100 yıl önce Greenleaf
Genç kız elf , bir tuzağa yakalandığını ancak. Etrafında tam tur dönerek anladı. Zaten soğuktan donuyordu
Üzerindeki eski elbise yağmurdan dolayı üzerine yapışmıştı.
Ağlamadan gelseydi etrafını çok net görürdü bunun için kendine kızıyordu.
Dizlerinin üstüne çöküp ağlamaya başladı. Bu gün mavi ay vardı. Neyse ki bulutlar ayı kapatıyordu yoksa kız Ay'ın ışığı ile tamamen taşa dönebilirdi.
Kaçmıştı sarayından halkından ve az önce olanlardan çünkü yetim elfleri kurtlara veya büyücüler ve cadılara veriyorlardı. Anlaşmaya göre böyle olmalıydı. Yoksa kurtlar ve büyücüler kale ye savaş açıp zaten sefil olan halkı yerle bir ederlerdi.
Elf halkı hep zayıf ve kusur olarak görülür ancak daha bir elf bile kendi güçlerinin farkında değildir.
Genç kız kare mermer zeminden dışarı çıkmak umuduyla çıkmaya çalıştı. Ama sanki görünmez bir duvara çarpmışçasına yere savruldu. Çıkamayacağını bildiği halde buna inanmak istemiyordu.
Yere değen dizlerinin üstüne kapanmıştı.
Gelen patlama sesi ile kafasını hızla kaldırdı.
Gözlerinin önünde yıkılan saraya dehşet içinde bakıyordu.
Bu sırada Ay kendini bulutların arasından gösterdi.
Çömeldiği ayaklarından göz yaşlarına kadar tüm bedeni taştan bir heykel e dönüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Noctis
FantezieYüz yıl boyunca bir heykel olduğunuzu düşünün. Yüz yılın sonunda tekrar yaşama ayak uydurmak kolay olur. Ancak siz yokken geçen olaylar ve zaman...
