Kefaret

Bolüm *5*

Aklına gelen kötü düşüncelerden kurtulup harekete geçmesi uzun sürmemişti genç kızın. Acıklama yapma geregi duymadan çıkışa yöneldi. Arkasından çarptığı kisilerin bağırdığını duyuyordu ama arkasına bakıp zaman kaybetmek istemiyordu.

Heybetli çıkış kapısından çıktıktan sonra gozleri binebilecegi bir taksi aradı. Sokağın karsı tarafında bekleyen taksiyi gorunce derin bir nefes alıp oraya yöneldi Arya. Bir kac adım attıktan sonra kolunda bir baskı hissettince bakışlarını kolundaki ele yöneltti. Sonrada mavi gözlerle karşılaştı.

Kolunu genc adamın ellerinin arasından çekmeye çalışsa da başaramamıştı. Bıkkınca gozlerini devirdi. Suan için ondan daha önemli isleri vardı.

"Bak suan senden daha onemli islerim var. Oyalama beni"

Arya Yigit'ten kurtulduğunu sanarak bir kac adım atmıstı ki Yiğit'in elleri tekrardan koluyla buluşmuştu. Genç kızın sinirleri bozulmuştu artık. Suan takside olması gerekirken Yigit'e laf anlatmaya çalışıyordu.

"Borcunu ödemeden gidemezsin."

"Ne borcundan bahsediyosun sen ya! Benim sana borcum falan yok. Rahat bırak beni"

Kolunu ahtopot gibi saran elden kurtulamayınca avazı çıktıgı kadar bağırmak istedi Arya. Sinirleri en üst safaya ulaşmıştı.

Yiğit'in kolundaki elinin üstüne kendi elini koydu. Son çareyi şiddette bulmuştu. Tırnaklarını batırabildigi kadar derine batırdı genç kız.
Yiğit'in canının yandığını buluşturduğu suratından anlayabiliyordu. Ama yinede kolunu bırakmamıştı.

"Anlamadıysan tekrardan söyleyim benim sana borcum yok. Vakit kaybettiriyorsun bana "

Sakin çıkmasına özen göstererek konuşmuştu. Daha fazla zaman kaybetmek gibi bir niyeti yoktu. Sadece nalet taksilerden birisine binip eve gitmek istiyordu.
Bu kez bırakır diye düşündüğü elden kolunu kurtaramayınca tüm öfkesini Yigit'ten çıkartmaya hazırdı.

"Ne istiyosun benden Allah'ın cezası. Bırak kolumu"

Az önceki sakin kızla sesi caddeyi inleten kızın aynı olması zor bir durumdu. Ama Arya'nın öfkesi bırak caddeyi inletmek Bursa'yı inletecek kadar fazlaydı.

Bunca yılın öfkesini Yigit'e yöneltmişti. Geç kaldığı için o adam annesine ve kardeşine zarar verebilirdi. Oyle bir sey olursa genc kız ömrü boyunca Yıgıt'ten nefret etmeye hazırdı.

Yiğit pes edip kolunu bıraktığında aralarını açıcak bir adım attı.

"Gidicegin yere ben bırakırım seni"
"İstemez. Kendim gidebilirim."
"Neyle gidiyosun? "

Arya Yiğit'in sesindeki alayın sebebini anlayamayınca bakışlarını sokagın karşı tarafına çevirdi. Az önceki taksi yerinde yoktu.
Sesli bir sekilde küfür etmesi Yiğit'in bir kez daha şaşırmasına neden oldu. Dısardan cici kız imajını çizen Arya dişi kurda dönüşmüştü resmen.

"Ne yapıcam ben şimdi? " Kendi kendine söylendi genc kız. Yigit ona engel olmasaydı evde olabilirdi. Bu düşünce aklına geldikçe deliye dönüyordu.

"Sanırım benimle geliyosun "

"Beni oyalamasaydın buna gerek kalmazdı. Çok meraklı degilim senin arabana."

Yigit arka sokaga parkettigi arabasına dogru giderken arkasına bakmıyordu. Adı kadar emindi ki genc kız onu takip ediyordu.
Borc konusuna gelirsek Arya'nın davranışları Yiğit'in isteğini arttırıyordu. Adı kadar emin oldugu bir başka şey ise Arya eninde sonunda borcunu ödiyecegiydi.