Hayallere Doğru Vites Vites

Bölüm 3 "Yeni kişiler, Yeni araçlar"

Ertesi gün yataktaydım. "Oğlum! Dün gece kim vardı evde?" dedi annem. Annem mi? Ailenin en önemli iki üyesinden biri okulda yorulup çocuklarıyla ilgilenen koca yürekli annem. Lise de bana her zaman destek oldu. Şimdi ise hala yıllardır yaptığı gibi okula gidip geliyor. Onu bu aralar ablam bırakıyor. Normalde ablam İzmir'de atıksu arıtma tesisinde mühendis olarak çalışıyor. Ancak 2 hafta izin aldı ve şuan bizde kalıyor. Çok şirin bir arabası var, bir Ford Ka ilk işi bir araba almak olduişe girince. Bu aracın en çok ekonomisi ve küçüklüğünü seviyorum. 820 kg ağırlığında olan bu o kadar küçük ki içine sığamıyorum.

"Fatih, buradaydı ama şimdi nerede bilmiyorum" dedim. Ayağı kalktım ve güzelce gerindim. Oturma odasına gittim ve bir baktım ki gerçekten de gitmiş yatağını toplamış ve gitmiş. Sonradan hatırladım, dün gece yarın sabah dersi olduğunu söylemişti bana, büyük ihtimal okula gitmişti. Anneme bunu söylediğim sırada ablam içeri "Günaydın!" diyerek girdi ama hala esniyordu. Gözlerinden yorgun olduğunu anlamıştım. "Metehan, bu gün çok yorgunum ya, arabayı sana vereyim bu gün sen kullan annemi bırak, ardından okuluna falan gidersin" dedi eline aldığı bıçak ile ekmeğe çikolata sürerken. "Tamam, olur" dedim ve odama gittim. Üstümü değiştirdim ve yüzümü yıkadım. Genellikle böyle yaparım yüzünü soğuk suyla yıkayıp vücudu o yumuşacık ve sıcak pijamalardan ayırmamak vücutta savaş başlatıyor bence. Önce soğuk -en azından pijamalara göre soğuk- olan kıyafetlerimi giyiyorum. Sonra yüzümü yıkayıp kendime geliyorum. Ardından yemeğimi yedim ve ablamın arabasının anahtarını alıp aşağı indim annem ile...

Önce annemi okula bırakmalıydım. Arabaya ilk bindiğimde koltuğu sonuna kadar geri çekip yatırdım ki içeri rahat sığabileyim. Ardından yola çıktık annemin okuluna doğru...

Anneme "iyi dersler" dedim el sallarken. O da "sana da oğlum" dedi. Ardından kendi okuluma doğru yol aldım. Hacettepe okuyorum. Ne mi okuyorum, tabi ki otomotiv... Okulun kapısına geldim sağda otostop çeken üç kişi gördüm. Genelde bunu yaparım arabayla geldiğimde servisçilik yaparım okulda, arkadaş edinmek için güzel bir yol...

Sağda durdum sıranın en önünde ki oğlan "Hocam nereye gidiyorsunuz?" diye sordu. "Eğitim fakültesi de gideceğin yere kadar götürüm. Hatta diğer iki kıza söyle onlar da gelsinler" dedim. Oğlan bu sözü duyunca "bu arabayla dört kişi mi?" bakışı attı bana. Ardından arabadan indim. Mühendis geni ve çılgın bir ruh var tabi ki koltukları köküne kadar öne çektim. Kızlar araca bindikten sonra koltukları biraz geri çektim. Az önceki oğlan zaten ufacıktı o rahatça oturdu. Ancak benim kafam bir işler çevirmiş yavru köpek gibi eğilmişti. Ardından aynadan baktım arkadaki kızın fuları dikkatimi çekmişti. Sağ arkada ki kıza "Adınız neydi sarı fularlı hanım efendi" dedim. "Miray" dedi. "Fularınızı alabilir miyim acaba" dedim. Yüzünü biraz buruşturup "Fularımı ne yapacaksın?" dedi sert bir tonla Miray. "Şeyyyy" dedim hatamı anlayarak. "Kafam böyle arabanın içinde çok rahatsız oldu da kafamı dışarı çıkaracağım, malum hava soğuk onun için istemiştim. Biraz patavatsız bir şekilde direk konuya girdiğim için özür dilerim" dedim birazcık mahcup şekilde. "Hmm" dedi istemeyerek de olsa fularını çıkartarak bana verdi. Direksiyondan ellerimi çekip fuları ikiye katladım. Ardından "Biraz R3hab ve Headhunterz dinleyelim" dedim radyoya şarkıyı tanıyıp. "R3hab&HeadHunterz Won't Stop Rocking" adlı parça çalıyordu sesi açtım. Dışarıda yürüyen insanlar bana bakıyordu. Herkesin dikkatini çekmeye başarmıştım. Bir ara kendimi ritme kaptırıp sol elimi dışarı çıkartarak sallıyordum. Sonunda edebiyat fakültesine gelmiştik. Arabadan indim arkamdaki kız ile oğlan burada okuyormuş. İkisini de "iyi günler" diledim. Sonra Miray ön koltuğa bende eski yerime geçtim. Koltuğumu iyice geriye çekip yatırdım yani. Ancak fuları çıkarmadım kızın parfümü çok hoşuma gitmişti. Böyle meyve salatası gibi hoş bir kokusu vardı. Çıkarabilirdim ama çıkarmadım.