Zerrie!

Κεφάλαιο 26

Καθος κατευθινομαι προς την ταξη συναντω στο δρομο τον Ζευν.
"Χευ Perrie!" μου λεει και χαμογελαει.
"Χευ Zayn!!"
"Τι κανεις?"
"Μια χαρα! Εσυ? Πως κι απο εδω?" του λεω και γελαει.
"Εεε...ειπα να περασω χαχαχα ετσι κι αλλιος στο ιδιο μαθημα παμε τωρα! Παμε μαζι?"
"Πολυ θα το ηθελα!" του λεω με ενα χαμογελο και με πιανει απο την μεση.
"Να κανονησουμε να βγουμε καποια μερα!" μου λεει και γελαει.
"Ναι γιατι εχουμε καιρο να βγουμε"
"Οκ τοτε θα σου στηλω μηνυμα οταν ειναι"
"Οκ!!" του λεω και μπενουμε μεσα στην αιθουσα.
"Που εισαι ρε Perrie!" μου λεει ο Ελιαν.
"Νομιζα δεν θα ερθεις!"
"Εγω? Να χασω μαθημα?" λεω και γελαμε και οι δυο.
Ο Ζευν διπλα μου δεν μιλαει, απλα κοιταει και μεσα σε λιγα λεπτα με χαιρεταει και παει να κατσει στην θεσει.
"Να ρωτησω κατι...εσεις η δυο ειστε μαζι? Εισαι μαζι με τον Zayn Malik?"
"Εμμ...οχι...γιατι? Και γιατι, θα ηταν παραξενο αμα ειχαμε σχεση?" του λεω. Ειμε πολυ περιεργη και θελω να μαθω γιατι το ρωτησε ετσι!
"Οχι τιποτα απλα...ειναι λιγο παραξενω...νομιζω..."
"Γιατι?" θα σκασω αμα δεν μου πει.
"Γιατι δεν κανει τοσο ευκολα σχεσεις....μια στο τοσο! Τις ποιο πολλες κοπελες που ειχε, τις ειχε για ξεπετα! Ετσι για την πλακα, για να ευχαριστιεται."
"Ω!" δεν εχω τι να πω! Εγω νομιζα οτι ειναι αλλιος! Αυτο δεν το ηξερα, ηξερα οτι δεν ειναι και το καλητερο ατομο στης σχεσει και οτι θα κανει σπανια, αλλα αυτο με τις κοπελες δεν το ηξερα!
"Οκ απλα στο λεω σε περιπτωση που γινει κατι μεταξυ σας!"
"Οκ σε ευχαριστω.Θα το εχω στο μυαλο μου!"

Το μαθημα σχεδων τελιωνει και εγω σκεφτομαι αυτα που μου ειπε ο Ελιαν.

"Λοιπον παιδια αυτο ηταν το μαθημα για σημερα! Δεν θα εχετε καμια εργασια για το σπιτι. Ειστε ελευθεροι να φυγετε!" μας λεει ο καθηγιτης και εγω με τον Ελιαν σηκονομαστε.
Ο Ζευν φευγει με τους φιλους του και με εντοπιζει που τον κοιταω. Κατευθιαν κοιταω αλλου.
"Λοιπον εγω πρεπει να φυγω τωρα, θα τα πουμε παλυ αυριο. Αμα χριαστεις κατι στειλει μηνυμα!" του λεω και γνεφει χαμογελοντας.
Μολις βγενω απο την εθουσα πειγενω στο σημιο που μου ειπε η Σοφ να συναντηθουμε.
Την βλεπω απο το τελος του διαδρομου να ερχεται προς τα εμενα. Νομιζω λιγο ανισυχη.
"Perrie....παμε γρηγορα!" μου λεει.
"Γιατι? Τι συμβενη?" της λεω.
"Θα σου πω στο δωματιο, απλα παμε!" μου λεει και με τραβαει μεχρει το δωματιο μας.