P.s I am worthless

Restless mind

Austin Lee (Active Now)

Austin Lee: Goodevening my princess :)

Hershey Lauren Vela: Oh hi :)

Austin Lee: How's your day?

Hershey Lauren Vela: I'm fine, everything's fine.

Austin Lee: You're lying.

Hershey Lauren Vela: what?

Austin Lee: I know you're not okay.

Austin Lee: Setting alone and thinking out loud.

Hershey Lauren Vela: ha?

~

I hugged my knees close to my chest and I'm alone in this park and feels like heaven. It's a good way to relax, take your mind off everything. I want a peaceful place where I can refresh my mind.

Leaves are falling down, life starts all over again. Sana ganito nalang palagi yung wala kang iniisip na problema pinagmamasdan mo ang kung gaano kaganda ang paligid. Pero hindi e, bawat oras may darating na problema. Nasa gitna ako nang pagiisip nang biglang nag chat si Austin sakin.

Alam niya kaya kung nasaan ako?

Bago ko pa tignan yung paligid biglang may tumabing lalaki sakin.

"Alam mo mas maganda sana kung may nakikinig sa problema mo. Alam mo yun yung matutulungan ka." he said.

"I'll listen." dagdag niya.

Isang tao lang ang kilala kong handang makinig sakin.

"Don't mind me. I'll be fine, just not today." I said to him.

"Ok, if you don't want but I'll be here for you, always." he said then sinamahan niya ko nang isang oras dito sa park.

"Pwede ka nang umuwi, I know pagod ka galing sa practice mo. I can manage myself." I said.

"Thank you." dagdag ko.

"Are you sure?"

"Yep." I said then he wrapped his arms around me. Nagpaalam na kami sa isa't isa.

Di ako mapigilan sarili ko pero kailangan kong magpagaan ng loob, kailangan ko siyang puntahan.

"Ashter." I said then nagpaagos nang bulaklak sa dagat.

"Andito nanaman ako, naiinis ka na ba? hahaha naalala mo pag kinukulit kita lagi kang naglalagay nang earphones sa tenga mo. Nakakamiss din pala noh?"

"Alam kong nagagalit ka na kasi mag gagabi na pero nandito ako, magisa, walang kasama."

"Pero hindi ko nakakalimutan yung pangako ko sayo, i uupdate kita sa pangyayari sa buhay ko at di ako mahihiyang pumunta sayo kapag may problema ako."

"Ash-ter..." I started to cry.

"I'm so tired."

"Lahat nang tao sa paligid ko, problema ko e."

"Alam mo ba, nagpakita ulit sakin si daddy. Bilib nga ako sa kaniya e kasi may muka pa pala siyang maihaharap sakin. Hindi ko parin siya napapatawad Ashter. Mahirap, simula bata palang ako iyak na ko ng iyak, kinakausap ko sila pero hindi nila ako pinakikinggan."

"Tapos ngayon lalapit lapit sila sakin gusto nilang pakinggan ko sila, it's so unfair because after that my life changed. "

"Alam mo rin ba na may taong galit na galit sakin? ayaw nila akong paniwalaan. Mahirap ba akong intindihin?" pinunasan ko agad yung luha ko.

"Enough na sa drama, alam kong masaya ka dahil ikakasal na si ate Lyla. Mas masaya sana kung nandun ka rin ka rin.Alam mo miss na miss ka na nila...namin."

"I miss you so much." I said then smiled at biglang lumakas ang alon.

"Thank you for listening." I said then my tears were threatening to fall again.