Mr. Devil Is My Boss [COMPLETED]

Chapter Forty-Three (Part 2)

Author's Note:

While typing this first part nilalamig ako, guys. May radyo pa dito sa loob ng computer lab ng school so ramdam ko yung music habang nagsusulat. Well, enough about that. Here is your part 2! I would like to post it earlier befopre Sunday sana kasi ito na patapos na ang Feb.

Here is your dose of sweetness brought to you bo our favorite CEO, Travis Reyes. Maikli nga lang 'to. Babawi ako sa Chapter 44.

~~

Tinulungan kami ni Travis sa paghahanda ng mga suman na ititinda mamayang hapon. Nakasilip lang sa amin ang dalawa kong kapatid na nakikipagusap kay Travis tunkol sa kungn ano-anong mga bagay na maisipan nila.

"Kuya Travis alam mo ba, noong wala ka dito madalas pong umiiyak si Ate tuwing gabi." Simula ni Derick at tumango naman si Fate dito at dumagdag pa, "Oo tapos minsan madaling araw na pero gising pa rin siya."

Nag-panic agad ako, nakakahiya naman kay Travis! Pero ang sabi nga nila, hindi nagsisinungaling ang mga bata. Wala namang kasinungalingan sa sinabi nilang dalawa. Napalingon ako sa direksyon ni  Travis at nakitang nakatingin din siya sa akin. Pinisil niya ang kamay koo at mapait na ngumiti sa akin.

"Alam ko, pasensya na kayo ah? But it will never happen again, kiddos. Hindi na ako aalis sa tabi ng Ate niyo. Hindi na ulit siya iiyak sa piling ko." He smiled at hatala namang kinilig din ang dalawang kapatid ko.

"Nako, huwag niyo ng masyadong guluhin yang Kuya Travis niyo, ha? Maglaro muna kayong dalawa doon. tatawagin ko  kayo kapag luto na ang unang batch ng suman." sabi ko sa mga ito at sumunod naman silang dalawa agad.

Hinarap ni Travis ang mukha ko sa direksyon niya gamit ang daliri niya. "Nasaktan pala kita ng sobra? Sana bumalik ka na lang agad sa akin at sinabi ang lahat para napatahan kita. I hate knowing you are crying at wala ako para punasan ang mga luha mo." Bulong niya sa akin.

I smiled bitterly at his words. This man is too nice! "Ikaw nga itong nasaktan ko ng sobra. I left you without anything, Travis. Alam kong kumpara sa ating dalawa ikaw ang mas nasaktan dahil sa naging desisyon ko."

Bumuntong hininga siya at ngumisi. "Masakait naman talaga magmahal, diba? When you love, you give your all for the one you love. Sayo ko lang ginawa 'yon and I don't care kung uulitin ko, Freia. When you entered my life, I gave you the permission to break me over and over again. Kasi okay lang, kasi ganoon magmahal ng buo, kasi alam ko na you are worth all my pain." Paliwanag niya sa akin.

Pinilit kong huwag maapektuhan, pero sa huli muntik na naman akong maluha. Tinawanan lang ako ni Trabis dahil masyado daw akong madrama. Pero grabe naman kasi ang lalaking 'to. Wala man lang pasabi na huhugot na naman siya mula sa kailaliman ng mundo para pakiligin ako. Wala na akong masagot sa kanya kasi sobrang tamis na ng mga salita niya.

"Hay nako, tama na nga! Gumawa na lang tayo ng suman, okay? Baka mainip ang mga kapatid ko."

~~

Pagktapos akong tulungan ni Travis sa paggawa ng mga suman, nagpasya akong tumungo kami sa pinakamalapit na parke sa bahay. Madalas kaming pumunta dito ng mga kapatid ko. Dito rin ako sinasama nil Mama para maglaro noon.

I want Travis to see how simple yet exciting life ifs for me here in Laguna. Masaya ang buhay probinsya para sa akin. Natutuwa nga ako na dito ako lumaki dahil hindi ako sinanay ng mga magulang ko sa kahit anong luho hanggan't hindi pa ako tumatanda at tumutungtong sa tamang edad.

"Anong madalas mong gawin dito noong maliit ka pa lang?" Tanong sa akin ni Travis habang tahimik na nililibot ang mata niya sa paligid.

"Marami, baby! Noong bata ako, madalas akong tumakbo dito. Tsaka madalas mgkaperya dito lalo na kapag malapit ang pasko tsaka New Year. Kaya kita inaya, gusto kitang paglaruin sa perya mamaya." Nakangiting sabi ko sa kanya.