The Unpredictable Enemy

Chapter 3: When It Start

Tagal bago mag-update. hahaha. Wala naman yatang interesado. XD

Chapter 3: When It Start

Yumiko's POV

 Hay!!!

School days na naman. Tinatamad talaga akong pumasok. Tss. Pero no choice, I love basketball here, that's why kailangan kong pumasok.

I'm now wearing rubber shoes, over-sized t-shirt and a plane jeans. MEDYO boyish? Oo ! (-__-) Yan na ang naging image ko dito sa school simula nung nagstart akong pumasok dito.

*Flashback*

First day ko sa school, dito sa Magnifique University. Actually, transferee lang ako. I live in Japan back then, and umuwi kami dito sa Philippines kasi nagtayo ng business yung mga magulang ko dito.

Habang naglalakad ako, may narinig akong nagtatawanan.

"Hahaha. Ang isang gaya mong nerd, hindi dapat pumapasok dito." , nanggagaling sa parang isang storage house. Na-curious naman ako kaya pinuntahan ko.

"Huhu. Maawa kayo sakin.", narinig ko. Parang isang lalake. But, it's so gay to here a boy hearing those "huhu". -__-

"Ito ang bagay sa'yo!", sabi nung tao sa loob.

"Arghhh! Ta---tama nnna.", hirap na hirap na yung boses. Hindi na ako nakatiis kaya pinasok ko na sila sa loob.

*Blag!* Pagbukas ko ng pinto.

"Ooi!! Nan maro tsukai?"  (Hey! What are you doing?) 

"HAH???", sabay sabay nilang sabi. Pati yung lalaking binubugbog. (-__- !) Naalala ko. I'm here in the Philippines na nga pala. Bawal munang mag-Japanese.

"Psh. Anong ginagawa nyo?"

At mukang nakarecover naman sila sa sinabi ko kanina.

"Wala kang paki-alam! Bakit? Sino ka ba?", sabi nung lalaking mukang butiki.

"I'm no one and diba bawal ang bullying dito sa school?"

"E ano naman ngayon? Wag ka ngang makialam.", sabi naman ung jologs.

"Kung gusto ko! Tigilan nyo na sya! Kawawa naman.", pakiusap ko at akmang itatayo yung lalaking binubugbog nila, nakasalampak sa sahig e.

"Wag ka sabing mo kaming pakialaman !", sinugod nila ako.

Palapit na sila sa akin at susuntukin na ako, when I lower my body at hinawi ko ang mga paa nila gamit ang paa ko. Huh! Taob silang dalawa.

"F*ck!" sabi nung isa habang  dumadaing sa sakit ng pagbagsak at kasabay nun ang paghila ko dun sa kawawang lalake palabas.

Kinaladkad ko sya hanggang makalayo kami dun sa lugar, yung tipong hindi na kami maaabutan. At pag sinabi kong kinaladkad, KINALADKAD ko talaga siya. Hahaha. I'm bad.

"Hey! Ayos ka lang? You look so wasted.", totoo naman e. Muka syang nerd at nabasag yung salamin nya, pero gwapo sya ha. (=^^.=)

"Ayos lang! Sanay na ko e.", nakasmile pa sya at naka V-sign. (^__^)v Baliw naman pala ata to e.

"He-he. Ganun?"  (^_^?)

"Ay!!!  Patay! First day ko, late pa ata ako. Ahmm ...Mauna na ako ha! Ingat na lang.", sabay takbo, pero narinig ko pa yung sinabi nya.

"Salamat pare!", nilingon ko sya, pero paalis na din sya  . Aish! Ano ba yan. Napagkamalan pang lalake. Siguro dahil sa suot ko. Naka-cap din kasi ako tapos nakataas yung buhok ko.  -_-

*End of Flashback*

At ayun nga, kumalat sa school yung ginawa ko. Hindi lang dahil nung tinulungan ko, kundi dahil din nung mga bumugbog sa kanya. Ang akala din nila e lalake ako, kaya yun ang kumalat na kwento......

NA LALAKE DAW AKO! It hurts! You know? Hayyyy....

Pagkarating ko sa classroom namin, sinalubong agad ako ng mga team mates ko. Magkakaklase kasi kaming lahat.

"Good Morning!", bati ko sa kanila.

"Good Morning captain!!!!" Bati nilang lahat sakin.

Madami kaming member ng team, so iilan lang dito sa class namin ang hndi member. And most of them are boys. Pano ba naman hindi? Halos lahat kasi  ng mga lalake sa school e nag-uunahan na makapag-enroll sa section namin kasi nga, sino ba namang hindi makikipag-unahan? E magaganda at talented ang mga members ng basketball team ng girls. Your too lucky kapag nakasali ka sa section namin. Well... except me dun sa mga magaganda. Talented ? Pwde na rin siguro.

"Ay captain! May training daw tayo bukas! Exciting!" , sabi ni Hannah

"Oh? Bakit naging exciting? Almost everyday naman tayong may training?" tanong ko.

"E kasi captain, sa school nung crush nya tayo may training. Magkakaron tayo nagpractice game and makakalaban natin yung basketball team nila dun. Basketball team..... boys." pag-eexplain ni Akira

"And unfortunately, member yung crush nya kaya ganyan kung makareact yan." pagtutuloy ni Irish sabay turo kay Hannah na akala mo nagde-day dream. Pfft.. NAkakatawa sya.

So, may practice game kami bukas. Hmm. Exciting nga. Hindi dahil may crush din ako dun no, yun e dahil boys basketball team ang makakalaban namin. Ibig sabihin, maganda talagang pangtraining yun. Basta ba wag nila kaming mamaliitin at hindi seseryosohin.

*Note: Di po ako marunong mag-japanese. Nagtranslate lang sa freedict. By words lang po. Sorry! Sorry din sa matagal at maikling update. (^-^)v*

VOTE & COMMENT Thank you.