Merhaba yalnızlık,
Yalnızlık?
Orada mısın?
Çoğumuzun en büyük korkusudur yalnızlık. Tekken hep başına bişeyler gelecek gibi hisseder insan, oysaki yalnızken kendisiyle konuşma ve anlaşma şansına sahiptir. Çoğu bireye saçma ve delice gelebilir kendiyle konuşmak fakat yalnızken, anlatacak kimsen yokken en mükemmel fikir kendinle konuşmaktır. Yalnızlıktan korkmamalı aksine yalnızlığı sevmeli, kişinin başına ne geliyorsa çevresinden geliyor değil mi? İnsan kendi kendine zarar vermez hep yanındakilerden görür zararı. işte tamda bu yüzden yalnızlığı sevmemiz gerek. İnsanlardan uzak, tamamı sana zarar verecek olan insanlardan uzak yalnız bir hayat yaşamanın nesi korkunç geliyor sana. Bu tamamen senin yaşanmışlıklarını ve sıkıntılarını kimseye anlatamayacak olmandan geliyor, endişelenme birilerine dert yanmana gerek yok senin en yakınındaki yine sensin sen anlatacaksın sen dinleyeceksin. Peki ya sıkılmayacak mıyım? Senin en yakın arkadaşların da duvarlar olacak, günün her saati seni dinleyecek kadar iyi dostturlar ve yeterince delirdiğin zaman sana cevap da vereceklerdir merak etme. Hâla içinde endişeler ve korkular var mı? Hâla yalnız kalmaya karşı endişelerin var mı? Bence artık paranoyaklığını bir köşeye fırlat ve kendine gel. Şu kahredilmiş kara parçasının üstünde korkacağın hiçbirşey yok. Nasıl olsa bir gün tüm korkularından arınacaksın, bunu sende biliyorsun. O gün sana gelen yaratıklara iş bırakma ve önce kendin arın. 3 günlük ömrünü korkarak yaşamanın bi mânası yok tabikide. Bunu anlayabilecek kadar akıllısın ve bu akılı kullanmayacak kadar da korkak.
