Zerrie!

Κεφάλαιο 37

Πετάγομαι αποτωμα απο το κρεβατι και καταλαβενω οτι ολα ηταν ενα ονειρο που....για να πω την αληθεια με επειρεασε λιγο..

Κοιταω την ωρα και εισα που προλαβενω να ετοιμαστω για το Πανεπιστήμιο.

Βαζω ενα απλο τζιν και ενα
t-shirt και ξεκιναω. Η Σοφ εχθες το βραδι δεν ηρθε.

Μολις φτανω και μπενω μεσα στην αιθουσα καθομαι διπλα στον Ελιαν και παρατιρω οτι ο Χαρρυ με κοιταει.

Μα γιατι ειδα τον Χαρρυ; Εγω επρεπε να κοιταω τον Ζευν.

Το μαθημα περναει σχετικα γρηγορα γιατι σκεφτομαι το χθεσινο ονειρο.
Ο Χαρρυ ειναι ολοϊδιος με αυτον στο ονειρο μου, αλλα δεν μπορει να ειναι αυτος ή μηπως μπορει?

Το μαθημα τελιωσε και καθος βγενω απο την αιθουσα πευτω πανω στον Χαρρυ και μου πευτουν τα βιβλια...

"Ιι χιλια συγγνωμη!" λεω στον Χαρρυ.
"Δεν πειρα!" μου λεει και σκηβει να σηκοσει τα βιβλια μου.
"Σε ευχαριστω..." του λεω κοκκινιζοντας οταν μου δεινει τα βιβλια.
"Δεν κανει τιποτα!" μου λεει. "Θελεις να μου δωσεις το κινητο σου;" συνεχιζει.
"Εμμ ναι!" Του λεω χορεις δευτερη σκεψη.
"Ευχαριστω και παλυ"
"Δεν κανει τιποτα!" μου λεει και με φιλαει στο μαγουλο καθος φευγει.

Οταν φτανω στο δωματιο η Σοφ λειπει ακομα κι ετσι αποφασιζω να παω να κανω ενα μπανιο.

Οταν τρεχει το ζεστο νερο πανω στο σωμα μου βγαζω εναν αναστεναγμο. Ειναι τοσο χαλαροτικο. Απλωνω το αφρολουτρο στο σφουγκαρι μου και χαϊδευω το σωμα μου αργα και απαλα.

Οταν τελιωνω το μπανιο επιστρεφω στο δωματιο και βαζω τις μπιτζαμες μου, παω στο κρεβατι μου περνω το κινητο μου και καθομαι οκλαδον. Τοτε μου ερχετε ενα μηνημα.

**Για σου Περρυ θελεις να περασω απο το σπιτι σου σε μια ωρα να σε παρω να βγουμε;**

Κοιταω το μηνημα λεγοντας οτι ειναι ο Ζευν αλλα...δεν ηταν, ηταν ο Χαρρυ.

**Εμμμ....ναι οκ!**

Του απανταω χορις να το σκεφτω πολυ αλλα και παλυ τι εχω να χασω;

**Οκ τοτε τα λεμε**

Μου στελνει και του απανταω με ενα "Οκ".

Αποφασιζω να ξαπλωσω λιγο στο κρεβατι και να βαλω ξυπνητιρι για να προλαβω να ξυπνισω εγκερος.

Κλεινω απαλα τα ματια μου και αφηνω τις φαντασιοσεις μου να με καταλαβουν....