Elleri titremeye başladığında icinden kendine sakinleşmesini söyleyip duruyordu.Karşısında arsızca kendini süzen gôzlere inat bakışlarını genç adama dikti.Sôzlerden çok ortamda ki sessizlik anlatıyordu herşeyi.
Ômür oturduğu yerden kalkmadan sabırla bekledi.Öfkelenip yada heyecanlanıp istemediği şeyler yapmak istemiyordu.Hataya düşmek en zor çıkıştı onun için.
Sesinin titrememesi için dikkat ederek sôze girdi.Daha fazla susup bekleyemezdi.
-Evimde ne işin var?
Genç adam ômürün sakin duruşunu görsede onu iyi tanıyordu genç kızın içinde fırtınalar koptuğunu hissedebiliyordu.Uzak kaldığı narin sesi duyduğunda istem dışı tebessüm etti.Mavi gôzler kalp atışlarını etkilerken ayakta durmaktan vaz geçip gôzüne ilk çarpan koltuğa oturdu.
-Bir açıklama bekliyorum.
Genç kızı daha fazla meraklandırmamak için cevap verdi.
-Seni özledim.
İki kelime yetmişti yüreğinin kavrulup yanmasına.Yavuzun hasret kaldığı bakışları altında içindeki yangını dışa vurmamak için direniyordu ômür.
-Benimle oynama yavuz.
-Adımın sesinde can bulmasını bile çok ôzlemişim.
-Sus lütfen.
-Yeterince sustuk sanıyordum.
-Seninle muhatab olmak istemiyorum.
Genç adam ômürün nefretle söylediği cümleye sinirlenerek ayağ kalktı.İki adımda genç kızın en yakınına geldi eğilip mavi gôzlerin derinlerine baktı.Ellerini piyanoya koyup genç kızı piyanoyla arasında bıraktı.
Ômür yavuzun bu denli yakınlığından rahatsız olsada gidebileceği biryer yoktu.İki tarafında yavuzun kolları vardı.
-Git buradan hemen.
Genç kızın bağırışı sessizliği doldururken yavuz dahada sinirlendi.
-Ben bir kere gittim ikincisi asla olmucak.Aldığın her nefeste ben olucam ômür bunu sakın unutma.
Doymaya çalışırcasına baktı sevdiğinin maviliklerine sonrada istemeyerek hızlıca çıkıp gitti odadan.
Ömür genç adamın rüzgar gibi gelip gidişinin ardından bakakalmıştı.Herşey bir anda olup bitmişti.Birkac dakika saatler gibi gelmişti oysa.Hala tutmakta olduğu nefesini verdiğinde kalp atışlarıda normale dönüyordu.Ayağ kalktı iki adım atabildi sadece sonrada bacaklarının titremesine dayanamayarak oturdu yatağına.Hiçbirşey düşenemiyordu aklıda kalbi gibi durmuş gibiydi.Derin bir nefes aldı gôzlerini kapayarak sonra da eli telefonuna gitti.En yakınına ihtiyacı vardı şu an, defneyi arayıp yanına çağırmak istedi.
Defne kendisine çok iyi geliyordu kardeşi hatta annesi bile olabiliyor.
Telefonu kulağına gôtürdü açmasını beklerken bir an duraksadı.Bu akşam birlikte güzel bir vakit geçirmeyi planlamışken bunu bozamazdı.Defneninde gecesini berbat etmek istemiyordu.
-Efendim ômür!
Defnenin sesini duyunca düşünmeyi bırakıp cevap verdi.
-Şey diyecektim ben ee...
-Ay canım aradığın iyi oldu bende ne giyeceğime karar veremedim.Sence kırmızı mı yeşıl mi?
Ömür arkadaşının bu haline tebessüm etti.Yüzünü güldürebilmişte hiçbirşeyden haberi olmadığı halde.
-Kırmızı senin rengin biliyorsun.
-Hım tamam o zaman teşekkür canım öptüm gôrüşürüz.
Telefonu kapatıp yatağın üzerine koydu o sırada duyulan kapı sesiyle ayağ kalkıp odadan çıktı.
Merdivenlerden çıkmakta olan babasını gôrünce onu bekledi.
-Hoşgeldin babacım.
Tahsin bey kızını görünce tebessüm etti.
Ömür babasına sıkıca sarıldığında kavgalarını unutmuslardı bile.Baba ve kız ikiside birbirlerine kızgın kalamıyorlardı.
-Baba hadi yemeği birlikte dışarda yiyelim bu gün.
-Olur kızım hazırlan çıkalım.
Ômür babasından ayrılıp odasına tekrar girdi.Dolaptan çıkardığı siyah kotunu ve krem rengi salaş gômleğini giyip siyah botlarını giydi.Saçlarını da dalgalı bırakıp sadece ruj sürdüğünde hazırdı.Aynadan kendine bakarken hayalınde canlanan yavuzun bakışları ellerinin titremesine sebep oldu.
Söylediklerini hatırladıkça heyecanlandı donup kalmış şekilde oturuyordu aynanın karşısında.
-Ömür!
Babasının sesini duyunca kendine gelerek ayağ kalktı.
-Babacım hazırım ben çıkalım.
****
Ömürün ısrarı üzerine pizza yemeye karar vermişlerdi.Genç kız pizzasını yerken tahsin bey de ara da dikkatle kızına bakıyordu.
Ömür bunu farketmiş olsada sessiz kaldı çünkü sebebini biliyordu.Ortamın gürültüsü sessizliklerini ôrterken ômür sıkılarak konu açtı.
-Bu gün çok mu yordular seni baba?
-Hayır kızım onu da nerden çıkardın?
-Çok sessizsin babacım.
-Düşünüyordum sadece.
Ömür babasına bakarak gülümsedi.
-Nihal hanımı mı?
Tahsin bey kızının dediğine kahkaha atarken ômürde babasına eşlik etti.
-Nihal hanımı düşündüğüm falan yok kızım.
-Biliyorum baba sadece takılıyorum sana.
-Ama düşünülmüycek bir kadın değil.
-Babaaa!
-Tamam tamam sadece yavuzla...
-Baba geçmişi konuşmamıza gerek yok.Herşey unutulur sorun değil.
-Ben sadece seni üzmek istemedim kızım.
-Sen ne yaptıysan benim iyiliğim için yaptın baba buna kızamam.Boşver biz pizzamızı yiyelim.Baba bir de ben buradan arkadaşların yanına gidicem beni sen bırakırmısın?
-Tamam kızım.
