AŞIK OLAN CESUR CESUR OLAN İSE APTALDIR

Bölüm 8

Gözlerimi açtığımda dayımın evindeydim. Tavana bakıyordum. Güneşin son ışık damlası, salon avizesini turuncuya boyamıştı. Turuncu ama kırmızı gibi. Ate'nin gözlerinde endişeyi gördüm. Eğilip bana bakıyordu. Dayım ise başımı kucağına almış yanaklarıma, boynuma ve burnuma kolonya sürüp duruyordu. Muhtemelen bayılmıştım. Bu aralar göz doktoruna gitmeliydim sanki. Renkleri çok parlak, çevremi de buğulu görüyordum dokuz gündür. Sonra Ate dayanamadı, aldı beni kucağına. Kokusu sardı her yanımı. Sarıldım bende boynuna. Terasa taşıdı beni. Yatırdı yatağıma. Ayakkabılarımı çıkarttı nazik hareketleriyle. Sonra pikemi boynuma kadar çekti. İlk öpücüğümü o zaman aldım. Gözlerimi kapatmıştım ama sıkıca değil. Onu görebiliyordum. Odadaki loş ışıkta, okyanus gözleri bana aşkla bakıyordu. İlk önce yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Nefesini yüzümde hissedince, hayatımda hiç olmadığım kadar heyecanlandım. Gözlerimi sımsıkı kapattım ve hayallerime daldım. Annemle o kamelyadayız. O beyaz bir kıyafet giymiş. Güneş batmak üzere. Annemin kahve saçlarını kızıla boyuyor. Uzun bir süre anneme bakıyorum. Ela gözleri parlıyor güneşin altında. Beni de yanına çağırıyor. Gözlerimi kapatıp açınca Ate'yi görüyorum. Gözlerini kapayıp iyice yaklaşıyor. Saniyeler sonra ılık dudakları, benim dudaklarıma değiyor. Alt dudağımı ağzına alıp ısırıyor. Beni sevdiğini söyledikten sonra uyuyabilmem için odamdan çıkıyor. Ellerim istemsizce dudaklarıma gidiyor. İlk öpücüğümü aldım. Korkuyorum ama mutluyum. Aşk bu kadar garipmiş meğer; cesaretleniyorsun fakat bu cesaret aptallık hissini de beraberinde getiriyor. Artık korkulu üçlü benimle. Ate'ye beslediğim duygunun adı "aşk". "cesaret"lenip öpüştükte. Bir tek, her şeyi mahvedip "aptal" olmak kaldı.

Uyumak için gözlerimi kapattığımda bir çığlıkla uyandım. Ate, elimi sıkıca tutmuş ağlıyordu. Gözyaşlarıyla ıslanmıştı kirpikleri. Okyanus gözleri kan çanağına dönmüştü. Cam tavandan gözüken yıldızlar yoktu...Orada cam tavan yoktu. Tavanda gece parlayan, fosforlu yıldızlar vardı. Ate onları dün, ben ameliyattayken yapıştırmıştı...benim için. Daha dün akşam ilk öpücüğümü almıştım. Şimdi ise duyduğum uzun bip sesine bakarsak hastanedeydim. Ve, Ate, dayım, babam ve Kyra teyzenin tepkilerine bakarsak ölmüştüm...tıpkı annem gibi. Ate'nin bir damla gözyaşı bileğime damladı. Gözyaşı ılıktı...tıpkı kalbi gibi. Ama artık her şey bitmişti.

Yarımsaat uğraştan sonra doktorlar artık şok cihazını bıraktı...benden vazgeçmişlerdi. Artıık bedenim ısınmıyor, kalbim atmıyordu. Ate yanıma geldi, dün geceki gibi yüzünü yüzüme yaşklaştırdı. Ve beni sevdiğini söyleyerek, artaık morarmaya başlayan ve buz gibi olan dudaklarıma minik bir öpücük kondurdu...

n-is��Zeͬ3