Zerrie!

Κεφάλαιο 22

Για καπιο λογο ειμαι πολυ χαρουμενη.
"Λοιπον που θα με πας?" του λεω με παιχνιδιαρικα ματακια και γελαει.
"Θα δεις....!" μου λεει και φανταζομαι που μπορει να με παει.
"Εισαι πολυ ομορφη σημερα!" μου λεει ο Ζευν.
"Ευχαριστω πολυ και εσυ επισης!" του λεω και χαμογελαει.
Δεν μιλαμε πολυ στην διαδρομη και απο τι καταλαβα παμε καπου μακρια.
Που μπορει να ειμαστε μεσα σε τοσα δεντρα?
"Φτασαμε!!" μου λεει.
"Που ειμαστε?" τον ρωταω.
"Ειμαστε σε ενα αγαπημενο μου μερος. Εδω ερχομαι για να χαλαροσω.." μου λεει.
"Ειναι πολυ ωραιο!"
"Που να δεις και πως ειναι οταν θα παμε πιο μεσα" μου λεει και τα ματια του λαμπουν.
Περπαταμε λιγο αλλα τελικα φτανουμε.
"Ουαου..!!" ειναι μαγευτικο!
Ειναι λες και βγηκαμε....σε μια αλλη περιοχη? Απορω μιπος ειμαι λιγο επισιμα ντυμενη γι'αυτο?
Το μερος ειναι τελειο εχει παντου γρασιδι και μπροστα φαινεται η θαλασσα με το ηλιοβασιλεμα. Ειναι πολυ ρομαντικο.
"Πως σου φαινεται?" με ρωταει.
"Ειναι...μαγευτικο!" του λεω.
"Το ηξερα οτι θα σου αρεσει!" μου λεει και χαμογελαω.
"Εισαι πολυ καλος" του λεω καθος βαζει το πουκαμισο του στο γρασιδι για να κατσω.
"Σε τι απ'ολα?" μου λεει με ενα πονιρο χαμογελο.
Ελεος...που παει το μυαλο του?!
"Χαχαχα" γελαω.
Δεν αντεχω με τα παπουτσια και αποφασιζω να τα βγαλω.
"Perrie...εγω....θελω να...." μου λεει.
"Ναι....."
"Να...εμ...σου δειξω κατι μετα...." λεει και ξινει το κεφαλι του.
Φανταζομαι δεν θα ελεγαι αυτο αλλα κατι αλλο.
"Οκ..." το ηλιοβασιλεμα ειναι τελειο.
Ξαφνικα ο Ζευν ερχεται κοντα μου και με αγγαλιαζει τριφερα.
Οκ......
"Δεν ειναι πολυ ωραιο?" μου λεει.
"Ναι παρα πολυ" του λεω.
"Ελα να σου δειξω κατι" μου λεει και με σικονει απο το χερι.
"Που με πας?" του λεω γελοντας.
"Θα δεις..." μου λεει και ξαφνικα βλεπω μια λιμνη με ενα καταρακτι μεσα στα δεντα...
Ουαου...και το νερο ειναι καθαρο.
"Λοιπον τι λες?" μου λεει.
"Ειναι παρα πολυ ωραιο." του λεω.
"Θες να μπουμε?"
"Τι οχι! Δεν εχω μαγιο!"
"Σιγα παρε το πουκαμισο μου, σου ειναι μακρι και θα σε καλιπτη. Εχει και πολυ ζεστηηη!" μου λεει και δεν μπορω να του αντισταθω.
"Οκ...." του λεω και χαμογελαει.
Λατρευω το χαμογελο του.
Αρχιζει και βγαζει την μπλουζα και το σωμα του με τρελενει!
Βγαζει και το παντελονι και δεν μπορω να παρω τα ματια μου απο πανω του.
"Εγω μπενω!" λεω και κανει μια βουτια.
"Ελα!" μου λεει και με κοιταει οταν προσπαθω να αλλαξω.
"Μην κειτας!" του λεω και γελαει.
Προλαβενω και αλλαξω μεχρι να ξαναγυρισει και βαζω το πουκαμισω του.
"Ερχομαι!" του λεω και σκαναρει το σωμα μου.
Πριν προλαβω να μπω με τραβαει και με περνει στην αγκαλια του.
"Ααααα" φοναζω και γελαω μαζι του.
Δεν με κραταει καλα και σε μια στιγμη στραβοπαταει και πεφτουμε στο νερο.
"Αχριστε!" του λεω και γελαμε.
Με πιανει απο την μεση και με φερνει κοντα του.
"Εισαι ενας μικρος πονιρος αγγελος!" μου λεει.
"Ελα τωρα...υπερβαλεις" του λεω και ακουμπαει το μετοπο του εναντια στο δικο μου και ανεβαζει τα ποδια μου στη μεση του.
"Θελω να γευτω τα χιλοι σου..." μου λεει.
"Και εγω..." του λεω και με φιλαει.
Η γλωσσα του ακομπαει τι δικη μου και βρισκομαι στον παραδεισο!
Τα χερια του χαϊδευουν το σωμα μου και τα χερια μου χαϊδευουν τα μαλλια του.