Mavisel

1.Bölüm

Bu seste neyin nesi? Gözlerim yarı kısık açamıyordum bile.
-Polis! Açın şu kapıyı.
Korkarak koridora doğru yürüdüm. Tam merdivenlerden bir adım attım ki.."Baba! Babamı nereye götürüyorsunuz? Bu kelepçede ne böyle?
-Korkma kızım bir şey yok ifademi alıp serbest bırakacaklardır.
-Ama baba neden götür..
-Şşş sizi seviyorum korkma.
O an babama kemiklerini kırarcasına sarıldım."Götürmeyin babamı off ben nelere sebep oldum"Babam kapıdan çıkarılırken telefonumun çalmasıyla düşüncelerindem sıyrıldım. O da kimdi? Farklı bir numara beni arıyordu. Korkarak telefonu açtım.
-Bu bir başlangıçtı eğer söylediklerimi hala dinlemeyecek olursan olacaklara katlanırsın.Telefon suratıma kapandı. Soğuk terler akıtıyordum.Ne yapacağımı bilemedim.Artık gerçekten bilmiyordum.Çıkılmaz bir yola girmiştim ve şimdi o yoldan kaçmaya çalışıyordum. Ama başaramıyordum geçmiş beni bir şekilde rahat bırakmıyordu.Annemin beni sarsmasıyla kendime geldim.
-Sen iyi misin? Kimdi o arayan?
Diyemiyordum doğruları keşke söyleyebilseydim bu gizli sır beni günden güne mahfediyordu.
-Şey Yekta aradı babamın polisleri götürdüğünü görmüş aramak istemiş. Anne babama yardımcı olacaksın dimi?
Annem kızıl saçlarıyla ve mavi gözleriyle çok dikkat çeken bir kadındı. O işinden başka hiç birşeye kolay kolay zaman ayırmazdı.Şimdi o işini artık ailemiz için devreye sokması gerekiyordu. İlk defa onun avukat olmasına ve işinde bu kadar iyi olmasına ve işinde bu kadariyi olmasına sevinmiştim.
-Şimdi bende karakola gideceğim. Mavisel gerekeni yapacağım sen merak etme sabaha burda olurum.
Annemde kabanını alıp hızlıca kapıdan çıktı. Şimdi benim gerçekten Yekta'yı aramam lazımdı.-Alo Mavisel?
-Yekta yardımına ihtiyacım var lütfen bizim eve gel.
Telefonu cebime soktum ve Yekta'nın gelmesini bekledim. Yekta'nın benim için ayrı bir yeri vardı. Ona ne kadar aşık olmasamda  her başım sıkıştığında ona ihtiyaç duyuyorum. Çünkü biliyordum o hep bana aşıktı ve ben ne kadar uzaklaşmaya çalışsam da o beni hiç bırakmadı. Bir tek ona güvenebilirdim, bir tek o bana yardımcı olabilirdi. Kapının yumruklanmasıyla  burlikte koşarak gittim ve kapıyı açtım.
-Sen iyi misin? Neyin var? Yoksa sana bir şey mi yaptı o pislikler?
-Onlar..Onlar suçu babamın üstüne atmışlar.Yekta çok korkuyorum.Beni aradılar "bu daha başlangıç"dediler.Ben ne yapacağım şimdi? Ya benim yüzümden babama birşey olursa?
Yekta'nın sıcak kollarını belimde hissettim. Bu sefer kızamıyordum ona çünkü gerçekten ihtiyacım vardı birinin yardımına, şefkatine.
-Sakin ol süs biberi kimsenin seni yı üzmesine izin vermem.Madem polise herşeyi anlatmamızı istemiyorlar bizde kendi kendimize çözeriz bu olayı.
-Ama nasıl? Bir sürü adamları var hangi birini yeneceğiz? Ayrıca ne yapacağız?
-Sen orasını bana bırak.