Half Blooded

{P-R-O-L-O-G-U-E}

Simula

Mahirap mabuhay sa isang mundo na puno ng kasinuwalingan. Ang mundo na ginagalawan ni Eunice ay hindi normal at maraming misteryong unti unti niya'ng natutuklasan hindi lang tungkol sa mga nilalang na nakakasalamuha niya, ang kanilang tirahan at mundo pati na rin sa kaniyang sarili.

Noong pitong taong gulang pa lamang siya ay nawalan na siya ng Papa at ng nakakatandang kapatid na lalake dahil sa isang aksidente.

Simula nang mangyari ang kalunos-lunos na pangyayari sa magama ay nahirapan sina Eunice at ang kaniya'ng ina sa pagpapatuloy ng kanilang buhay. Lalo lang din sila naghirap nung bumagsak ang kanilang kumpanya na binuo ng kaniyang ama.

Flashback

(Gabi na namatay ang mag-ama)

Nagising si Eunice mula sa mahimbing na pagkakatulog at bumaba ng hagdan habang kinukusot niya ang kaniy'ng kaliwang mata. Nakita niya ang kaniya'ng ina na naka upo sa sofa ng sala, bigla itong tumayo at naglakad ng pabalik balik mula sa kabilang dulo ng silid hangang sa kabila at pagkatapos ay muling umupo sa sofa, tiningnan niya ang telepono na nakapatong sa lamesa katabi ng sofa at akmang tumayo ng nagsalita Si Eunice.

"Mom? Why are you still awake?" Tiningnan niya ang wall clock sa kanan'g bahagi ng sala at nakita niya'ng past 1am na. "It's so late mom, you have to rest."

"Mommy is fine sweetheart. Oh, bakit ka nagising?"

"I'm thirsty mom." Antok niya'ng sambit.

"Is that so? Alright, lets get you a cup of water." She held Eunice's hand at sabay silang pumunta sa kusina.

Kumuha ang kaniya'ng ina ng baso at dumeretso sa may ref at kumuha ng pitsel na may malamig na tubig saka niya ito isinalin sa baso. Ibinigay niya ang baso kay Eunice at agad naman niya'ng ininum ito.

"Mom? Hindi po pa rin ba umuuwi sila papa? Gabing gabi na po kasi." Tanong ni Eunice sa kaniya'ng ina habang inilalapag ang baso lababo. 

"Huh? Ahm. Wala pa baby, pero sigurado ako ayos lang sila. Malakas ang papa mo eh." She smiled at her. Pero mukhang pilit lang iyon.

Eunice knew na ang kanyang ina ay nagaalala sa kanilang dalawa. Sa murang edad ay nakakaintindi na siya kahit hindi sinasabi o pinapakita sa kaniya ang mga bagay bagay.

"Mom let's just play while waiting for them, Please?" Sabay hila ni Eunice sa kaniyang ina papunta sa play room, sinusubukan niya'ng tanggalin sa isip ng kaniyang ina ang pangamba nito. Think positive ika nga.

"Mom hold Mr. Happy for me." sabay bigay ng kaniyang teddy bear sa kaniyang ina.

"Why do you want me to hold him sweetheart? Mommy's not a baby anymore." takang tanong niya sa anak. 

"Because mom, Mr. Happy can make you smile, that's his power." sabay ngisi ni Eunice sa kaniyang ina. Upang protektahan ang pagiging inosente ni Eunice ay nakisabay na lang ang kaniyang ina sa utos ng kaniyang anak. 

"Okay then, what will I do next baby?"

"Close your eyes tapos think mom."

"Think of what?"

"Happy memories."

agad naman ito'ng sinunod ng kaniyang ina at inisip ang masasayang ala-ala nila sa may tabing dagat. Naghahabulan, kumakain ng magkasama, nagtatawanan at nagkwekwentuha. Ngumiti ng paunti-unti ang ina ni Eunice na ikinasaya naman ng bata. 

*~kiiliiiliiinggg~~kiiliiiliinggg~*

May biglang tumawag sa telepono na siya'ng dahilan ng pagbukas ng mga mata ng kaniyang ina. 'Sino kaya iyon? Si papa ba 'yon?'  Paghihinala at pagtataka ni Eunice.

Gabing gabi na para may tumawag pa sakanila maliban sa mga taong hinihintay ng kaning ina na tumawag sakanila. 'Siguradong matutuwa si mommy, tumawag na si daddy!' masayang pag-iisip ni Eunice. Agad namang tumayo ang kaniyang ina at dali-daling naglakad papunta sa sala upang sagutin ang telepono, sumunod naman si Eunice.

"Hello?" Sinagot ng kaniyang ina. "Yes, I'm his wife, what happened to them?" Dagdag niya pa.

"Mama? Who's that? Sina papa at kuya po ba yan?" 

"What did you say?!" Sigaw ni mama, unti unti nang tumutulo ang ang kanyang luha sa kaniyang mga pisngi. "Y..yes.. I.. i under...s..stand.. we'll... be... t..there..." Nauutal na si mama kakapigil sa pag iyak. Binaba ng kaniya'ng ina ang telepono'ng hawak niya.

Naupo ang kaniya'ng ina sa sahig habang tuluyan nang tumulo ang mga luha. With Eunice's shaking legs, sinubukan niya'ng maglakad papunta sa kinaroroonan ng kaniya'ng mahal na ina. Lumuhod si Eunice at inabot ang muka ng kaniya'ng ina. Pinahid niya ang mga luha'ng tuloy pa rin sa pagpatak. Ngayon na lang ulit niya nakita umiyak ang babaeng nasa harapan niya.

Una ay nung halos muntik ng mamatay si Eunice dahil sa sakit niya. Halos magdadalawang linggo rin sila'ng namalagi sa ospital. Pangalawa ay nung akala niya'y nambabae ang kaniya'ng ama at ang pangatlo ay ang pangyayari'ng ito.

"Mom? Don't cry, they're fine. Everything will be alright." Lalong humagulgol sa pag iyak ang kaniya'nga ina at agad siya'ng niyakap nito.

Hindi man alam ni Eunice kung ano ang mga nangyayari, ramdam niya'ng may mali at alam niya'ng kailangan ng kanya'ng ina ang yakap ng isang anak. Niyakap rin niya ang kaniya'ng  umiiyak at humihikbing ina.

"Kaya pala naamoy ko ang dugo nila."

"What are you talking about mom?" Sambit ni Eunice habang hinihimas niya ang likod ng kanya'ng ina upang tumahan na ito sa pag-iyak

"Eunice, anak. Wala na ang papa at kuya mo."

End of flashback

Inilibing ng maginang Eunice at Alianna ang mga labi ng kanilang minamahal na asawa't ama na si Maximus at ang nakakatandang kapatid at anak na si Tyron, sa bundok Olympia, sa America, New York City, ang pinakamataas na bundok sa Earth.

Madalas nila ito puntahan at bisitahin ngunit simula nung lumipat sila sa Philippines tatlong taon matapos nila ito nilibing, dahil hindi na kayang patakbuhin ng kaniyang ina ang kumpanyang naiwan ng kaniyang mahal na asawa ay tuluyan na itong bumagsak, dahilan upang hindi na sila nakakabisita pa. Sinubukan ng mag-ina na makapagsimula ng panibagong buhay sa Pilipinas, sa pamamagitan ng kaalaman ng ina ni Eunice sa pagluluto ay bumuo sila ng maliit na carinderya hanggang sa lumago ito sa restaurant. Dahil dito nakapag pundar ng disenteng bahay ang mag-ina.

Lumaki si Eunice na may normal na buhay dahil sa pagsisikap ng kaniyang ina ngunit matapos ang pitong taon may mga pagbabago sa kanyang katawan, ninanais, kilos at iba pa. Dito lahat nagsimula ang totoong buhay na nakalaan para sa kaniya.