O Benim Kuzum. [Askıda]

B-18

Bunu Mira'ya söyliyeceğemi düşünüyosanız tabiki yanılıyorsunuz.

-Aras sen Mira'yla kal Batu sana herşeyi anlatır ona hatırlatmaya çalış ben gidiyorum.

Arkamdan bağırsa bile onu takmayıp koşmaya devam ettim. Lanet olsun neden gidiyorum ki evini bile bilmiyorum derken başımın üstündeki ampulü hissedebiliyordum. Tabikide Emreyi arayıp sorucaktım. Telefonu bir çalışta açıldı.

-Emre Hale'nin evinin adresini bana hemen mesaj at bekliyorum. diyip telefonu suratına kapattım. Bir kaç dakika sonra mesaj geldi. Bende taksiye atlayıp adresi verdim. Evin önüne geldiğimizde hızlıca indim ve kapıyı çalmaya başladım. Kapı açılınca yardımcının açtığı gördüğümde göz devirdim. Yardımcıyı kenara itip içeri girdim. Arkamdan durun falan diye bağırdı ama tınlamadım. Hale beni gördüğünde hemen ayağa kalktı. Bir süre birbirimize baktık. Etrafta tuhaf bir sessizlik vardı. Birbirimize bakıp öylece duruyorduk. Sessizliği bozan ben oldum.
- Sen benim kuzenim olamazsın.
Rahatça koltuğa oturdu ama hâlâ gözlerindeki iyiliği görebiliyordum. İçinde bir yerde iyilik yatıyordu. Aslında bunları sadece Aras'ı gerçekten sevdiği için yapıyordu. Etraf yavaş yavaş bulanıklaşmaya başladı. Gözümü kırptığım an göz yaşlarımın akacağından emindim. Dayanamayıp boynuna sarıldım. Ellerini sırtımda hissedebiliyordum. Gözlerimdeki yaşların akmasına izin verdim. Miraya söylemek konusunda kararsız kalmıştım. Sonuçta kardeşiydi.

~~~~~~~~

Mira ya soylesinmi sizce

Oy ve yorum yapmayı unutmayın