Chemin 3

15. Help me

HEEY GUYS!! Let me explain things! Ik was gewoon mijn account kwijt! Kwijt? ja kwijt?? Echt voor een fucking lange tijd en ik was zo verdrietig man :(  Het spijt me dat ik jullie heb laten wachten. Ik voel me echt vreselijk daarvoor !! Ik hoop dat jullie er nog zijn en nog willen lezen! 

Echt 100000x sorry !!!!

Chinola en ik waren onderweg naar Miranda. Ze had ons gebeld en had ons informatie gegeven. Ze had niets meer van Dario gehoord. Ik vind het zo zielig. Weet je wat het is? Ik snap er helemaal niets meer van. Iedereen bemoeit zich met een anderen elke keer is er iets dat ik nooit verwacht had.

"Ehm... Chemin.." zei Chinola en stopte met lopen.
"Wat is er lievie?"
"We moeten praten..."
"Waarover?"
"Didero..."
Ik knikte. "Goed punt maar ik heb daar geen energie voor."
"Ja maar het is even belangrijk.."
"Okee zeg maar.."

"Ja dus... ehm Didero he."
"Ja?"
Ze hield op en keek naar iemand waarschijnlijk achter me.
Ik draaide me om en het was Jaïr.
"Heey Chemin."
Ik zuchtte en draaide weer om.

"Jair wat wil je nu weer van me?" Ik keek hem nog steeds hopeloos en moe aan. Mijn handen waren in mijn zij. "Chemin ik heb nieuws voor je." Hij drukte een briefje in mijn handen.  "Ik verzoek je Chemin. Lees het om je eigen bestwil. Ik kan je beschermen."

Ik kreeg kippenvel maar herstelde snel. Ik keek hem  nog steeds leeg aan.  

"Please..."

Hij draaide zich om en liep weg. 

Dit was de allerraarste ontmoeting ever.

Chinola keek me aan. Heel bezorgd. "Het zal wel. " zei ik en schudde mijn hoofd.                            "Je wilde me iets vertellen zusje?" Chinola knikte.  "Ja Didero... hij ... is verliefd op me!" Alweer kreeg ik kippenvel. "WAT???" riep ik.

(Wow wacht even. Dit is een val. Dit kan niet anders. Dit zou anders een hele domme zet zijn. Of slim als we erin trapten...)

"Jij gelooft dat?" Chinola keek me aan met puppy ogen en knikkende knieën. "Je ziet bleek is er nog iets gebeurd?"  Ze slikte. "Ja nu ik je dit heb verteld ga ik eraan."

Ik moest lachen. "Nee echt niet."

Ik kreeg een prive telefoontje. Er was zeker een gekke aarzeling maar ik nam toch op. "Hallo?" antwoorde ik. Ik hoorde alleen gehijg. "Jij bent echt een mongool he." zei ik droog.

"Chemin." hoorde ik kreunend door de telefoon. Kreunend op de verkeerde manier. Alsof hij vreselijk veel pijn had. De stem herkende ik. Ik trilde helemaal. 

"Chemin.. ik ben het Dario. Help me."