Chapter 34: The Hunter and The Hunted

178K 5.6K 373
                                    

XYRA

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko sa oras na ito. Galit, awa at lungkot ang nararamdaman ko. Iniisip ko kung paano ko maililigtas ang mga inosenteng estudyante. Marami ang kalaban namin na nakasuot ng black cloak. Napapalibutan ang buong academy. Napilitan na ring lumaban ang mga estudyante para sa kaligtasan nila. Pati ang mga guro ay nakikipaglaban na rin.

Malalakas na sigaw at iyak ang naririnig ko sa buong paligid na sinabayan pa ng malalakas na pagsabog sa iba't-ibang lugar. Narinig ko pa ang mga boses na nagmamakaawa kung saan-saan, na humihiling na huwag silang saktan. Gusto kong tulungan lahat pero hindi ko kaya. Wala akong sapat na kapangyarihan. Naikuyom ko nang mariin ang mga kamao. Hindi ako dapat tumayo at manood sa mga nangyayari. Pero pakiramdam ko ay bigla akong naduwag. Parang gusto kong tumakbo at magtago na lang.

Napalingon ako kay Clauss. Hindi siya nakikipaglaban pero patuloy siya sa pagsunog ng mga bangkay. Naguguluhang nakatitig siya sa malaking apoy. Lilipad sana ako patungo kay Clauss pero may isang laser na dumaplis sa braso ko kaya napatigil ako at napangiwi. Dumaloy ang dugo mula sa braso ko. Napalingon ako sa lalaking nakangisi sa 'kin. Siya ang lalaking humalik sa 'kin noong ililigtas sana namin si Felicity. Tinitigan ko siya ng masama pero lalo siyang napangisi. Nairita ako sa itsura niya.

May humawak sa mga balikat ko na ikinagulat ko. Paglingon ko, nakita ko si Akira. Nakahinga ako nang maluwag. Kasama niya si Bryan. Hinihingal ang dalawa at pagod na pagod.

"Ayos ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni Akira. Tumango ako. Sinugod ni Bryan ang lalaking umatake sa 'kin at nakipaglaban ito.

"Pupuntahan ko si Clauss," desididong sambit ko kay Akira. Tumango si Akira at sinabing nakita niya si Selene kaya ito ang haharapin niya. Lumipad na ako patungo kay Clauss. Habang papalapit ako sa kanya, may humarang sa aking kalaban. Pinaulanan niya ako ng mga puting bola. Matitigas ang mga bola at malakas ang pagkakatama ng mga ito sa iba't-ibang parte ng katawan ko. Tumalsik ako palayo at bumagsak sa lupa.

Nagkapasa ang mga parteng natamaan ng bola. Pinilit kong tumayo habang napapangiwi dahil sa sakit na nararamdaman. Masamang tingin ang ipinukol ko sa lalaking sumugod sa 'kin. Kailangan kong lapitan si Clauss pero inuubos niya ang oras ko. Sa galit ay nagpakawala ako ng hurricane blades patungo sa direksiyon niya. Nakailag at nakatalon agad siya pero nadaplisan siya sa kaliwang braso.

Naiinis na inilabas ko ang air eagle at sinugod siya nito. Inuubos niya ang pasensiya ko kaya sinigurado kong hindi na niya maiiwasan ang sunod kong atake. Lumipad ang air eagle patungo sa direksiyon ng kalaban at tinamaan siya sa tiyan. Dahil sa bilis ng paglipad ng air eagle, nadala siya at tumama ang likod sa isang malaking puno na malapit sa kinaroroonan ni Clauss. Lumabas ang dugo mula sa bibig niya. Halata sa mukha nito na nasaktan siya sa ginawa ko.

Malakas ang pinakawalang hangin ng air eagle kaya halos liparin din si Clauss. Napapikit si Clauss dahil sa lakas ng hanging tumatama sa mukha niya. Unti-unti kong pinaglaho ang air eagle, dahilan upang bumagsak sa lupa ang lalaking inatake ko. Nawalan siya ng malay. Naglaho na ang malakas na hangin kaya nagtatakang lumingon sa 'kin si Clauss.

"Ikaw ang air power user?" naniniguradong tanong niya sa 'kin. Nasaktan ako dahil hindi mababakas sa mukha niya na naaalala niya ako kahit papaano. Napatango ako dahil parang may bumara sa lalamunan ko at hindi ako makapagsalita. Gusto kong lapitan at yakapin siya pero pinigilan ko ang sarili.

"I'm sorry but I need to bring you to Enzo," walang emosyong wika niya. Nagulat ako nang maglabas siya ng apoy mula sa mga kamay. Balak makipaglaban ni Clauss sa 'kin.

Wonderland Magical Academy: Touch of Fire (Cloak PopFiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon