TÖRE

T-6

Sabah olduğunda direk yataktan kalkıp banyoya girdim. Rutin işlerimi halledip üstümü değiştirdim.

Annem kapıdan sert şekilde "Aşağıya gel!" Komutunu verdi.

Bugün çok kötü bir gün olarak geçecekti, dün gece bizi kahya yakalamıştı.

Annem teyzem eniştem mutlaka herkes öğrenmiştir.

Korkmuyordum yaptığım şeyin arkasındayım, ne var yani onca zaman bunu istemediler mi?

Ha evlenmişiz ha evlenmemişiz eninde sonunda evleneceğiz.

Aşağıya indiğimde kahya Kenan'ın yanında teyzem annem sağ tarafta eniştem ise kırmızı yüzüyle bana bakıyordu.

"Kahya sen git"

Eniştem sinirliydi.

"Biraz daha sabredemediniz mi? Şimdi bütün köylü biliyor, hiç mi düşünmediniz itibarımı?"

Haklıydı ne dese haklıydı.

"Baba, benim yüzümden oldu her şey"

Ne senin yüzünden mi? Kıyamam beni koruyordu.

"Enişte zaten evleniyoruz bence abartılacak bir şey yok" dedim.

Demez olsaydım, yüzüme okkalı bir tokat indi.

Eniştem, eniştem bana vurmuştu. Sesimi çıkarmadan boynumu önüme eğmeden yüzüne baktım.

"Hepinizin istediği bu değil miydi? Bizi aynı yatağa sokup zorla torun beklemek değil miydi? Köylü ne diyecek diyeceğine bizi aynı yere koymasaydınız. Bilmiyor muydunuz zaafının olduğunu bilmiyor muydunuz? Bundan sonra bana kallan elleri kırarım ENİŞTE"

Sonlara doğru bağırmıştım, kimseden ses çıkmadı.

Kenan bana bakıyordu.

"Ne o? Hepiniz sustunuz, susmasanıza hadi konuşun. Yarın düğünü yapalım olmadı nikah falan söz çıkmasın, zaten nikahları vardı dersiniz"

Alev alev yanan yanağımı yok saydım. Tam yürümeye başlıyordum.

"Daha ileriye gittiniz mi?"

Teyzemin sorusuna bak, şeytan diyor ki; YARIN ÇOCUK ELİNDE OLUR de diyordu.

"Evet gittik teyze bildiğin öpüştük"

Teyzemin aslında gözünün içi gülüyordu. Kenan bana pis pis bakmaya başladı.

Kenan'ın elinden tutup mutfağa getirdim.

"Kenan adım çıktı mı? Düşünsene şehirden geldi gül gibi adamı kaptı demesinler"

Kahkahayı bastım, garip garip bana baktı.

"Neyse akşam sessizce nikahı kıyalım, sonra benim ol"

Sonra benim ol derken belime ellerini sardı.

Geri çekildim.

"Kenan üzgünüm dün gece hataydı, olmamalıydı seni baştan çıkardım"

Elini ensesine attı.

"Nur yeter artık, ne istediğini bilmiyorsun. Benimle oynuyorsun, ben oyuncak değilim!"

Arkasını döndüğünde kolundan tuttum.

"Kenan hayır bak yanlış anladın, yani insan hayır baştan falan çıkarmadın derdi. Yani beklediğim buydu, neyse tamam git"

Merdivene ilerledim belimden çeken iki kuvvetli el, tabiki KENAN.

Kendine doğru çevirdiğinde dudaklarımız birleşti.