Zerrie!

Κεφαλαιο 9

Η πορτα ανοιγη και βλεπω τον Zayn με το μποξερακι τα ανακατεμενα του μαλλια και τα μισανιχτα ματια. Μπενω κατευθιαν μεσα και κλεινω την πορτα.
"Zayn καπιος με κυνηγαει" του λεω. Ο Zayn βγαζει το κεφαλι του απο την πορτα και κιταει τον χοντρο που τρεχει προς το μερος του. Μολις ο χοντρος κιταξε τον Zayn κατευθιαν σταματισε και εφηγε. Ο Zayn μπεικε μεσα στο δοματιο και εκλεισε την πορτα.
"Εισαι καλα?" μου λεει και μπορω να δω την ανησιχια του στα ματια του. Γιατι να ειναι τοσο γλυκος?!
"Ναι....ειμαι μια χαρα, συγνωμη που σε ξυπνησα" του λεω.
"Δεν πειραζει" μου λεει και χαμογελαει.
"Λοιπον....εγω να φευγω τοτε" του λεω.
"Οχι! Μην φυγεις μπορει να ξανα κηνδηνευσεις. Μηνε εδω καλητερα"
"Οχι ευχαριστω μην σε φερνω σε δυσκολη θεση"
"Δεν με φερνεις σε δισκολη θεση. Επιμενο." μου λεει και μου πιανει το χερι να κατσω μαζι του στο κρεβατι.
"Οκ....ευχαριστω" του λεω και γνεφει χαμογελοντας. Ειναι ακομα με το μποξερακι και δεν με πειραζει.
Σηκονετε και παει στην ντουλαπα να βαλει ενα παντελονη και ξανα καθετε στο κρεβατι.
"Σε χτυπησε?" μου λεει και μου ποιανει το χερι.
"Οχι ειμαι ενταξει" του λεω, και μια φλωγα αναβει μεσα μου. Με κιταει μεσα βαθια στα ματια και αρχιζουν και κοκινηζουν τα μαγουλα μου. Νομιζω οτι μπορει να νιοσει την ζεστασια μου.
Θελω τοσο να τον φιλλησω να ακουμπισω αυτα τα ζεστα χιλια και να δαγκοσω το σκουλαρικη στα χιλια του. Οσο σκεφτωμαι εσθανομαι κατι ζεστο στα χιλια μου και οταν προσγιονομαι στην πραγματικοτιτα τα χιλι του ακουμπουν τα δικα μου. Ειναι τοσο γλυκος!. Τα
στοματα μας ανοιγουν και οι γλωσσες μας βρισκουν η μια την αλλα με πολυ παθος. Συκονετε ορθιος και εγω τον ακολουθω χορις τα στοματα μας να χορισουν, με παει στην γωνια του τυχου και συνεχιζει να με φιλαει. Κατευθηνετε προς τον λεμο μου κανοντας μου μια πιπιλια και επιτρεποντας μου να βογκιξω. Ξανα επιστρεφει στα χιλια μου και η ζεστη του ανασα τα ακομπα. Τα χερια του κατευθυνοντε στο στυθος μου χουφτονοντας το απαλα. Τα χερια μου ακουμπου τα μαλια του και τα τραβαω απαλα. Τα χερια του κατευθυνοντε προς τα οπισθια μου και τα πιανει τριβοντας τα και χουφτονοντας τα καταπινοντας τα βογκιτα μου. Εσθανομαι ενα εξωγκομα να ξεπροβαλη απο το παντελονι του. Ξαφνικα σταματαει.
"Συγνωμη που συνεβει αυτο" μου λεει και δεν μπορω να παρω τα ματια μου απο το εξωγκομα στο παντελονι του. Ειναι μεγαλο.
"Δεν πειραζει." του λεω και κοκκινιζω.