[ HARRY POTTER ] THE LIGHT IN THE DARKNESS

THE DARKNESS 3

ร่างบางของลูน่าที่จมลงไปใต้ฝืนน้ำทะเลสาบค่อยๆหายลึกลงไปเรื่อยๆ ด้วยความตกใจเดรโกจึงรีบกระโดดตามลงไปช่วยลูน่าทันทีโดยที่ร่างสูงไม่ทันจะสังเกตุเห็นเลยว่าใต้ต้นสนไม่ห่างจากเขามากนักมีร่างเงาจางๆของคุณนายเลิฟกู๊ดยืนมองพวกเขามาได้สักพักแล้ว คุณนายเลิฟกู๊ดเผยยิ้มบางๆออกมาก่อนที่สายลมเย็นจะพัดพาดวงวิญญาณของเธอไปในที่ที่สงบสุขปราศจากความกังวล

ตอนนี้เธอได้ทำภาระกิจของเธอสำเร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ลูน่าปลอดภัยจากคำสาปนั่นแล้วทีนี้เธอจะได้จากไปโดยไม่ต้องกังวลอะไรอีกต่อไปแล้ว เธอเองก็คงจะทำงานนี้ไม่สำเร็จหากไม่มีเดรโกอยู่กับลูน่าด้วย เธอคงไม่กล้าปล่อยให้ลูกสาวของเธอจมอยู่ใต้ผิวน้ำทะเลสาบภายใต้คำสาปที่กำลังทรมานร่างกายของลูน่าขนาดนั้นแน่นอน

แต่เมื่อมีเดรโก มัลฟอยอยู่ด้วย เธอก็รู้สึกสบายใจและไว้วางใจที่จะปล่อยชีวิตของลูน่าไว้ในกำมือของผู้เสพความตายอย่างมัลฟอย และถ้ามันเป็นเพราะโชคชะตาล่ะ...

ร่างสูงของเดรโกรีบกระโจนลงน้ำทันทีก่อนที่จะดำดิ่งลงไปใต้น้ำและเอื้อมมือสุดแขนเพื่อไขว่ขว้าร่างบางของลูน่าไว้ ด้วยทักษะการว่ายน้ำที่ฝึกมาตั้งแต่เด็กๆทำให้ไม่นานนักเขาก็สามารถคว้าเอวบางของลูน่าได้ ดวงตาคมเบิกกว้างด้วยความตกใจจนเกือบจะปล่อยลมอากาศออกมาจนหมด ร่างของลูน่านั้นมีเลือด..ไม่สิเลือดต้องไม่ใช่สีดำ มันดูคล้ายกับของเหลวอะไรสักอย่างกำลังค่อยๆซึมออกมาตามลำตัวของลูน่า เหมือนแผ่นกระดาษแผ่นสีขาวซีดที่เปียกน้ำแล้วโดนล้างหมึกออก สภาพของลูน่าก็คงจะไม่ต่างอะไรกันมากนัก

ด้วยความร้อนใจบวกกับลมหายใจที่เริ่มจะหมดไปเรื่อยๆของทั้งสอง เดรโกรีบพยายามดึงร่างลูน่ามาไว้ในอ้อมกอดแล้วถีบร่างของทั้งสองขึ้นไปบนผิวน้ำทันที แต่ด้วยเรี่ยวแรงที่เริ่มเหือดหายไปและเสื้อคลุมยาวของทั้งสองก็หนักอึ้งเหมือนก้อนหิน ร่างสูงจึงกระชากเสื้อคลุมยาวสีน้ำเงินสัญลักษณของบ้านเรเวนคลอออกจากร่างบางของลูน่าทันทีและดึงเสื้อคลุมสีเขียวเข้มของตนเองออกด้วยเช่นกัน ราวกับว่าได้น้ำหนักเบาหวิวไปได้เปราะหนึ่ง