[ HARRY POTTER ] THE LIGHT IN THE DARKNESS

THE LIGHTNESS 4

'จะเป็บงัยบ้างนะ..ป่านนี้จะตื่นรึยัง'

ร่างสูงคิดในใจอย่างว้าวุ่นพลางจ้องมองไฟในเตาผิงนิ่ง ในมือก็ถือหนังสือที่มาดามพรอมฟรีย์เป็นคนเขียนกำชับให้เขาอ่าน เดรโกพลิกหนังสือเล่มหนาในมือก่อนจะตัดสินใจเปิดอ่านด้วยความอยากรู้ หน้าปกหนังเก่าๆเขียนด้วยตัวหนังสือสีเลือดหมูว่า

'การสาปแช่งและวิธีการถอนคำสาป'

แผ่นกระดาษที่เก่าจนกลายเป็นสีเหลืองอ่อนๆบ่งบอกได้ว่าคงผ่านการใช้งานมานานมากแล้ว แถมเวลาเปิดอ่านไปมายังมีเสียงดังกรอบแกรบๆ ชวนให้เสียวฟันเล่นแปลกๆนั่นอีก ดวงตาคมกริบไล่อ่านตัวอักษรไปเรื่อยๆพร้อมกับเปิดผ่านอย่างไม่ใส่ใจนัก จนกระทั่งดวงตาคมสะดุดกับคำคำหนึ่งที่ทำให้เดรโกย้อนกลับไปอ่านอีกรอบหนึ่งด้วยความแปลกใจ

'การร่ายคาถาสะกดใจสาปแช่งตัวเองนั้น จะทำให้คนคนนั้นลืมจิตใต้สำนักของตัวเองไปชั่วขณะหนึ่งหรือบางทีอาจจะตลอดไปก็ได้ถ้าคนที่เสกนั้นเต็มใจ นิสัยและจิตใต้สำนึกที่แท้จริงจะถูกสะกดไปไว้ภายใต้ส่วนลึกจิตใจ และทุกสิ่งทุกอย่างที่ตรงกันข้ามกับคนที่เสกนั้นก็จะกลายเป็นตัวตนใหม่ขึ้นมา เหมือนกับเปลี่ยนเป็นคนละคน

วิธีร่ายคำสาปและถอน : การที่จะร่ายคำสาปนั่นก็จะเป็นการทำลายด้วยวิธีเดียวกันที่ถูกสร้างขึ้นมา อยู่ในกรอบยกเว้นในกรณีของแต่ละบุคคลที่ร่ายคาถานี้ในสถานที่ใดก็ตามในที่แรก การถอนคำสาปก็จะถูกทำลายในที่แห่งเดียวกัน

ไม่ควรใช้คาถาคำสาปนี้เป็นระยะเวลานานเพราะจะทำให้ผู้เสกเสียความเป็นตัวของตัวเอง คล้ายกับการกัดกินจิตใจ เสี่ยงต่อการเป็นโรคซึมเศร้า คิดให้ดีก่อนใช้คาถา

โชคดี!'

เดรโกขมวดคิ้วทันทีที่ได้อ่านจบ ตอนนี้สมองของเขาประมวลข้อมูลไปต่างๆนาๆหากแต่ไร้ความแน่ชัด ซึ่งกุญแจสำคัญที่เป็นดั่งคำตอบของเดรโกนั้นก็คือ ลูน่า ด้วยความร้อนใจและสงสัย ร่างสูงจึงรีบวิ่งออกมาจากหอพักสลิธีรินด้วยความว่องไว ก่อนจะมุ่งไปยังเส้นทางที่คุ้นเคยทันที...ห้องพยาบาล