Mavisel

4.Bölüm

Yekta'nın ağzından;

O gün Mavisel'i tedirgin görmüştüm ve onu her zamanki gibi takip etmeye başladım.Ama bir dakika galiba o da annesini takip ediyordu.Bu çok şaşırtıcı neden bir insan annesini takip ederdi ki ? Zifiri karanlık bir mahalleye gelmiştik.Sanki bu mahalleyi her şey terk etmişti ışıklar bile.Neyse Mavisel gibi ben de saklanmıştım bu karanlıkta bir yerlere.Mavisel'in annesi Selma Hanım'ı üç tane iri yarı adamlar karşılamıştı.Sanki onu tehdit ediyor gibiydiler ve sürekli bağırıyorlardı.Bu terk edilmiş mahallede sesleri yankılanıyordu.Selma Hanım'ı bir davadan vazgeçirmeye çalışıyorlardı. Ama o hayır dedikçe onlar diretiyordu.Duyduklarıma inanamadım. Onu Mavisel'i öldürmekle tehdit ediyorlardı.Bu adamlarda kimdi böyle?Ne istiyorlardı? Hangi davaydı bu acaba?Selma Hanım sonunda vazgeçti ve söz verdi onlara bu davada yer almayacağına dair.Sonra Selma Hanım yavaştan koşarak uzaklaştı oradan.Ama Mavisel hala oradaydı bekliyordu o da ben gibi anlamaya çalışıyordu galiba olanları.Yarım saat kadar durduktan sonra aynı adamların yanına bir kişi daha gelmişti.Onu da aynı şekilde tehdit ediyorlardı.Galiba bu adamda Selma Hanım gibi avukattı ve ondanda dedikleri davaya karışmamasını istiyorlardı.Adam gurur yaptı ve şu sözleri bağırarak sarf etti.
-Ben sizin gibiler için gururumu ayaklar altına alıp vazgeçemem vazgeçmem Adaletin yerini bulması gerek.
Sonra bir el silah sesi duydum.Gözlerime inanamadım o da neydi? Sonradan gelen adam yavaşça yere yığıldı. Bu adamlar hiç tekin değildi.Adamı kaldırıp arabaya götürdüler tam kapıyı kapattılar ki kendileride de arabaya binecekken Mavisel'in olduğu yerden gümbürtü geldi .Galiba bir şeyleri düşürdü ve bu adamlar da ben gibi bu sesi duymuştu.Sonra Mavisel koşmaya başladı adamlar da onun peşinden koşmaya başladılar ve sonunda yakaladılar ve;
-Bakalım burda kim varmış?
Mavisel korkudan konuşamıyordu bile.
-Biliyorum seni merak etme.Mavisel'di değil mi ?
Demek gerçekten onu tanıyorlardı.
-Şimdi burdan derhal uzaklaşıyorsun!Gördüklerini unut!Sakın polise falan gideyim deme yoksa biraz önce gördüğün adam gibi silerim bu hayattan seni de aileni de!Defol şimdi!
Mavisel kafa sallamakla yetindi ve adamların onu itmesiyle  birlikte koşarak uzaklaştı.Ama ben hala anlamıyordum neyin davasıydı bu?Orada kalıp adamları izlemeye devam ettim.Tam vazgeçip Mavisel'in yanına gitmeyi düşünüyordum ki  bir kadın geliyordu adamların yanlarına bu da kimdi?O kadar siyah o kadar alakasız giyinmişki sanki tanınmamak ister gibiydi.Yüzünü de sarmış hiçbir şekilde gözükmüyordu.Nedense dikkatimi çekti bu kadar kendini sarıp sarmalamasının amacı neydi? O acayip giyimli kadın arabanın kapağını açtı.O da neydi?Saatler önce öldü sandığımız adam gülerek arabadan sapasağlam çıkmıştı. Neler oluyordu böyle? Peki neden böyle bir şey yapmışlardı? Kafam allak bullak olmuştu.Gerçekten bir dava için mi uğraşıyorlardı? Yoksa işin içinde başka bir iş mi vardı?Eğer sadece dava için olsaydı Selma Hanım gittikten sonra neden o adamı öldürmüş gibi yapacaklardı?Yoksa..Yoksa ..Evet ya onlar Mavisel'in burada olduğunu biliyorlardı ama nasıl? Neden onu böyle bir şeye sürüklemek istemişlerdi?Bunların tek cevabı var o da bu adamlardaydı.Saklandığım yerden çıkıp;
-Hey siz!Ne istiyorsunuz Mavisel'den?
Şaşırmışlardı beni gördüklerine sanki beni tanıyor gibiydiler.
-Size dedim duymadınız mı?
Nedense biraz önceki adamlardan hiç eser yoktu.Hepsi susmuş ve o kadına bakıyorlardı.Bu kadın başları olmalıydı. Acaba kimdi?Kadın yavaşça bana doğru dönüp yüzündekileri çıkardı.
-Tanıdın mı beni?
-Sen olamaz...Senin burda ne işin var?