My Heartthrob Husband

MHH-Chapter 37

After a very long trip nakarating din ako sa paroroonan ko.

And again.
I'm in a meeting (like for heaven's
Sake. This is the most boring day of my entire life so far) dito sa philippines lang naman.

3 months...
3 months had passed. Sobrang dami nang nangyari.

I decided to focus on my companies at thrice a week lang pumasok sa school, tho may natututunan pa din naman ako.

Oh..about dun sa gabing yon, kung naaalala niyo pa.

Umuwi na kaagad ako matapos kong sabihin yung mga dapat kong sabihin. As expected kinamuhian niya ako.

Tanggap ko yon. I'm sort of ready for it. Pagnagkakasalubong kami sa school o kung saan man, para lang akong hangin sa kanya. Dumami na ang mga kaibigan niya sa S.U. actually, mas lalo nga siyang sumikat at hinangaan ng madami lalo na nung nanalo siya bilang Mr. S.U. Hindi naman nakakapagtaka na siya ang nanalo.

Halos lahat ng tao sa S.U gusto siyang maging kaibigan. Naging active siya sa sports and the last time I checked his school records and grades, he's running for 1st honorable student, most responsible student, most friendly student etc. Para yon sa recognition day. Halos hinakot na niya lahat ng trophies at medals at Sobrang active siya sa sports, specifically basketball pero last month ang alam ko kasama siya sa inilaban sa high jump ng university and 1st placer siya tho hindi niya nakamit ang pagiging champion doon, madami pa ding nahanga sa kanya. He's known as the S.U. prince.

I don't know if leaving him and introducing my real self to him was good. Or bad.

Bukod sa status niya sa S.U. wala na akong ibang balita sa kanya.

Hindi ko nga alam kung ikinasal na ba siya o hinde. :'(

Ano nga ba kasing karapatan ko diba?!

"Ma'am, whenever you are ready you may proceed to the conference room." sabi nang babaeng tingin ko ay manager or what so ever.

Tumango na lang ako at kinuha na ang mga gamit ko.

First time kong makikita ang mga tao sa loob ng room na yon. I want to make a good impression to them.

Nagsimula na akong maglakad at ramdam ko ang mga matang nakatutok sa akin habang taas noo akong naglalakad ng diretso.

*Door opens*

I stopped for a moment dahan dahang inilibot ang mga mata ko sa loob ng room.

Puro matatanda ang nasa loob bukod sa mukhang secretary na nagbukas ng pinto, she looks like in mid 20's.

Dali-daling nagsitayuan ang lahat ng nasa long table.

Nakapukol ang tingin sa akin ng lahat ng tao dito at pansin ko ang gulat na gulat nilang expression.

Tinaas ko ang kilay ko at nagsimula ng maglakad papunta sa upuan ko without even greeting them. Why? They're supposed to be one to greet me!

Naupo ako sa swivel chair ko at kaagad binuksan ang folder na nasa harapan ko.

Hindi pa rin umuupo ang mga tao sa room pero umalis na si miss secretary at naisara na din ang pinto.

Ano ba?

Ngayon lang ba sila nakakita ng ganto kagandang nilalang?!

Binaba ko ang folder ko at muling nagtaas ng kilay sa kanila.

"And who may I ask are you little girl?!"mataray na tanong nang isang matandang babae sa may kaliwang bahagi ng lamesa.

Nagpanting kaagad ang tenga ko ng narinig ko yon.