Soğuk Nevale

Bölüm 6 ''Benim kızıma dokunma"

Sınıfa girdiğimde Ekim,Başak ve Kuzey bizim sıramızda oturup gülüşüyorlardı. Bunlar ne ara böyle yakın olmuşlardı? Pudra rengindeki sıranın yanına gidip "Siz ne ara yakın oldunuz bu kadar?" Esprili bir sitem yapmıştım. "Burası Dağhan Koleji ne sandın? " dedi hepsi bir ağızdan gülerek. "Ah evet unutmuşum. Dağhan Koleji." Gözlerimi devirdim. Başak da bana göz kırptı. Gülümsedik. "Mm,Kuzey." Bana tatlı bir bakış atıp "Efendim fıstık?" Dedi. "Bugün Başak la oturacağım bilirsin işte kız meseleleri."

"Kız meseleleri beni açmaz o zaman bende Ekimle'yim." Çok üzüldüm Kuzeycim. "O zaman sıramızı boşaltabilirsiniz beyler." Kuzey ve Ekim Başak 'a sitemli bakışlar atıp Başak ların sırasına geçti. Başak a olanları anlatmak için içim içimi yiyordu ama daha duygularımdan emin değildim. Ancak Su'ya anlatabilirim. Başak Kuzey'e dalıp gitmişti. Dağa fazla dayanamayıp "Kuzey'e karşı bir ilgin var mı eğer varsa söyle aranızı yapabilirim." Beklentili gözlerle Başağa bakarken "Belki biraz." Düşündüğüm olmuştu. Hoşlanıyordu ama ne çabuk. Burası Dağhan Koleji unutmuşum. Teneffüs zili çaldığında beraber bahçeye indik. Bankta oturuyordu ama yanında iki erkek ve bir de kız vardı.

Kafaya takmamaya çalıştım sonunda benim bir şeyim değildi.Başak la beraber bizde karamel rengindeki banklardan birine oturduk. Yanındaki kız elini onun omzuna atmıştı.İçimi kıskançlık ateşi kavuruyordu.

Kendime hakim olmaya çalıştım ama olmadı ve ''Şuradaki çocukla kız kim?'' Başak biraz inceledikten sonra ''Bulut ve yakın arkadaşları.'' Bulut. İçime su serpmişti.Sadece arkadaşlar, sakinleşmem gerekti.''Arkadaşlar o kadar.'' Bana neden sordun bakışlarını attıktan sonra önüne döndü.''Sana anlatmam gerek sanırım. Ben bilmeden tenha bir sokağa girdim ve bana bir şey yapacakları zaman gelip beni kurtardı.Ama o siyah bir kutudan ibaret.'' Bunları içtenlikle ve duygularıma yenilip söylemiştim. O bana yardımcı olabilirdi sonuçta önceden beri bu okuldaydı.

''Zor çocuk.Sadece etrafındaki arkadaşları ve bir de değişik hayatı.'' Nasıl bir hayat bu? Biraz açsan?'' dedim içim içimi yerken. ''Yanındaki hariç hiç bir kızla konuşmaz.Buzdan bir dağ gibi.Derslerle pek de alakası yok gibi ama başarılı.'' Şaşkındım.Ona döndüm gitmişlerdi.İçimden bir ses takip etmemi söylüyordu. ''Beni idare eder misin gitmem gerek.'' deyip yalvarırcasına bir bakış atıp sınıfa gittim. Çantamı kaptığım gibi onu aramaya başladım.

Sonunda bulmuştum okuldan çıkıp o tenha sokağa girdi.Aklıma tehlikeli ama denemeye değer bir fikir geldi. O sokağa girip yine aynı çocukları gördüm. Ölümcül bakışlar atıyorlardı. Birisi yanıma geliyordu! Bulut nerdeydi? Buraya gelmişti ama onu kaybetmiş olmalıydım. ''Bu sefer ölmeye geldin sanırım bebeğim? Erkek arkadaşın gelip seni kurtardı diye rahatça dolaşabileceğini mi sandın?'' deyip ellerini saçlarımda gezdiriyordu. Ne yapmıştım böyle!

''O pis ellerini çek benden!'' dedim ve onu kendimden uzaklaştırdım. Biraz daha yaklaşıp beni duvara kıstırdı.Ne yapmayı planlıyordu bilmiyorum ama pis pis sırıtıyordu.Aramızdaki tüm mesafeleri kaldırmıştı.Korkudan zangır zangır titriyordum. Gözlerimi kapatıp olacakları beklerken birisi gelip o çocuğu benden uzaklaştırıp bağırarak ''Sana benim kızıma dokunma demiştim! Bu seni son uyarışım eğer bir daha ona dokunursan seni öldürürüm!'' dedi ve onu yere yapıştırıp bir kaç yumruk attı sonra yanıma gelip ''Burada ne işin var?'' dedi. Sesindeki duyguları çözemiyordum. ''B-Ben...Şey...Bilmiyorum. Beni burdan uzaklaştırır mısın?'' deyip gözyaşlarım benden izin almaksızın akıyorlardı.Korkuyordum. Beni göğsüne yatırıp sıkıca sarıldı.Bende ona sarıldım.O çok huzurluydu.Kokusu beni yatıştırmıştı. Elleri saçlarımda gezinirken ''Sana bir şey yaptı mı?'' diye sordu. ''Hayır.'' diyebilmiştim zorlukla. ''Hadi gel seni sakinleşeceğin bir yere götüreyim.'' Sesi güven veriyordu. Ellerimi tutup diğerlerine ve yerdeki çocuğa ölümcül bakışlar attıktan sonra ordan uzaklaşıp bir parka gittik. Ağacın altına oturup kafamı yine göğsüne yatırdı. ''Neden benle uğraşıyorlar ben onlara bir şey yapmadım.'' Derin bir iç çekiş duydum. ''Sessiz ol ve yat.'' İtiraz etmedim çünkü bu işime geliyordu.

Biraz sonra kalktık ve beni eve bıraktı. Yanağına kısa ve masum bir öpücük kondurup şirin anahtarımla kapıyı açıp içeriye girdim. Neyseki annem daha gelmemişti. Acaba Başak ne yapmıştı? Bu soruları kafamdan uzaklaştırıp odama çıktım.Üstümü bile değiştirmeden kendimi yatağa atıp uyumaya başladım.