is het te gemakkelijk.

Terwijl jij je een weg baant door de verduisterde halen, krijg je een vreemd voorgevoel. En het is geen prettig voorgevoel. Zoiets is je al vaker overkomen en, wanneer dit onbeschrijfelijke gevoel verschijnt, weet je dat je waakzaam moet blijven. En elke ongewenste situatie op zijn ergst moet opvatten. Het leven is immers nooit eerlijk tegen jou geweest.

Tot je verbazing, zie je iemand. Iets wat jou gelijk tot een halt roept. Een detail over het 'Vervloekte Huis' is, dat het verlaten is. Je voelt jezelf overkoken, van woede. Op jezelf. Op de mensen die jij in vertrouwen hebt genomen. Over het feit, dat je überhaupt iemand's woorden geloofde, tot dit moment. Maar je moet jezelf beheersen. Voordat je gepakt word en, wie weet wat er dan met je gaat gebeuren. De gene die je verderop ziet, ligt op een bank. Hij is blond en je kan een oortje zien bungelen over de rand van de bank. Kalm ligt hij daar, onbeweeglijk. Iets wat je niet op prijs stelt, sinds jij nu nog stiller langs hem moet sluipen. Wat je echter niet ziet terwijl je naar de andere kant van de woonkamer loopt, is dat de jongen zijn ogen tijdelijk heeft geopend. Maar ze alweer sluit zodra je hem voorbij bent. Je was immers te gefocust op jezelf en je stappen.

Uiteindelijk, eindig je in de eetkamer. Een erg chique eetkamer. Het zou je niet verbazen als de omlijning van het tafelkleed van goud is. De grote tafel was helemaal gedekt. Met grote glazen in verschillende kleuren met - en zonder stenen. Maar, wat jou het meest opvalt, is het bestek.

Zilver bestek.

Je vraagt je maar een fractie van een seconde af, waarom alles zo mooi is klaar gelegd. De rest van de secondes die je nodig had om naar de tafel te sluipen, gebruik je om te verbeelden hoeveel geld je ermee kan verdienen. Terwijl je een vork voorzichtig oppakt, bestudeer je het aandachtig. En je voelt jezelf overwelfd met vreugde wanneer je ziet dat het echt zilver is. Met hongerige ogen staar je naar al het andere bestek, zes keer drie stuks. En je probeert zo veel mogelijk mee te dragen in de vele zakken, aan de binnenkant van je vest. Zelfs al bedriegen je ogen je en is het geen echt zilver, jij kan vervolgens zelf mensen bedriegen en een fortuin binnen halen.

Dit is genoeg voor nu, je kan altijd nog wederkeren en meer bezittingen eigen maken. Het vele bestek maakt al kort lawaai met elke beweging, nog meer buit en je zal niet meer onopgemerkt weg komen.

Storytime With Pnyan-o | Verhalen voor VriendenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu