Yeni bi gün, evet mutluyum. Gözlerimin içi gülüyor çünkü o artık yanımda. Başımı omzuna yaslayabiliyorum. Elinden tutup huzura yürüyebiliyorum. Uyandım aklıma gelen ilk şeydi. Heyecandan midemde kelebekler uçuşuyordu. Okula gitmek için hazırlandım. Bugün çok güzel olmuştum. Bi başkaydı gülüşlerim. Herkes bana ne olduğunu soruyor.
+Ne mi oldu? Aşık oldum
-Kime?
+Tekrar aynı adama..❤Deli tavuk gibi dolaştım durdum bütün gün yok yani içim içime sığmıyor. fazladan mutluluk var almak isteyen?
dersten çıktıktan sonra kızlarla bahçede sohbet ettik biraz. Ardından instagramda dolaşmaya başladım. Piç'in fotoğraflarına hayranlıkla bakıyordum. mert diye bir arkadaşı vardı onu ekledim.
Ünüverstede okuduğu için sık sık mesaj yazmazdı bana. Kaç saat oldu hala atmadı. Pardon bayım iş adamı falan mısın insan bi günaydın yazar derken telefon çaldı. Ahanda arıyo uyuz herif.
Alo demeye kalmadan.
-Sen napıyosun lan. Gururumda mı yok kızım senin. Arkadaşlarıma yazmaya utanıyo musun. Karaktersiz fahişe!
*Bi dakika ben neler duyuyorum. Üstüme kaynar su mu döktüler yoksa?
Her yer karardı. Evet yanlış duymadım. Fahişe..! Bana fahişe dedi.
Gözyaşlarımı tutamadım.Neler oluyor ya. nasıl bana fahişe dersin domuz..!
Tabikide böyle diyemedim.+Aşkım ne oluyor ben ne yaptım sana?
-Duygu sömürüsü yapma bana kes çeneni ve beni dinle. Arkadaşımı instagramdan takip etmişsin amacın ne kızım senin..!
+Arkadaşın değil mi. Ben sadece çevreni tanımak için ekled...
-kapa çeneni defol..!
şakk. Telefon yüzüme kapandı. Piç nefret ediyorum senden. Ağlayarak eve koştum. Bide koşarken yere kapaklandım her yer çamur. Çamura girdim çıktım ohh beynime sıçayım.
Eve gittiğimde banyoya girdim duşun altında 1 saat boyunca ağladım ve su buz gibiydi. Donuyordum ama ruhum hissetmiyordu soğuğu.
Ertesi gün çok kötü hasta olmuştum. Okuldan izin alıp evde dinlendim. Kolumu kıpırdatacak halim yoktu. Annem işkembe çorbası yaptı. benim işkembe sevdiğimi bilir. Nasıl bi midem varsa. Dalak, ciğer, ince-kalın bağırsak herşey yerim. koyunun kuyruk sokumu hariç. Eh bi zahmet onu yemeyeyim.
Ateşim 39 derece. ben hastalığı bıraktım onu düşünüyorum. o sırada mesaj geldi. telefonu aldım masanın üstünden.
Ne? nasıl yani. Buluşalım derken?
GÖNDEREN:Piç
Görüşmemiz lazım, çabuk atla gel.bu hasta halimle gelemem dediysemde anlatamadım. Evet çok gurursuzdum. Gene atlayıp gittim. arabadan inip verdiği adrese doğru yürüdüm. Tam karşımdaydı. Fakat niye tenha bi yeri seçmişti? Eski yıkık dökük bi ev.
Peşimden gel diye emir yağdırdı.
onu takip ettim. Evin içi o kadar da kötü değilmiş. Koltuğa oturtturdu beni.
özür dilemeye başladı. Onu affetmeyeceğimi söyleyince bağırıp çağırmaya başladı. o hasta halimle küfürleri bir bir yuttum. birden bileğimi kavrayıp dudaklarıma yapıştı hızlı bi şekilde iktirip gerizekalı sen beni ne sanıyosun demeye kalmadan ağzıma bir yumruk geçirdi. neye uğradığıma şaşırırken her yer karardı diyebilirim. Ama bu onu tatmin etmedi olacak ki bi tane de tokat geçirdi.Sanırım 1 saat baygın kalmıştım. Uyandığımda başımda kimse yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çünkü.Piç
Teen FictionHerkesin bi yaşam tarzı var, mesela benimki; tamam kabul edilir bi yaşam tarzım yok. Yaptığım bir çok yanlışın acısını çıkartıyor hayat benden. Yediğim salçalı makarnanın bende göbek yaptığı gibi. yaşamayı seviyorum fakat sonuçları katlanılmaz oluyo...