Gâfil Suret

9. TEHLİKE

Selâmün aleyküm arkadaşlar.

Bölüm çok geç geldi biliyorum, aslında bölüm kısmen hazırdı. Fakat telefonum yere düştüğü için ekran kartım kırıldı, bu sebeple 1 buçuk aya yakın Wattpad'e gidemedim. Telefonum yaptırıldı derken sınavlarım başladı, ve ister istemez ihmal ettim.

Bölüm ne zaman çıkacak diye mesajlar geldi, onlara da çok geç cevap vermek zorunda kaldım çünkü Wattpad'e uzun süre girmemiştim ve söylemeden geçmeyeyim dedim bütün bölümleri teker teker düzenledim ve bariz hataları sildim, bazı yerlerde büyük değişiklikler yaptım. Baştan okumanızı tavsiye ederim. Unuttuğunuz yerler olduysa da bununla beraber yenilemiş olursunuz.

Geç bölüm yayınladığım için de hakkınızı helal edin. Sizleri seviyorum. Oy verirseniz çok berhudar olurum evlatlarım yavrularım. Allah'a emanet.

AHSEN'DEN

Akif'i bir kızla kol kola görüyor olmam içimde bir rahatsızlığa sebebiyet vermişti.

Biliyordum, uygun değildi bu hallerim.

Bu hissiyatı kendi içimde başlamadan bitirmem gerekiyordu.

Akif de bana baktı. O an içerisindeki simamı büyük merak ile görme isteği doğmuştu içimde. Nasıl bir ifadem vardı? Kırgınlık taşıyan bir ifade miydi, yoksa şok halinde bakakalan bir ifade miydi bilmiyordum.

Neden hala bu denli kafama taktığımı bende çözememiştim.

Bu hissiyat içimdeyken kendimce saçmalıyor ve ani bir şekilde sinirleniyordum.

Eve varmak yerine yolumu değiştirdim, hava alma fikrine vardım.

Evimizin yakınlarında olan parka geri döndüm.

Uzun bir müddet öylece bankta oturdum. Akşam ezanını işittim. Eve gitmeye karar verdim.

Kısa mesafeden gelen bağırış seslerini duydum. Sesin geldiği ara sokağa yürüdüm. Olanları kavramaya çalışıyor, aynı zamanda izliyordum.

35 ile 40 yaşlarında gözüken bir adam, Suriye'li olduğunu tahmin ettiğim küçücük çocuğa ağır şiddet uyguluyordu.

Koskoca adam çocuğa bir daha tokat atmaya yeltenince sessiz kalamadım ve "Yeter!" diye bağırdım.

Adam nefret kusarcasına bana bakıyordu. Anlık bir ifade değişimi ile sırıtmaya başladı. Bana doğru küçük adımlar attı.

"Buna karışmazsan iyi edersin Hanımefendi. Zira karışırsan, bununla beraber gerçekleşecek olaylardan sorumlu olmam bilesin." Dedi ukala bir tavırla.

İçimde Bir miktar korku hissi yayılmış olsa da dik durdum.

"Karışırsa ne olacakmış bakalım?" diye bir ses yükseldi. Oydu! Sesin sahibi Akif'ti! Kabullenmek zorundaydım, heyecanlanmıştım..

Ama heyecanın ve mutluluğun sırası değildi şimdi. Onun arkasına geçmemiz için bir bakış yöneltti.

"Hayırdır? Sevgilini korumaya mı geldin küçüğüm?" dedi Akif'e.

"Ulan.." dedi, "Sanane adam! SA-NA-NE?!" diyerek çıkıştı.

"Bak bak sinirlenirmiş birde, oğluşumuza bakın ya, hey Maşallah!" dedi, ciddi anlamda haddini aşıyordu.