Seducing The Gay CEO (COMPLETED)

Chapter 36

HUMIWALAY ng yakap si Dos nang may marinig kaming tikhim mula sa gilid.

"Ahem. Mawalang galang na ho." Pasimula ni Drew.

Habang si Dos naman ay nakatingin lang sa kanya na para bang nanunuri ito.

"Ak--" he stopped when I signalled him.

"Ah Kuya Dos! Si Alejandro, boyfriend ko." Nakangiti kong pakilala sabay kawit sa braso ni Drew.

Habang ang mukha naman ni Dos ay hindi maipinta.

"Pe--" magsasalita na sana ito ngunit bigla kong itinaas ang aking kamay.

"Hep! Hep!...." Natulala naman si Kuya. "sagot, Dos!" Dugtong ko.

"Hind--" natigilan siya dahil binatukan ko ito.

Ano ba naman...

"Dumbass! Dapat Horray! ang tamang sagot! Ulyanin." Pamimikon ko.

That made me laughed so hard.

Tumigil lang ako nang mapansing kong ako lang pala ang tumatawa at ang dalawang kasama ko ay nakatingin lang sa akin.

Grabe nakakahiya.

Mukha akong baliw...

After a few seconds. Tsaka humagalpak sa tawa ang dalawang unggoy.

Ay! Pinagtitripan ako ng mga gagong to!

"I already like you, Bro." Saad ni Dos. Tapos nagfist bump sila.

So ganon-ganon na lang 'yon?

Grabe ah? Parang ako lang yung outsider dito.

I glared at them. Hmp. Pag-untugin ko pa sila eh!

I turned my back against them kunwari nagtatampo.

It's my time, Assholes!

Inalog-alog ko konti ang aking balikat para magmukhang umiiyak.

I heard a few footsteps na papalapit sa akin.

Three.

Two.

One.

Sinugod agad ako ng yakap ng dalawa. As in sabay pa talaga sila.

I continued my acting but deep inside tawang-tawa na ako.

"Uyy Tres baby, sorry na! I just missed you." Pang-aalo ni Dos.

Habang si Drew naman ay hinahagod ang likod ko.

"We'll do anything just forgive us, Chuck." Segunda ni Alejandro.

"A-anything?" Tanong ko habang humihikbi-hikbi.

Sabay naman na tumango ang dalawa.

"C-could y-ou please-e.." Halatang inaabangan ng dalawa ang susunod na katagang sasabihin ko. Well? I'll give you the dose of your own medicine assholes.

"Could you please, GO DIE!? YOU FUCKING SHITHEADS. DO YOU THINK I'LL CRY LIKE A BABY BECAUSE OF THAT STUPID PRANK!"

Ang mga mukha nila na kanina ay guilty ngayon naman ay napalitan ng mga nanlilisik na mata.

They're like wolves, who is ready to hunt.

Kaya ang ginawa ko ay tumakbo ako ng ubod ng bilis.

Tawa ako ng tawa habang tumatakbo sa labas ng Bay 5.

I looked around, i couldn't spot them. Kaya huminto ako.

Ngunit sa paghinto ko ay may mga bisig na yumapos sa akin.
"Tsk. Naughty."

It's Drew! And he's alone.

"Haha. I always am. Asan si Dos?" Tanong ko.

His breathing slowed down and returned to normal. I could feel it because his mouth is just behind my ear.

Pinamulahan naman ako.

Buti na lang at nakatalikod ako sa kanya kaya hindi niya kita.

"Ah Mikaeli? He said that he's going to fetch his car. Kaya mauna na daw tayo. He'll update you kung asan na siya." He answered.

I guess that my brother likes him already.

I sighed in relief. Buti naman.

Kumalas siya mula sa pagkakayakap sa akin at tinignan ako ng diretso sa mata.

Ghaad.

Why is my heart palpitating like this?

It's pounding really fast.

I broke our eye contact.

"Tara let's go na." Aya ko. But he stopped me by grabbing my arm.

The next thing i know was his lips were against mine.

Ang kaninang mabilis na tibok ng puso ko ay mas lalong bumilis. Sa tingin ko umaakyat na lahat ng dugo ko sa ulo.

Oh Lord sakit ba ito?

Kukunin niyo na ba ako?

Wag muna please?

I just want to savor this moment. Na para bang wala ng bukas. I had this intuition na if let him go now,

I'll loose him forever.

Kaya I deepened the kiss. He taste sweet. I'll never ever forget this sensation... ever

Not in my life time.

I'm glad I met him.

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
AN:

That's one weird intuition you got there, Miranda.

Sa mga sumusubaybay po (kung meron man), Just hang in there, guys!

To be continued... on Tuesday.