Chemin 3

6. Ladina, je gaat eraan.

Dat ging echt te makkelijk bij Jaïr. Ik liet me niet meeslepen door mijn gevoelens en zo handel je met een jongen. Ik liep zelfverzekerd naar de bushalte. Pas toen ik zat en wachtte dacht ik na. De koude wind door mijn haren maakte me nog meer alleen voelen. Ik heb geen vriend meer, die heeft het gedaan met mijn vijand. Dit vergeef ik hem niet.

Ik voelde tranen in mijn ogen. Ik beet op mijn lip want ik voelde waar dit naar toe ging. Ik zou gaan huilen. Ik keek naar de grond en bleef daar kijken. Ik hoopte dat dan alles daarbij zou eindigen. Maar ik bleef maar denken. Aan de brief, de verontruste Chinola en die jongen, Jaïr die het bekende en Ladina. Ik weet nog steeds niet wat er met haar is maar ze hoort in een gekkenhuis.

Ik zie de bus al in de verte. Ik sta op en veeg mijn tranen weer af. Je bent sterk.
In de bus was het best leeg en rustig. Toch had deze bus een vreemde geur. Alsof er veel mensen in de bus waren. Ik denk na over wat ik ga doen met dit probleem. Ik keek uit het raam. Het was heel donker buiten. Ik zal met veel mensen moeten komen. De squad is te weinig. Emilio en zijn gang moeten er ook bij zijn.

Zo gezegd, zo gedaan
We staan zoals afgesproken bij de heuvel waar al deze drama eindigde, of tenminste dat dacht ik. Chinola, Miranda,Kisha en Didi stonden te wachten tot er iemand zou komen. In de verte onderaan stopte een kleine auto. Een donker meisje met opgestoken haar stapte uit de auto. Het is Ladina. Ik kreeg meteen kippevel.

Toen kwam ze helemaal naar boven.
"Heeyy bitches, hebben jullie me gemist?"
"Weet je Ladina, ik had je echt in de zee moeten gooien."
"Ja jammer he? Ik ben er nog."
"Niet lang meer." Zei ik uitdagend.
"Oh is dat zo." En ze kwam dichterbij.
"Ja." ik keek naar Didi en Kisha. We hadden iets afgesproken.
Didi pakte haar linkerarm en Kisha haar rechterarm.
"Ja hou haar vast." Ik deed mijn haar in een staartje.
Ik liep naar haar toe en begon vol op haar lichaam te beuken.
Ladina krijste het uit en kreunde van de pijn.
Ik krabte haar in haar gezicht totdat Ladina bloed spuugde.
Chinola shopte haar keihard in haar onderbuik.
Iedereen schreeuwde.
"Nog een paar laatste worden?" Vroeg ze.
Ze keek ons met een greins aan.
"Wat lach je nou bitch?!"
"Kijk achter je."
Heel even deed ik dat en zag dat Miranda werd vastgehouden door een paar ghetto jongens.
"Chemin... ik heb goed na kunnen denken. Ik ken je meer dan genoeg om te weten dat je me zo zou aanpakken. Wat je niét dacht, dat ik in staat was op een andere manier je aan te pakken. Ik trapte haar op haar mond. "Hou je vuile bek."
"Raak me nog een keer aan en Miranda krijgt een kogel door haar kop."
Didi en Kisha lieten haar los.
Toen hoorden we pistoolschoten. Ladina rende weg. Ik rende achter haar en en de rest achter de jongens met Miranda. Ze schreeuwde het uit en ik kon er niet naar luisteren.
Ik moest Ladina voor eens en voor altijd afmaken.
Ze rende heel snel het park in.
Toen stopte ze omdat ze moe was. "Ja en nu Chemin." Ze giechelde heel eng.
"Ik zei het al, je gaat eraan."
"Hoe?! Ga je me vermoorden dan?!"
Toen hoorden we een knal. Ladina viel neer als een baksteen. Ik had het niet gedaan. Dit was mijn taak. Ze lag roerloos op de grond.