HERİFİM

Yakışıklım

Medya: Rüya KORKMAZ

İstanbul mu? Ailem bana şaka yapıyor olmalı. Ne işimiz var bizim Allâh aşkına İstanbul da ben burayı seviyordum.

"Hayır gitmicem ben burada kalcam. Kimse beni götüremez." diye bir kaç saat aileme çektirdikten sonra şuan valizimi ve odamı toplamaktayım. Sonuç olarak İstanbula gidiyoruz benim isyanı mı kim takar ki? Hah Rüya kim ki? Bir zamanlar bu şehirden gitmek için bi taraflarımı yırtarken şimdi istemeyerek vedalaşıyorum. Arkadaşlarım canlarım ciğerlerimi burada bırakıp İstanbula gidiyorum. Neden babam çalıştığı şirketin genel müdürlüğüne terfi etmiş ve İstanbulda çalışmaya devam edecekmiş. Şirket bize bir ev ayarladığı için sadece kıyafet ve özel eşyalarımı yanımıza almıştık uçakla gideceğimiz için önce Trabzona gitmemiz gerekiyor. Yollar yollar. Trabzona geldikten sonra uçak saati gelmiş ve abimle girdiğim savaşı kazanıp cam kenarına oturdum.

"İstanbula vardığımızda beni uyandırırsınız." deyip kafamı cama yasladım.

"Hayır uyuyacaksan neden cam kenarı için benim kulağımı sikiyosun?" diye homurdanan abime ters bakışımı atıp uykunun kollarına bıraktım kendimi.

Abim kolumu deşerek geldiğimizi söylediğinde ayaklandım ve uçaktan indik. Şirketin gönderdiği arabaya doğru ilerleyip valizimi abime kakaladıktan sonra arka koltuğa oturdum annemler de binince yeni evimize doğru yol almaya başladık. Camdan istanbulun güzelliğini seyrederek eve geldiğimizde inip eve girdim. Evi beğenmiştim eşyalarda çok güzeldi odamı seçip yerleşmeye başladığımda babam odama geldi.

"Yerleştin mi kızım?"

"Az kaldı babacım."

"Patronumun okuluna kaydettik seni bu da forman yarın abin götürür seni." dedi ve elindeki poşeti bana uzattı. Elinden alıp yalancı bir gülümseme ile konuştum. "Tamam babacım nasıl isterseniz." babam odadan çıkınca formaya bakmak için poşetten çıkardım. Üstünde Özel Kaya Koleji yazıyordu hah bi bu eksikti zaten ne bekliyorum ki babamın patronunun okulu kolej olması çok normal değil mi? Şimdi bir sürü züppe insanla uğraşmak zorundayım. Formayı beğenmiştim resmen formadan zenginlik akıyor. Eşyalarımı yerleştirdikten sonra akşam yemeği falan filan geçti zaman ben yatağıma uzandım erken yatmalıyım neden çünkü yarın okul var. Ve ve sabahın köründe uyanmak zorundayım. Nefret ediyorum erken kalkmaktan. Saatimi kurup yattım.

Sabah o lanet alarm sesiyle hareketlenip alarmı kapattım . Tabi ki hemen uyanmadım uykuma devam ederken abimin odaya girip." 5 dakikan var aşağıda seni bekliyorum. " diye bağırmasıyla yataktan kalkıp banyoya girdim kısa bir duşun ardından saçlarımı düzleştirdim. Okul formamı üzerime geçirip odadan çıktım. Abimle kavgayla geçen bir okul yolu faslından sonra okula girdim. Müdürün odasını aramaya koyuldum. Birini durdurup sorsam iyi olur diye düşündüm. Telefonuyla ilgilenen bir çocuğu gördüm yanına yaklaşıp konuşmaya başladım.

"Pardon müdürün odası nerede acaba?" kafasını kaldırıp sırıtarak "Ne vardı ben yardımcı olayım." dedi. Oha daş kaya meteor insan mu yedin vicdansızın oğlu bu ne güzellik.

"Müdürün odasını göstersen yeter."

"Yeni misin sen?" dedi beni süzerek.

"Evet de beni süzmeyi bırakıp bana müdürün odasını göstersen." dedim sesimin kızmış gibi çıkmasına çalışarak çünkü yicek gibi bakıyor.

Sırıtmaya devam edip oradan geçen bir kıza seslendi. Kız yanımıza gelirken gözleri çocuğu yedi bitirdi resmen. "Şu kızı müdüre götür." deyip yanımızdan ayrıldı. Kıza dönüp yüzüne baktım kız ellerini yüzüne doğru sallayıp kendini sakinleştirmeye çalışıyor gibi görünüyordu. Kız kendine gelince konuşmaya başladı. "Beni takip et." peşinden yürümeye başladım. Bir odanın önünde durduğumuzda teşekkür edip kapıyı tıkladım. İçeriden "Gel" komutu gelince odaya girdim. "Ben yeni kayıt oldum da." diye söze başladığımda müdür beni durdurup dosyalara bakmaya başladı.