[ HARRY POTTER ] THE LIGHT IN THE DARKNESS

THE DARKNESS 7

ดวงตาคมที่ปิดสนิทแล้วค่อยๆปรือขึ้นเล็กน้อยก่อนจะอมยิ้มมุมปากอย่างมีความสุขเมื่อเห็นว่าลูน่ากำลังมีความสุขกับการนำดอกไม้มาวางเรียงบนเส้นผมสีบรอนด์ซีดของเขา เดรโกค่อยๆใช้ศอกยันร่างของตัวเองที่นอนราบอยู่ให้แผ่นหลังพิงกับต้นไม้ต้นใหญ่แล้วดึงร่างบางของลูน่าที่กำลังถดตัวหนีเขาให้มานั่งอยู่ตรงหน้าท้องแกร่งเช่นเดิม

"เดรโก..มันใกล้ไปมั๊ย" ลูน่าเอ่ยถามออกมาอีกครั้งจนอีกคนเริ่มนึกรำคาญ เธอน่าจะถามเขาได้ประมาณสักสามรอบได้แล้วมั้ง??! แต่ถึงอย่างงั้นเดรโกก็ยังตีหน้ามึนแล้วแกล้งหลับทำเป็นไม่ได้ยิน

"นี่เดรโกอย่าแกล้งหลับนะ ถ้ามีอาจารย์หรือใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดีนะ"

"แล้วใครจะไปใส่ใจล่ะ ตอนนี้ใครๆก็กำลังหมกมุ่นอยู่กับควิชดิช"

"แล้วนานไม่ไปแข่งหรอ นี่นัดกริฟฟินดอร์กับสลิธีรินนะ" ดูเหมือนเดรโกจะเพิ่งนึกออกว่ามีนัดสำคัญที่จะต้องแข่งซึ่งร่างสูงก็ได้ฝึกซ้อมเป็นอาทิตย์กว่าจะได้ลงครั้งนี้ถึงได้รีบลุกพรวดพราดขึ้นมาโดยไม่ลืมที่จะดึงร่างบางของลูน่าให้ลุกขึ้นมาด้วย ก่อนที่ทั้งสองจะรีบตรงไปที่ปราสาทแล้ววิ่งแยกไปคนละทางทันที

"ฉันจะไปรอดูนายแข่งที่สนามนะ อีกยี่สิบนาทีเจอกันเดรโก" ลูน่าพูดพร้อมกับเอานิ้วเคาะไปที่นาฬิกาไปด้วย เดรโกพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะรีบวิ่งไปยังฝั่งแต่งตัวนักกีฬาควิชดิชของสลิธีนินทันที

"นายเกือบเลทแน่ะ"

"อืม"

เป็นคำทักทายสั้นๆสำหรับเดรโกและกัปตันทีมที่เดรโกเรียกเขาว่าบีทรูทเพราะทรงผมที่คล้ายคลึงนั่น แต่ความจริงก็คือเดรโกไม่ได้ใส่ใจจนไม่รู้ว่ากัปตันทีมเขาชื่ออะไรหรือถ้ารู้เขาก็อาจลืมมันไปแล้ว ร่างสูงหยิบเสื้อคลุมสีเขียวมรกตมาใส่ด้วยความคล่องแคล่วพร้อมทั้งถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เมื่อไม่กี่นาทีมานี้เขายังอยู่ที่ริมทะเลสาปและนั่งเล่นกับลูน่าอยู่เลย แต่ตอนนี้เขากับกำลังถือไม้กวาดนิมบัสในมือแน่นเพื่อเตรียมพร้อมกับการแข่งที่กำลังจะเริ่มในไม่นาน