Κεφάλαιο 14

1.6K 122 2
                                    

(λιμάνι Σκιάθου πάνω 👆.)

Ο Αγγελος πήγε δίπλα της. Το καράβι είχε ξεκινήσει.

-Δεν είναι υπέροχα;

Αυτή ξαφνιαστηκε και γύρισε να τον κοιτάξει.

-Ναι είναι πανέμορφα. Με χαλαρώνει τόσο πολύ να στέκομαι στη βεράντα και να χαζεύω. Το αεράκι, η θάλασσα... Λες και περπατάς πάνω στο νερό... Σε λίγο θα δούμε και δελφίνια..., είπε και έκλεισε τα μάτια της αφουγκραζομενη τον καθαρό αέρα.

Αυτός την κοιτούσε με αγάπη. Πρώτη φορά ένιωθε κάτι τέτοιο για κοπέλα.

-Δηλαδή θα κάθεσαι και τις 6 ώρες εδώ έξω;

-Χαχα έτσι λέω. Άλλωστε τι να κάνω μέσα... Εκτός αν φερατε τράπουλα ή τάβλι χαχα

-Σίγουρα θα έχει ο Δημήτρης... Μπορούμε να ρωτήσουμε αν θες ή αν βαριέσαι να κάνουμε βόλτα στο καράβι... Πάμε στην πλώρη;, είπε αγχωμενος, ξυνοντας το σβέρκο του. Αυτή χαμογελασε και τον κοίταξε στα μάτια.

-Γιατί κομπλαρεις;

-Sorry...

-Γιατί sorry;

-Για πριν... Η κοπέλα αυτή δε σημαίνει τίποτα για μένα...

-Ποια, η "Λίζα";

-Ναι...

-Αχα. Δεν χρειάζεται να απολογεισαι.

-Χρειάζεται γιατί δεν με πιστεύεις, το ξέρω..

-Δεν θέλω να σε πληγωσω...ή εσύ να πληγωσεις εμένα... Αφού ξέρεις πως είμαστε εμείς οι δύο.

-Είμαι διατεθειμένος να αλλάξω για σένα

-Δεν μπορείς.. Δεν μπορώ

-Ακόμα θέλεις τον άλλον το μαλακα;

Στο άκουσμα της λέξης το βλέμμα της σκοτεινιασε. Ήξερε ποιον μαλακα εννοούσε. Μα φυσικά και τον ήθελε ακόμα. Πάντα θα τον ήθελε. Ότι και αν της έκανε. Μετά από εκείνη τη μέρα του βιασμού της δεν σταμάτησε να σκέφτεται τι την ήθελε στο τηλέφωνο. Πότε δεν την ξαναπηρε, ούτε εμφανίστηκε στο πάρκινγκ όπου της είπε να πάει. Αντ'αυτου, πέρασε την πιο αισχρη νύχτα της ζωής της.. Την βιασαν.

-Συγγνώμη.. Φυσικά και τον αγαπάς... Ότι και αν σου έκανε πάντα θα τον αγαπάς., είπε τώρα αυτός σκυβοντας το κεφάλι. Σαν να διάβασε τη σκέψη της.

-Αγγελε πέρασα πολλά με αυτό το άτομο. Και ειμαι σίγουρη ότι και αυτός με αγάπησε..

-Όποιος αγαπά δεν φέρεται έτσι..

-Δεν θέλω να το συζητήσουμε αυτό τώρα. Πάμε διακοπές., του είπε αυτή και έφυγε να κάτσει σε μια πλαστική καρέκλα.

Μετά από αρκετή ώρα άκουσε την Κλαιρη να την φωνάζει.

-Στεφανι σταματα να είσαι μόνη σου και έλα να παίξεις. Θα παίξουμε πόρτες!

-Έρχομαι!

-Ετοιμάσου να σε ξεσκισω Δημητρακη, είπε προκλητικά στο αγόρι της η Κλαιρη.

-Αυτό το κάνω μόνο εγώ σε εσένα μωρό μου

-Ωωωωωω, φωναξαν ο Άγγελος και ο Νίκος.

Τα κορίτσια τους κοίταξαν με αηδία.

-Δεν μιλαν έτσι στη κοπέλα τους τα καλά αγόρια, του ψιθύρισε η Κλαιρη αισθησιακα στο αυτί. Αυτός ανατριχιασε.

-Πάω τουαλέτα., είπε ο Δημήτρης κοιτώντας την στα μάτια.

-Κι εγώ!, απάντησε η Κλαιρη χωρίς να την νοιάζει αν όλοι τους κατάλαβαν.

Μετά από αρκετές ώρες, έφτασαν στο λιμάνι της Σκιάθου. Ενημερωθηκαν από τα μεγάφωνα όσοι έχουν αυτοκίνητα να κατέβουν να είναι έτοιμοι. Όταν επιτέλους πάτησαν στεριά, ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη τους.

-Επιτέλους Θεέ μου δεν άντεχα άλλο, θα ξερνουσα κουνουσε τόσο πολύ τη τελευταία ώρα, είπε η Σαβανα ενώ το πρόσωπο της έπαιρνε ένα πράσινο χρώμα. Ο Νίκος της χαιδεψε τα μαλλιά.

-Καλά εντάξει σουτ τώρα παιδιά φτάσαμε, το πάρτι αρχίζει!, φώναξε κατενθουσιασμενη η Στεφανι. Και έπειτα συμπλήρωσε :

-Λοιπόν έχει beach party σε μια παραλία κοντά στο σπίτι ! Ποιος είναι μέσα;, ρώτησε με ένα πλατύ χαμόγελο, κλείνοντας το τηλέφωνο που τόση ώρα μιλουσε.

-Σοβαρά τώρα; δεν κουραζεσαι ποτέ;, είπε ξαφνιασμενος ο Δημήτρης.

-Πας καλά; εννοείται πως όχι.. Λοιπόν εντάξει χωριζομαστε.. Αγόρια μας ακολουθείτε για να μας πάω σπίτι.,ειπε αυτοί και χωριστηκαν 3 στο αυτοκίνητο της Στεφανι και 3 στου Νίκου.

ΑΧ βαρετό κομμάτι, το ξέρω αλλά εδώ και τόσο καιρό δεν είχα καθόλου έμπνευση 😢 και είπα απλώς να ανεβασω κάτι να μην με ξεχάσετε όσες διαβάζετε! Το επόμενο θα είναι μεγαααλο και ωραίο i promise!!! Πληροφοριακά να πω πως όση έρευνα και να έκανα στο ίντερνετ για παραλίες και στέκια της Σκιάθου, δεν ήταν αρκετό για να σχηματισω μια ικανοποιητικη εικόνα :/ αυτό σημαίνει πως ναι μεν ξέρω κάποιες τοποθεσίες αλλά δεν ξέρω πολλά.. Οπότε μερικά μέρη που θα πηγαίνουν θα είναι της φαντασίας μου... Αυτά

Αμαρτίες και ΠάθηDonde viven las historias. Descúbrelo ahora