AŞK KAPIYI KIRINCA- TANITIM

AŞK KAPIYI KIRINCA- BÖLÜM 3

Ben geldiim. Olaylar bu bölümden sonra biraz daha heyecanlı olacak. Multimedia da Austin ve Elena nın bir fotoğrafı var. Bu hikaye tanıtım bölümünde bayağı okunmuştu ama sonrası gelmedi :( Düşüncelerinizi çok merak ediyorum, yorum yapın <3 Bu arada The Vampire Story hikayem okunmazsa kaldırabilirim :((

Son sözünden sonra sinirle Austine baktım:

“- Demek sapıklığı meslek edinmişsin. Bu alanda kariyer yapabilirsin bence.” Austin kaşlarını kaldırıp yapmacık bir şaşırma ifadesiyle:

“- Aman tanrım, çok haklısın. Eğer her kız senin gibi olacaksa o alanda kariyer yapabilirim.” Gülmemek için kendimi zor tutuyordum ve sinirlenmiş gibi yaparak saçlarını bozmaya başladım.

“- Heyy, yapma ben o saçları yapmak için kaç saatimi harcıyorum bir fikrin var mı?”  dedi gülerek. Omuz silktim ve saçlarını karıştırmaya devam ettim. Başını iki yana salladı ve ciddiyetle:

“- Bu savaş demektir ama.” Ne dediğini anlamama fırsat bile vermeden beni gıdıklamaya başladı. Gülerek:

“- Tamam, gıdıklama bırak tamam.” Diyordum ama kahkahalarımın arasından bir şey anlaşılmıyordu ki. Geri geri gidiyordum  o da üstüme geliyordu ve yatağa çarptım. Lanet olsun gidecek başka bir yer kalamamıştı. Çapkınca güldü. Ne yapacağını kestirmeye çalışırken omuzlarımdan hafifçe itti ve yatağa düşmem bir oldu. Üstüme çıkıp gıdıklamaya devam etti. Gülmekten gözlerimden yaş geliyordu.

“- Tamam, bir daha saçını bozmayacağım. Cezamı aldım ben dur artık.” Dediğimde durdu. İkimizinde gülmesi silindi ve gözlerimiz buluştu. Burunlarımız birbirine değiyordu resmen o kadar yakındık. Austinin gözleri dudaklarıma kaydı ve ne yapmaya çalıştığını anladım. Yapmacık bir öksürükle Austin aniden üstümden kalktı. Aptal kardeşim Ron. Bize gözlerini irice açmış bakarak:

“- Gerçekten bölmek istemezdim ama, Elena annem seni çağırıyor.” Elimin altındaki yastığı Ronun suratına fırlattım ve kaçarak odadan çıktı. Harika şimdi yalan yanlış şeyler söyleyecekti anneme.

“- Nerede kalmıştık biz?” Bu çocuk gerçekten sapıktı. Yataktan kalktım ve gözlerimi kısarak:

“- En son kas yığını vücudunla üstüme çıkmıştın ve beni ölesiyle gıdıklamıştın.” Dedim. Gözlerini devirdi. Hatırlatmak ister gibi:

“- Unutma bebeğim her daim karşıdayım.” Ah bu çocuk salak! Elimin altında kalan son yastığı da suratına fırlatarak:

“- Hıhı unutmam.”

Austinler gidince kendimi yatağa attım. Bugün olanları düşünmeye başladım. Gerçekten sapık değildi bunu biliyordum ama çok ta masum olduğu söylenmezdi. Bugün eğer Ron gelmemiş olsaydı belki de beni öpecekti. Daha yeni tanışmıştık ama onu yıllardır tanıyormuşum gibi hissediyordum. Kesin sevgilisi vardı zaten. Hem çapkın hem yakışıklı, nasıl tek kalsın ki? Bence bana karşı davranışlarını bütün kızlara yapıyordu. Neyse onu çok takmamaya çalışacaktım çünkü fazla bağlanırsam sonunda o da diğerleri gibi gidecekti. Sevdiğim herkes beni bırakırdı zaten. Buna alışmışım. Tam uyumaya hazırlanıyorken mesaj sesiyle gözlerimi açtım.

“- İyi geceler tatlı kız. Ha bu arada, soyunurken perde çekme alışkanlığın olmaması hoşuma gitti.” Gerizekalı pis sapık!