P.s I am worthless

See you when I see you

Group Chat

10:30am

Hershey Lauren Vela: Wait lang guys kagigising ko lang, anong oras na ko nakatulog kagabi.

Kelsey Ava Clark: Daanan pa kita?

Hersehy Lauren Vela: I can drive. Ako na pupumunta sa bahay nila Zach, chat ko nalang kayo.

Kelsey Ava Clark: Roger that

Zach Martin: Ok, mag lunch daw muna tayo bago pumuntang airport.

Kelsey Ava Clark: I like that!

12:00am

Kelsey Ava Clark: Hershey, where na you?

Kelsey Ava Clark: Ikaw nalang kulang para makapag lunch na oh! hahaha

Kelsey Ava Clark: Oy baka isipin mo sasama ako sa paghatid kay Zach sa airport dahil may foods ah..

Hershey Lauren Vela: Sorry guys emergency :(

Hershey Lauren Vela: Di ako makakasama, take care Zach.

Hershey Lauren Vela: See you when I see you :)

Seen by Zach Martin and Kelsey Ava Clark

Kelsey Ava Clark: Hays!

~

Handa na ko para pumunta sa house nila Zach nang biglang nakita ko ang isang lalaking nilalayuan ko.

"Hershey anak." Mr. Herman said.

"Pano mo nalaman kung saan ako nakatira? ay oo nga pala sa lakas ng kapangyarihan mo walang nakakawala sayo. "

"Can you forgive me? kahit ngayon lang anak." 

I honestly don't know what to feel right now.

Sumama ako sakaniya at dinala niya ko sa restaurant, sa favorite namin DATI. Inutusan niya yung mga guards niya na lumayo muna samin.

"Pesto pasta, apple green cold tea and additional garlic bread?" he asked me, naalala niya parin at tumango nalang ako at nag order na siya.

Habang kumakain na kami nagtanong nanaman siya tungkol sa buhay ko, buhay ko na wala sila.

"Anak if you don't mind, gusto ko na talagang bumalik ka na sa mansion." paki usap niya.

"Mr --"

"Please call me dad, anak."

"Tatlong taon mo nang pinapakiusap sakin yan but my answer is still the same." I said then my inabot siyang box sakin.

"Key?" ibabalik ko na sana sakaniya pero pinigilan niya ko.

"Ilang beses mong tinanggihan yung condong binibigay ko sayo anak, kaya sana tanggapin mo ang regalo ng lola mo sayo. She miss you so much." he said. Bigla kong namiss si Lola.

"How she's doing?"

"She's doing good sa business niya, araw-araw ka niyang hinahanap. Nagsisisi parin siya hanggang ngayon." He said. I bit my lower lip.

"So ikaw hindi? Ay oo nga pala, you will never regret doing the wrong thing."

"No, pinagsisishan ko lahat. Please believe me." he said.

"Ohh I know na happy go lucky ka lang naman ngayon. Lahat ng pagkakamali mo never nang makakalimutan ng mga taong sinaktan mo! Ohh e bakit di mo magawang balikan si mama simula nang malaman niya yung totoo? pinagdasal mo na sana magkaroon nalang siya ng ibang pamilya, kaya pinabayaan mo siyang lumayo! Never niyong naisip paano yung anak niyo?" I pursed my lips. I forced myself to remain calm.

"I'm just wasting my time." I said then tumayo at palihim na pinunasan ang luha ko. Damn this life!

"I'm sorry."

"I'm going."