Chemin 3

18. We zijn een team nu

Jair keek me van top tot teen aan. Hij grijnsde een beetje verlegen. hij had geen shirt aan. Ik deed nog steeds helemaal niets. "Hey." zei hij dan.

"Hoi." zei Chinola vriendelijk. Ze keek me aan en porde me. Ik zwaaide. Nog steeds keek hij lachend en wenkte ons naar binnen. "Het is koud." Eenmaal in zijn huis zag ik alles weer. De bank waar we altijd zaten. Hij hield ervan om met mijn haren te spelen en eraan te ruiken. "Je ruikt zo lekker tropisch." zei hij altijd. 

Of de keuken waar zoveel gelukken en ongelukken zijn gebeurd. Heel vaak konden wij er wel samen om lachen. Bij hem was alles gewoon. Dat waardeerde ik altijd aan hem. 

"Chemin...Chemin!" Chinola's hoge stem liet me schrikken. "Wow.. sorry." "Geeft niet. Jair vroeg of je iets wilde drinken." "Misschien een beetje water." Ze stak haar duim op en ging zitten. Ze keek me aan en gebaarde dat ik naast haar moest gaan zitten. 

Jair had snel een hoodie aangetrokken.  Hij kwam terug met twee bekers cola en water. Ik dronk te gretig mijn water. Jair kwam rustig zitten en schraapte zijn keel. "Che, ik heb je in de ochtend een brief gegeven. Je bent sneller gekomen dan ik had gedacht." 

Ik gaf hem de meest neppe lach die ik ooit heb gegeven. "Het maakt niet uit Chemin gelukkig heb je een lieve tweelingzus die het wel begrijpt. We kunnen niet meer kijken naar het verleden. Het heeft echt geen nut meer. Er is een probleem met Dario. Die is al heel lang verdwenen. Ik zal het uitleggen en---"

"Wacht even Jair dus nu wil je voor mij bepalen dat ik het verleden moet vergeten?? Really??"

"Er is niet veel tijd--"

""Jair--"

""NEE!" Hij verhief zijn stem. hij hijgde. "Hoe denk je hoe ik me voel? De hele tijd gooi je schijt over me heen. Zelfs voor het gebeurde. Je bent altijd boos, altijd stres. Ik weet niet of je het door hebt maar je maakt overal jouw probleem van. Wij KUNNEN NIET meer kijken naar het verleden. Als je nog boos op me bent. Dat mag. Go ahead. Je maakt jezelf alleen maar ongelukkig."

"Omdat ik van je hou domme lul."

"Nu doe je het weer....je doet het gewoon weer!"

"HEEEEY GENOEG!!" Chinola schreeuwde boven ons uit. "Daarvoor zijn we niet gekomen. Dit lost niets op. Echt niets. Te weinig tijd voor Dario."

We waren allebei naar Chinola aan het kijken. Ik schaam me dood. 

"Dank je Chinola." "Geen probleem hoor."

"Okee, ik stem in. Wat moeten we doen Jair."

"Ik zal het uitleggen. Maar ik wil dat je eerlijk tegen me bent. Ben je bereid dit met mij te doen?" Hij stak zijn hand uit naar mij. ik aarzelde. Hij stak ook zijn hand uit naar Chinola. "Ik wel !" zei ze vastberaden. Ik keek hem diep in zijn ogen. Die mooie prachtige ogen. "Ja. Ik doe mee."

"Okee let's start."