Zerrie!

Κεφάλαιο 18

"Που εισε ρε Σοφ! Σε ψαχνω εδω και ωρα!" τις λεω.
"Σορρυ αλλα φυγαμε και εχει και παρα πολυ κοσμος...."
"Οκ λοιπον θα φυγουμε?"
"Ναι οκ! Κεβιν θα ερθεις?"λεει η Σοφ στον Κεβιν και κουνει αρνητικα το κεφαλι του
"Οχι θα κατσω εδω" λεει στην Σοφ και της δινει ενα φιλι στο μετοπο πριν την αποχερετιση και την αφησει.
"Οκ παμε τοτε" λεει η Σοφ και κατευθυνομαστε προς την πορτα για να βγουμε εξω και τοτε κατι βλεπω και μενω με ανοιχτο το στωμα.
Είναι ο Ζευν με την Μολλ....φιλιουντε και η Μολλ καθετε πανω του. Δεν κουνιεμαι απλα τους κοιταω. Τι κοπανος!
"Ελα Perrie!" ακουω την Σοφ με δυσκολια να λεει λιγο πιο διπλα και ο Ζευν σταματαει το φιλι και κοιταει προς το μερος μου.
Κατευθιαν γουρλονει τα ματια και προσπαθει να πει κατι αλλα προλαβενω και φευγω. Δεν θελω ουτε να του φοναξω ουτε να κατσω να ακουσω τι θα μου πει. Κανω λες και εχουμε σχεσει...ξερω ομως οτι αυτο δεν προκιτε να γινει γιατι απ'οτι ξερω δεν ειναι για σχεσει. Εχω καταλαβει οτι ο Ζευν ειναι σαν το φεγγαρι....πανεμορφο οταν το κειτας....δισκολο να το φερεις κοντα! Τον αγαπαω. Μου αρεσει αλλα...δεν ξερω αμα πρεπει να του το πω...
"Αντε παμε στο δοματιο γιατι ειμαι πολη κουρασμενη..."
"Ναι...και εγω" λεω και κοντευω να κημιθω στο αμαξι.
Επιτελους φτασαμε. Ειμαι πολυ κουρασμενη.
"Πως περασες?. Ρωταω την Σοφ
"Τελεια εσυ?" μου λεει και δεν ξερω τι να πω.
"Ναι...τελεια!" της λεω και ψευδομαι. Δεν ηταν και τοσο ωραια οπως της προαλες μονο το φιλι μας με τον Ζευν μου αρεσε αλλα.. Θυμοσα παρα πολυ με τον Ζευν που μετα φιλιστε της Μολλ. Μα...γιατι το εκανε αυτο? Τι μαλακας! Αλλα κουκλος..
"Χερομαι, αμα ειναι να ξαναπαμε τοτε!" μου λεει και μου κλεινει το ματι.
"Ναι σιγουρα!" της λεω.
Θα ειθελα να ξαναπαω και θα δω πως θα παν τα πραγματα τοτε.
"Οκ λοιπον εγω παω για υπνο γιατι εχουμε αυριο και μαθημα!"
Μου λεει. Ο θεε μου το ξεχασα τελιος αυτο.
"Ναι και εγω....ειμαι και πολη κουρασμενη!" της λεω και ξαπλωνω με πολλες φαντασιες να εισβαλουν στο μυαλο μου. Ετσι χαλαρονω και με περνει πολυ γρυγορα ο υπνος...