P.s I am worthless

Promise

Austin Lee  (Active Now)

Austin Lee: Susunduin kita ng 11:30

Hershey Lauren Vela: Ok

Austin Lee: I miss you love.

Hershey Lauren Vela: See u

~

"My daughter-in-law!" narinig ko na agad ang sigaw ng Mommy ni Austin.

"Hi po tita." bati ko naman sabay pumasok na kami sa loob ng mansion nila.

"Let's eat, nagluto ako ng marami dahil na miss ko ang daughter-in-law ko." sabi Mrs. Lee sabay niyakap ako.

"Hon! nandito na si Hershey!" tawag ni Mrs. Lee sa asawa niya.

"Hi iha." bati niya sakin.

"Hello po."

"Kailan ba ang kasal?" nasamid naman ako sa tanong niya, inabutan naman ako ng tubig ni Austin.

 "Dad, dahan dahan lang." Austin said.

"Di pa namin napaguusapan yan." dagdag niya at kumindat.

"Yay! kinikilig naman ako!" sabi ni Mrs. Lee at kumain na kami.

"Hershey, can we talk?" Mrs. Lee asked then I nodded. 

"Napaka swerte ng anak ko sayo, sana kayo hanggang huli ah." She said.

"Don't get me wrong, gusto ko lang sana yung nakakabuti sa anak ko at alam kong ikaw yun  because... because." Hindi niya tinuloy yung sasabihin niya at umiyak na lang siya.

"Tita, are you okay?" I asked.

"I-I'm not, Hershey." 

"Meron akong cancer." Dagdag niya. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kaya niyakap ko nalang siya.

"Tita, I promise. Gagawin ko ang lahat para samin ni Austin." I said bigla akong nakaramdam ng awa. Behind her smile there's a story.

"Thank you, I'm sorry kung nag dramahan pa tayo dito." She said at pinilit na ngumiti.

"Uwi na ko, kailangan ko pang mag review sa exams bukas." I said di naman sumagot si Austin at sumakay na kami sa kotse niya.

"We're here." Austin said. Palabas na ko ng kotse niya ng hinila niya ko at hinarap sa muka niya. Bigla akong naawa sa kaniya, alam kong mahal na mahal niya ang mommy niya. Alam ko kung gaano kasakit. Di man' ako nawalan ng nanay, tinalikuran niya naman ko para sakin parehas lang yun.

"Hershey, I'm sorry." He said.

"For what?"

"For all my mistakes." He said then kissed me.

Bago ko buksan ang pinto nakita kong may basket nanaman, tinignan ko yung paligid pero wala namang tao. Nakita kong punong puno ng strawberries ang laman.

Who are you?

How did you know na favorite ko to?

Binasa ko naman yung note na nakadikit sa basket.

 Enjoy!

- Don't worry. You have me. Until our last breath.