The Sweet Badboy Wants The Stubborn Girl. (Deel 3 en 4) #Wattys2018

1

-, Carmiewarmy's Note ,-

Allereerst wil ik zeggen,

Bedankt voor het lezen van deel 1 en 2! En welkom in deel 3! Ik ben er ook bijna 100% zeker van dat ik deel 4 hier ook in zet, bijna.😂 vandaar dat ik het in de titel heb gezet: The Sweet Badboy Wants The Stubborn Girl. (deel 3 en 4)

Bedankt voor het lezen!

Ter info: ze zijn nu getrouwd.

-

"Aahh wat een hoofdpijn." Zeurde Zack. "Had je ook niet zo veel moeten drinken." Zei ik.

Dat zeg ik nou wel tegen hem, maar zelf heb ik ook een kater, van als die spanning die Randell me heeft gegeven.

Jason en Clara slapen hiernaast. En wat ik vernomen heb is dat Jason een verzoek wil gaan doen aan Clara, maar ja.. ze heeft dan wel geluk.

We gaan naar Ibiza en we hebben besloten dat Jason en Clara ook mee mochten. Waarom het zo duur moet? Tja dan moet je dat toch echt aan mijn moeder vragen.

"Zack? Hoe laat ging onze vlucht?" Vroeg ik. "Ehmm. Oh ja! Ik dacht half twaalf." Zei hij slaperig. "Denken is niet zeker weten." Zei ik geïrriteerd. "Oké oké ik kijk al." Hij stond op en liep naar de koelkast. "Volgens mij is daar geen tijdsschema?" Vroeg ik eigenwijs. "Dat klopt. Ik heb honger." Hij doorzocht de koelkast.

"De TIJD!" Roep ik boos. "Rustigg!" Hij liep naar zijn tas.

"Net zoals ik al zei half twaalf pietje-ongeduld." Zei hij.
Ik keek hem boos aan.

"Kusje, kusje." Lachte Zack..
"Rot op, Zak." Zei ik geïrriteerd.

"Doe is normaal joh." Zei hij gekwetst. "Nee."

"Ik moet je trouwens nog wat vertellen.." Begon hij.. daar komt het hoor.. het hele verhaal van Randell.

"Ik heb er zo veel zin in en het idee dat Jason en Clara ook mee mogen!!" Riep hij blij.

Verkeerd gedacht..

"Ja jeeh en nu opstaan we moeten weg." Zei ik snel. "Ja mama." Zei hij kinderachtig. "Noem me niet zo aarrgg." Schreeuw ik.

Ik pak m'n koffer uit mijn kast en trek wat kleren aan. "Staat je mooi." Zei Zack. "Flirt lekker met iemand anders." Zei ik boos. "Oké wat heb jij tegen mij?! Je bent met me getrouwd!" Riep hij. "Klopt. Ik ben alleen ergens achter gekomen." Mompelde ik onverstaanbaar. "Wat?" Vroeg hij. "Niks. Kleed je aan." Ik gooide zijn broek, zwarte t-shirt en leren jas naar zijn hoofd.

"Bedankt lekkerding." Zei hij. "Geen probleem lelijkerd."

*

We stapten in het vliegtuig en stegen op.

Het is zo'n twaalf uur vliegen. Dus ik zou twaalf uur lang naast een angsthaas van een Zack moeten zitten. Zoals ik al eerder zei hij is bang voor vliegen.

Stel je voor dat hij neerstort.

Stel je voor dat we verdrinken omdat we nog niet dood zijn door de crash.

Stel je voor dat er een bom is?

Stel je voor..

Straks krijg ik zelf nog ideeën als hij niet snel zijn mond dicht houdt.

"Ja maar stel je voor dat dit gebeurt-"

"Kappeennnn!!!!" Schreeuwde ik. Ineens kwam er een stewardess naar me toe. "Kunt u wat stiller doen en minder praten, er willen ook wat mensen slapen mevrouw." Zei ze dat nou écht? Alleen tegen mij? "Ga toch weg." Zei ik.

"Pardon?" Vroeg ze. "Oh nu wilt u ook nog een verklaring waarom ik dat zei?! Nou zie je deze bangerik hierzo?" Ik wees naar Zack. "Hij praat de hele tijd en als ik één keer kappen zeg. Moet ik stil zijn omdat ik de hele tijd praat?" Zei ik boos.

"Het spijt me mevrouw, meneer u moet ook stil zijn." Zei ze als verontschuldiging. "Óók." Zuchtte ik. Ze liep heupwiegend weg. "Ugh." Zuchtte ik weer.

"Zo zo." Zei Jason
"Dat heet voor jezelf opkomen mannetje, daar kan jij nog veel van leren." Ik gaf hem een knipoog. "Pff. Ga mij niet de les lezen mevrouwtje." Zei hij.

Herschreven op: 31-05-16.