(ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ) Mismatched Couples (book one) - The Diva and The Liar

26- Μπουγάδα

26- Μπουγάδα...

Η Φέιθ σηκώθηκε αργά από το κρεββάτι... δεν την ενόχλησε κανείς.. αισθανόταν αρκετά κομμένη... το δέρμα της είχε χάσει το υπέροχο χρώμα... είχε γίνει πιο άχαρο... πιο άχρωμο ενώ από την αϋπνία είχε σχηματίσει μαύρους κύκλους... Όταν ξύπνησε πάτησε τις τσιρίδες... όχι αυτό το μέρος την είχε χαλάσει... έπρεπε να επιστρέψει πίσω στο παλάτι της το συντομότερο δυνατό... Η Μία μπήκε πρώτη στο δωμάτιο και από πίσω ακολούθησε η Βίβιαν... και οι δυο έβαλαν τα γέλια όταν την είδαν να πασαλείβεται με διάφορες κρέμες... το χέρι της έτρεμε κυριολεκτικά...

"Δεν κοιμάσαι κόρη μου καλά;" ρώτησε η Μία

"Ο άνδρας του σπιτιού φταίει.." παραπονέθηκε εκείνη ενώ το στόμα της κουνήθηκε ελάχιστα... "δε μπορώ να καταλάβω γιατί ξυπνάει από τα άγρια χαράματα..."

"Ετσι είναι οι φάρμες... θέλουν φροντίδα... κουράζετε και αυτός επίσης..."

"Και εμένα γιατί δε μου δίνει σημασία..." της ξέφυγε...

Η Βίβιαν γέλασε... "κάτι πρέπει να κάνεις να του αποσπάσεις την προσοχή... γυναίκα είσαι..."

Η κοιλιά της διαμαρτυρήθηκε... "πείνασα..."

"Θα σου φτιάξω κάτι καλό να φας... χρειάζεσαι πρωτεΐνες για να αντέχεις εδώ πέρα... τι λες να σου τηγανίσω αυγά;"

Η ντίβα έκανε ένα μορφασμό... η μάσκα που ετοίμασε κόντευε να σπάσει... "μα τίποτα σωστό δεν υπάρχει εδώ πέρα... προσέχω τη διατροφή μου λέμε... δεν είναι δυνατόν να φάω τηγανιτά αυγά..."

"Καλά καλά παραπονιάρα... έχει λίγο μέλι και μαρμελάδες κάτω... έλα να σου φτιάξω και ένα ποτήρι γάλα..." τη μάλωσε η Βίβιαν...

Αυτή στο άκουσμα των λέξεων... αυγά.. μαρμελάδες... γάλα... ένιωσε στο στομάχι της να ανακατεύεται... έτρεξε αμέσως στο μπάνιο.... Η Μία την ακολούθησε πίσω περιμένοντας απ' έξω.. Η Φέιθ βγήκε από το μπάνιο ενώ σκούπιζε τα χείλη της... η μάσκα είχε χαλάσει και εκείνη έμοιαζε σαν ξεμαλλιασμένη...

"Τι έχεις κορίτσι μου; να φωνάξουμε το γιατρό της οικογένειας;" ρώτησε εκείνη...

"Θα μου περάσει..." απάντησε... "το τελευταίο καιρό με ταλαιπωρεί το στομάχι μου... ίσως να φταίει το άγχος..." δήλωσε η ντίβα με κατεβασμένο το κεφάλι....

"Συχνά..." τα μάτια της έλαμψαν... πήγε κάπου το μυαλό της... "ξεκουράσου θα σου φτιάξω κάτι καλό να φας... έχω ένα σωρό δουλειές.."