Αμαρτίες και Πάθη

Κεφάλαιο 47

Ξύπνησε από το κλάμα της μικρής. Πριν καν ανοίξει τα μάτια άπλωσε το χέρι της στη μεριά του Τάσου αλλά ήταν άδεια. Μάλλον θα πήγε για δουλειά, υπέθεσε.

Σηκωθηκε,φορεσε τις παντόφλες της, ετριψε τα μάτια της και πήγε στο δωμάτιο του μωρού. Αποφάσισε να προσπαθήσει να φερθει για μια φορά σα μάνα.

"Μην κλαις μικρούλα μου.. Πείνας; ", ρώτησε το μωρό το οποίο με το που άκουσε το γλυκό τόνο στη φωνή της, σταμάτησε να κλαίει, την κοίταξε στα μάτια και κούνησε το κεφάλακι της. Αυτό την έκανε να χαμογελάσει και πήρε το μωρό αγκαλιά.

Κατέβηκε κάτω στην κουζίνα, την έβαλε στο καρεκλακι της και της έδωσε ένα παιχνίδι να απασχοληθει όσο αυτή θα ετοίμαζε το γάλα.

Η ώρα ήταν 11. Ετοίμασε το γάλα και πριν της το δώσει, πήρε τηλέφωνο τον Τάσο.

"Καλημέρα αγάπη μου", ακούστηκε η φωνή του.

"Καλημέρα, είσαι δουλειά; " τον ρώτησε.

" Βασικα είμαι στην κα. Μανιάδη. Ζήτησε να με δει. Μετά όμως, ναι, θα πάω δουλειά, ο πατέρας σου με ζητήσει γειά κάτι σημαντικό. Και σχολαω στις 3."

"Αα..και τι σε θέλει η Εύα; "

" Ήθελε να μιλήσει και σε εμένα ιδιαιτέρως πριν πάμε όλοι μαζί... Μην ανησυχείς τίποτα το σημαντικό... Αλλά κλείνω τώρα, ε; Σ'αγαπω "

" Κι'εγώ Σ'αγαπω ", είπε και έκλεισαν.

Πήρε το μπουκάλι με το γάλα και έκατσε στον καναπέ. Έβαλε τη μικρή στην αγκαλιά της και άρχισε να την ταιζει.

" Ωραία, όλα καλά... ", σκέφτηκε.

Τοτε η μικρή άρχισε να κλαίει. Έβγαλε το μπιμπερό από το στόμα και εφτυσε το γάλα.

" Έλεος ρε Βαλερι, τι σκατα έγινε τώρα; ", φώναξε έξαλλη η Στεφανι και σηκώθηκε πάνω παρατωντας το μωρό στον καναπέ να κλαίει. Πήγε στο μπάνιο και μόλις γύρισε δεν βρήκε τη μικρή.

" Βαλερι; ", αλλά καμία απάντηση.

"Βαλ; που είσαι γαμωτο;", φώναξε ψάχνοντας παντού.

Την βρήκε μετά από αρκετή ώρα να προσπαθεί να ανέβει τα σκαλιά για τον πάνω όροφο μπουσουλωντας, και σχεδόν τα είχε καταφέρει.

Με το που την πήρε στην αγκαλιά της η μικρή άρχισε πάλι να κλαίει.

"ΔΕΝ ΣΕ ΑΝΤΈΧΩ! ΣΚΑΣΕ!! ", φώναξε και ανέβηκε πάνω, βάζοντας τη μικρή στην κούνια της.