Chemin 3

17. ?

Ik dacht meteen aan het briefje van Jair. Samen met Chinola maakte ik het gretig open. 

CHEMIN

JE WEET DAT IK JE KAN HELPEN. DIT HEBBEN WE OOK SAMEN GEDAAN MET EMILIO. WE ZIJN EEN GOED TEAM. IK WEET DINGEN... DAT WEET JE ZELF OOK.  IK HOOP DAT WE SNEL KUNNEN PRATEN OVER BEPAALDE DINGEN. 

XX JAIR

"Wat een fucking gay brief is dit zeg..." ik zuchtte en keek voor me uit. Chinola pakte me bij mijn schouder. "Nee, in dit geval is het nodig." Ik keek naar toen maar naar beneden. Er ging zoveel door mijn hoofd op dat moment. Zou het echt dat ik terug moet naar Jair? 

"Let's go!" Voor Chinola was het zeker niet moeilijk. Ze was al vastberaden de tram te pakken naar Jair zijn huis. Ik liep maar achter haar aan steeds denkend over wat er is gebeurd en wat ik nu met Jair aan moet. Het klopt gewoon niet meer in mijn hoofd. 

Zou de gijzeling van Jair niet een strategische zet kunnen zijn om me terug te winnen? Want toevallig weet hij als enige over de gijzeling.... ik dacht terug aan de brief ("ik weet dingen... ik weet dingen.") 

Eenmaal aangekomen bij zijn huis voelde ik mijn knieën knikken en mijn hart bonkte zo hard ik voelde me net alsof ik op een kapotte brug liep boven water hopend dat ik het enigszins zou halen. 

Chinola drukte op de bel en kwam naast me staan. Ze pakte mijn hand. "Sterk zijn en hou je in." fluisterde ze in mijn oor. 

Jair deed de deur open. Hij keek me aan en ik hem. Het was stil.

Te stil.