Kuşların sesi ve lavanta kokan odamda her yerim ağrıyarak uyandım. Dün yaşadığım şok hala aklımdaydı.Yataktan yavaşça kalktım. 2 gün sonrasında nihayet okula gidecektim.Ama gitmek istemiyordum.Beni nasıl rezil ettiler?Ayrıca bunu kim,neden yaptı yaa! Bu sorular aklımda varken bugün arabayı ben kullanmak istemiyordum.Ama Emily de yaşı tutmadığından süremezdi.Aşagı inerken elmalı turta kokusu aldım.Ve annem tepsiyi fırından çıkarırken "Günaydınnn. "Dedi mutlu sesiyle.Bende gülümseyerek "Biricik annecim ,günaydin."
Dedim.Annem turtaları tabaklara koydu ve "İyi misin tatlım? " Dedi.O an iyi görünmediğimi düşündüm. Ve "Yoo annecim.Öyle mi görünüyorum? Ben gayet mutluyum. "Dedim.O an gerçekten de bir mutluluk dolmuştu içimi. " Yok tatlım, sordum sadece."
Emily de aşağı inip turtaları yedikten sonra "Ben artık taksiyi çağırayim."Dedim.Emily ve annem bir an bana baktılar. Emily " Abla bugün iyi değil misin yoksa?" Bu soruya sinirlenmiştim . Ne yani sadece iyi olunca mı araba sürülüyordu. Ayrıca zaten gerçektende her yerim ağrıyordu .Ve beklemeden "Yani iyiyim ama canım istemiyo işte. "Dedim ve hemen elime telefonumu aldım ,taksi numarasını çevirdim.
Okula girdiğimde bir deterjan kokusu burnumu kaşındırdı.Dolabıma ilerlerken Annie yanıma geldi. Üstündeki pembe fosforlu salaş bluz ve dizleri yırtık dar buz mavisi pantolon ilgimi çekmişti.Annie hafif nane kokusu ağzıyla "Naber nasılsın bugün? " Dedi.Dolabimdan kitabı alırken "İyiyim işte. "Dedim.Annie dolaba yaslandı."Hmm,bi ara yanıma gelsene. Şu senin rezil olma olayını konuşalım. " Annie'nin bunu sorması veya söylemesi beni çok sinirlendirdi. Zaten gergindim ve unutmaya çalışıyordum. Oflayarak "Ahh,tm.Gelirim."Dedim ve sonra Annie sınıfına doğru ilerlerken bu seferde Mark geldi.Bir an çok popi olduğumu falan düşündüm😄.Mark gözlerime bakarak " Nasıl kaçtım ama dün?" Dedi.Bir an aklıma Mark gittikten sonra annemin söylediği -Ben artık sıkıldım, hem bu ev bize biraz büyük -şey aklıma geldi. Ve ağlayacak gibi oldum.Lafı geçiştirmek için "Ah evet neyse ben gidiyim."Dedim.
Ve koridorda dizimin hafif üstünde olan eteğimi çekip yürüdüm."TÜM ÖĞRENCİLER YEMEKHANEYE"
🔔🔔
Annie kapıdaydı ve sınıfa girdi."Hadi gidiyoruz." Dedi.Bir an nereye gideceğimizi anlamadım. Ki o sıra Annie kolumu çekiştirmeye başlamıştı. "Ne..nereye..?"Panik olmuştum. Ve Annie nihayet ağzını açmıştı. " Ya işte konuşucaz ya oraya."Dedi. "Ama Annie yemek saati başka bir yere gidemeyiz. " Annie bana bakıp güldü ve elini çekti. "Hallettim heralde."Dedi.O an içimden Süper Arkadaş dedim.Ve Annie ile yürümeye başladık. Okul bahçesine çıktık. Git gide heyecanlanıyordum. Ve bahçenin en sonlarına doğru -Okulu tamamen görebileceğiniz hafif uzak bir yer-ilerledik. Annie hadi otur dedi."Ne yani çimenlerde mi oturucaz?"Açıkçası şaşırmıştım. Annie bana bakıp kahkaha attı. "Yok,istersen halıda getirelim. Tabiki burda oturucaz. Zarar gelmez merak etme.Neyse ben yemeklerimizi almaya gidiyorum.Sen burda bekle."Dedi ve gözden kayboldu.
Annie ile beraber çimenlerde yemek yemek çok zevkliydi. Bana eski günlerimizi hatırlattı."HERKES SINIFLARINA GİRSİN. DUYURU YAPILACAKTIR! "Müdürün sesi sert ve kararlı çıkıyordu. Annie bunu duyar duymaz "Noldu ki acaba,keyfimizi bozcaklar ya."dedi ve gülümsedi.Ve hemen ayağa kalkıp yemeklerimizi topladık. Sonra içeri girdik. Sınıfa girdiğimde bir an sessizlik oldu ve herkes sıralarında oturuyordu. Ve müdürün yüksek sesi herkesi irkitti. "Evet,okulumuzda yeni bir proje olacaktır. "Bir an heyecanlandım. Acaba neydi? Diye düşünürken müdür soruma cevap buldu. " Evet sevgili öğrenciler, okulumuzun yoğun istek üzerine yatılı yurdu yapılacaktır. "Bir an okul sevinç, çığlık, bağrışmalar ile doldu.Herkes sınıftan çıktı.Ve Yaşasın diye bağırmaya başladı. Bence güzel bir projeydi. Ama tabiki gitmezdim😊.
Okul dönüşü kendime karamel soslu kek aldım.Ve eve geldiğimde annem oturmuş kitap okuyordu . Onu gördüğümde çok şaşırdım. Çünkü annem kitap okumayı hiç sevmezdi.Ve annem beni görünce kitaptan başını kaldırdı ve "Ah tatlım,hoşgeldin.Bana mı şaşırdın? Annen artık biraz daha sosyetik tatlım. " dedi. Annem gerçektende değişmişti.Bence bunda boşanmanın etkisi vardı. Annemin karşısına oturdum ve "Annecim sana okulla ilgili bir haber getirdim ama şunu bilki sonuç olumsuz."dedim.Annem dudagini büzdü. "Neymiş bakalım sonucu olumsuz olan haber?"dedi.Ve derin bir nefes aldim karamel soslu kekimi masanın üzerindeki peçeteye koydum:
-Annecim, okulumuzun yatılı yurdu yapilacakmiş.
-Ah,çok sevindim.Ama sonucun olumsuzsa gitmeyi istemiyorsun yani.
Annem bunu söylerken sanki bana gitmemi söylüyordu . Ama ona uymayacaktım.
-Evet annecim.Sende herhalde beni göndermeyi düşünmüyorsun.
-Tatlım aslında biraz düşünüyorum ama neden;yani farklı bir ortam dostluklar falan bence bir düşünmelisin.
Annem "ama" dedikten sonrasını duymadım bile. Gitmeyi hiç düşünmedim ve düşünmemde. Annemle biraz konuştuktan sonra odama çıktım . Odam sessizdi ve çikolata kokuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşı Kutusu
ChickLitYıllar sonra arkadaşına kavuşan Camryn çok mutlu olmaya başlar. Fakat bi an sevdiklerini kaybeder,kötü şeyler yaşar.Zaman zaman aglayacaginiz zaman zamanda guleceginiz bir hikaye.Okumadan geçmeyin!