Seducing The Gay CEO (COMPLETED)

Epilogue

HABANG tinitignan ko ang aking pamilya. . . i feel proud.

It's like 'i've won a hundred and thousand dollars' feeling.

I'm so lucky to have an ex-gay husband.

I'm so lucky that i chose to gamble.

I'm so lucky that all of my heartaches were worth it.

"Hey kiddos! Come here. Don't make so much fun out of Tati." Sigaw ko.

That caught their attention.

Ang mag-aama ko ay sobrang busy sa paglalaro dito sa aming rest house sa Sta. Rosa, Laguna.

After 1 year nang magpropose ako kay Alejandro ay tsaka kami nagpakasal.

We had a church wedding in Manila Cathedral. Sabi daw niya, we need to ask for the blessing of God in His own roof. Kaya sa simbahan muna kami ikinasal.

Then we had our honeymoon in El Nido, Palawan for 1 whole month. Mabuti na lang at nagtake over muna ang mommy niya sa kompanya.

And speaking of his Mom. Mabait naman pala ito. Masyadong OA lang talaga si Alejandro. Actually that set up dates na pinaplano ng Mom niya, ay para din pala sa kanya. Nag-aalala daw ito na baka tumandang walang asawa si Drew.

In our second year of marriage. Niyaya niya akong magpakasal ulit. This time siya naman ang magpopropose. We renewed our vows in St. Peter's Basilica in Rome. How sweet is that?

Pero mas sobrang natuwa ako when i learned that he was planning on a honeymoon cruise. Second honeymoon actually.

At sa barkong iyon nagawa ang una naming supling.

No, rather. Triplets. I gave birth to three healthy baby boys.

We named them,
Mac Andrew Roberts
Mac Arthur Roberts
Mac Aleph Roberts

Nag-away pa kami ni Drew dyan sa pagpangalan sa tatlo.

He kept on blabbering Alejandro Jr., Alejandro I, Alejandro II.

Like duh? Asan naman hustisya don? Sinunod niya lahat sa pangalan niya.

Sa huli. . . ako parin ang nasunod. Naisip ko na we just name them differently pero ang initials ay M at A.

Nung time na manganganak na ako. . . that was the most memorable part of our marriage.

Nasa restaurant kami non and we were eating. Not until my waterbag broke. And i screamed "TANGAMA KA DREW. MANGANGANAK NA KO!"

When i said that, he didn't panicked at all. Kalamado itong tumayo sa upuan at dahan-dahan akong kinarga patungo sa sasakyan namin.

Kalmado din siyang nagdrive until we got in the hospital. Pero nang isugod na ako sa emergency ay dun na ko nagulat ng hindi ko siya makita sa tabi ko.

I asked for the nurse to find my husband. Nagpanick ako lalo kasi nawala siya bigla. Ngunit bigla kaming napalingon lahat nang may sumigaw na "Oh my Ghad! Nurse! Doc! May hinimatay ng dilat dito sa harap ng emergency! Help!"

Pinakiusapan ko ang nurse na icheck kung ang taong hinimatay ba ay nakasuot ng polo shirt na maroon at acid wash pants. Then when she came back agad niyang pinatotoohan ang hinala ko.

Alejandro collapsed with his eyes wide-open!

Napatayo ako ng di oras at pinuntahan siya. Eventhough my whole body hurts.

Sinampal ko siya ng sobrang lakas and i said "BRUHA! HIHIMATAYIN KA NA NGA LANG. NAKALIMUTAN MO PANG PUMIKIT! DI KA PASOK SA AUDITION! KAYA HALIKA NA MANGANGANAK NA KO!!"

I was laughing my ass out habang sinasalaysay ko yung kwentong iyon sa aming mga kamag-anak na pumuntang ospital.

Alejandro is really unbelievable.

Ngunit kahit ganon ang asawa ko? I still love him. Kahit 5 YEARS na ang nakalipas.

Mahal ko pa din siya, wholeheartedly. Walang bawas. Sobra-sobra pa nga.

Sa limang taong nakalipas ay nataguyod niya ng maayos ang aming pamilya at napalaki namin ng mabuti ang aming tatlong anak.

I couldn't ask for more.

But their is.

AGAD na nagsilapitan ang aking mag-aama habang may ngiting nakapaskil sa kanilang mga labi.

"Mamay! Tati is so weak, he can't tag me po." Reklamo ni Mac Arthur.

Ang dalawa naman ay tumango din.

Hay nako. Ang kukulit talaga nitong mga anak namin. Palagi nilang pinagkakaisahan si Drew tuwing maglalaro sila.

I guess that's their way of bonding with Alejandro. Which they call Tati.

Nagsitakbuhan naman agad sila nang makita nilang paparating na si Alejandro.

Manang-mana sakin. I admit.

Drew kissed me on my lips. Then down to the little bump on my belly.

"I can't wait to finally meet my incoming daughter, Chuck. Anong pangalan kaya ang ibibigay natin? I suggest Alejandra. Para sunod sakin." He said while pouting.

Hayan na naman siya. Pang-ilang beses niya ng sinasabi sakin na Alejandra na lang daw ang ipangalan.

"How many times do i have to tell you na hindi pwede, Baby ko. Just pick any name wag lang malapit sa pangalan mo, okay Big Boy?" I said habang hawak hawak ang kanyang pisnge.

Drew ias acting like a kid pag gusto niyang magpalambing.

Tinitigan ko ito sa mata. Those eyes. . . hindi pa din ito nagbago since the first day i met him.

The day that started our faith and destiny.

The day which i decided on Seducing The Gay GEO.

★★THE END★★

MIRANDA RAMOS ROBERTS
and
ALEJANDRO ROBERTS

And they lived. . .
HAPPILY EVER AFTER.

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
AN:

Salamat po sa pagbabasa. I hope you guys enjoyed reading. You can also check my other works. Lahat po stand-alone kaya pwedeng basahin in any order. Though, related and ibang characters or some events. Nagpapasalamat po ulit ako.

It's a wrap! Ciao.

◆iamlawrei◆