[ HARRY POTTER ] THE LIGHT IN THE DARKNESS

THE LIGHTNESS 6

เช้าวันรุ่งขึ้นที่อากาศค่อนข้างหนาวเย็นร่างสูงของเดรโกก้าวเท้าเฉื่อยๆออกจากหอพักสลิธิรีนอย่างไร้จุดหมาย ก่อนที่สายตาคมก็หลือบไปเห็นร่างบางเจ้าของเรือนผมสีบรอนด์ซีดกำลังเดินหรือจะเรียกว่าวิ่งดีล่ะ ไปที่โรงนกฮูกด้วยความเร่งรีบจนเดรโกนึกสงสัย

จึงอดที่จะเดินตามไปดูเสียไม่ได้ มือบางค่อยๆบรรจงลูบขนสีน้ำตาลทองของนกฮูกที่ดูแก่ชราตัวหนึ่งก่อนที่จะค่อยสอดซองจดหมายไปที่จะงอยปากคมของนกฮูกตัวนั้น เดรโกเดินเข้าไปเพื่อให้ใกล้กับร่างบางของลูน่าเข้าไปอีกก่อนที่แกล้งเป่าลมใส่ใบหูเพื่อแกล้งให้ร่างบางตกใจเล่น

ฟรึ่บ~~!

ลูน่าหันมามองด้วยความตกใจเมื่อเห็นร่างสูงยืนยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่ด้านหลังแถมยังระยะที่ใกล้ขนาดนี้อีก ดวงตากลมโตที่เบิกกว้างด้วยความตกใจและอาการสะดุ้งที่ดูเหมือนกระต่ายน้อยนั้นอีกทำให้ร่างสูงหัวเราะในลำคออย่างวางมาด ก่อนจะเบนสายตาไปที่ตำแหน่งที่นกฮูกเคยอยู่เป็นเชิงว่าทำอะไร

"อ๋อ พอดีพ่อของฉันเป็นห่วงน่ะตอนที่ท่านทราบว่าฉันตกลงไปในทะเลสาบน่ะ ท่านคงกลัวการสูญเสีย"

เดรโกพยักหน้าน้อยๆอย่างเข้าใจก่อนที่จะคว้าหมับเข้าที่ข้อมือบางแล้วลากออกมาจากบริเวณนั้นทันที เขาเกลียดสายตาที่มองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นและเดาว่าลูน่าก็คงไม่ชอบการถูกจ้องมองด้วยสายตาแบบนั้นเช่นกัน
"จะไปไหนน่ะเดรโก" ลูน่าถามเสียงแผ่วเบา

"ไปคุยกันในที่ที่จะไม่มีใครจุ้นจ้านได้"

ร่างสูงตอบออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่นก่อนจะพาลูน่าไปยังสถานที่ที่พวกเขาเจอกันและเป็นเพื่อนกันในครั้งแรก ริมทะเลสาบ ลูน่ามองบริเวณโดยรอบด้วยรอยยิ้ม เดรโกกะแอมสองสามทีเพื่อเรียกร่างบางให้หันมาสนใจตน เมื่อได้ยินดังนั้นใบหน้าหวานจึงหันไปสบกับใบหน้าหล่อทันทีด้วยหัวใจที่เริ่มเต้นระรัว