De dag is aan gebroken. Clara en Jason gaan eindelijk trouwen. Na wat akkefietjes met Randell gaat het eindelijk gebeuren.
We zaten met z'n allen in een rij.
We wachtten op Clara.
Maar ik moest zo nodig plassen!!!! Ik besloot om even snel naar de wc te gaan.
Ik rende voor mijn leven naar de wc. Toen ik klaar was hoorde ik wat raars in het conciërges hok.
"Zal ik gaan kijken?" Vroeg ik aan mezelf. Ik liep voorzichtig naar het hok. Ik deed snel de deur open.
Niks..
Ik draaide me om en zag Dione voor me staan. Voordat ik iets kon zeggen lag ik bewusteloos op de grond.
-
"Oh daar komt ze sssst." Zei mijn moeder toen ze Clara zag staan. "Ze is mooi hè roxi?"
"Roxi?" Mijn moeder draaide zich om. "Hmm misschien is ze verplaatst."
Clara liep richting Jason. Ze zag Roxi nergens. Ze hoort vooraan te zitten, maar waar is ze dan? Dit voelt niet goed dacht ze.
Ze ging voor Jason staan. "Weet jij waar Roxi is?" Fluisterde ze. Jason keek om zich heen. "Nee. Ik zie haar nergens." Jason keek zijn moeder aan. Ze haalde haar schouders op. "Mijn moeder weer het ook niet." Zei hij.
Na de bruiloft hadden ze een groot feest. Alleen wisten ze nog steeds niet waar Roxi is.
"Heb je Dione en Roxi gezien?" Vroeg Mike aan Clara. "Nee al de hele dag niet." Zei ze bezorgd. "Hmm. Zouden ze samen wat aan het doen zijn?" Vroeg hij. "Ben je gek? Roxi haat Dione." Zei Clara. "Dat kwam anders niet zo over.." Zei hij. "Nee, omdat ze jou niet wou kwetsen." Clara keek Mike aan.
Jason kwam aanlopen. "Ik zie haar echt nergens. En ik mis die Dione ook." Zei hij. "Ja daar waren we al achter." Zei Clara. "Waar zou ze zijn dan?" Vroeg Jason.
Plotseling stonden ze alle drie stil.
"Denken jullie wat ik denk?" Vroeg Mike. "Ligt eraan.." Zei Jason. "Misschien wel ja." Zei Clara.
"Randell." Zeiden ze tegelijkertijd. Ze renden snel naar Roxi's en Jasons moeder toe. "Randell kan haar hebben!" Riep Jason. Mijn moeder stond vast genageld aan de grond.
-
"Oké paardenkop wie ben jij en wat ga je met me doen?!" Riep ik doelloos. Ik zie niks, wat zit er over m'n hoofd?
"Stil maar straks ben je veilig opgeborgen." Zei iemand geruststellend. "O wauw. Dat stelt me echt gerust zeg." Zuchtte ik. "Wie ben jij eigenlijk?" Vroeg ik.
"Herken je m'n stem dan niet?" Vroeg ze. "Gaat moeilijk met een zak over je kop!" Riep ik boos.
"En waarom zijn mijn handen achter mijn rug vastgebonden?" Vroeg ik kwaad. "Zodat je niet weg kan glippen." Lachte ze.
Ik herken dat lachje. "Dione!" Riep ik. "Ja?" Vroeg ze. "Herken je me nu wel?"
"Ik herken dat stomme lachje van jou ja! Waarom doe je dit. Dit is geen leuk geintje mevrouw flirt graag!" Riep ik. "Stop eens met schreeuwen ja. Ik dacht dat je veel rustiger zou zijn." Zei ze.
"Oh ben jij dan lekker kalm als je ontvoerd wordt met een zak over je hoofd.." Zei ik sarcastisch. "Kijk eens aan je scheld al niet meer. Veel beter." Zei ze rustig aan. "Kidnapper." Zei ik droog.
-
Herschreven op 15-06-16
JE LEEST
The Sweet Badboy Wants The Stubborn Girl. (Deel 3 en 4) #Wattys2018
Roman d'amourLees eerst The Sweet Badboy Wants The Stubborn Girl. (Deel 1 en 2) Anders raak je geheid in de war! De koppige Roxi en de badboy Zack zijn getrouwd! Ze besluiten een mooi leven ervan te maken. "Kusje kusje." Lachte Zack. "Rot op, Zak." Zei Roxi geïr...