ΤheCypriotGirlAND I

ΜΠΑΡ

- Λία;;

- Τι ρε μωρό μου πάλι; Προσπαθώ να την δω την ταινία σε αντίθεση με εσένα που με ρωτας άσχετα καθε δευτερολεπτο και μου εχεις σπάσει τα νεύρα...

- Καλα

Ψελλιζω τοσο σιγανά που δεν ξερω καν αν με άκουσε. Χάνομαι πάλι στις σκέψεις μου και αυτη στην ταινία της. Τοσο χάλια κι αυτή η ταινία. Την έχουμε δει 100 φορές.

- Αχχ.. τι ρομαντικοο.. εναν τέτοιο θέλω

Λεει και γελάει. Μαλισταα... τωρα αυτο είναι ή υπονοούμενο ή απλή πλακα. Ελπίζω να ειναι το δεύτερο γιατι εχω πολλά στο κεφάλι μου τελευταία.

- Πφφ.. τελειωσε. Ηταν πολύ ωραία εε Χάρη μου;

- Ναι ναι να την ξαναδούμε αν θέλεις κάποια φορά.

- Είσαι σίγουρος;

- Ναι ρε μωρό μου γιατι τετοια αντίδραση;

- Γιατί εδω και λίγες μέρες είσαι αλλού.

- Γιατι το λες αυτο;; Μια χαρα εδώ ειμαι.

- Ααα ναι;;;

- Ναι!

- Για πες μου λοιπον ποια ταινία είδαμε πριν λίγο;;

- Εεμ.. την..

- Ουτε το όνομα δεν ξέρεις απο εκεί να καταλαβεις! ΧΑΡΗ!

- Εεε.. σορρυ ρε μωρό μου αλλα έχω και εγώ κάτι δικά μου.

- Παλιά τα δικα σου ηταν και δικά μου και τα δικά μου και δικά σου τωρα τι άλλαξε;

- Τιποτα απλά δεν θέλω να σε φορτώνω με τα δικά μου.

- Καλα.

Λεει και φεύγει απο το σαλόνι όπου βλέπαμε την ταινία. Δεν ακολουθώ την Λια. Κάθομαι εκει και την σκέφτομαι. Πήγε ραντεβού η Μαρίνα με έναν Δημήτρη λεει. Και που τον γνώρισε αυτόν τωρα; Και γιατί να βγουν; Μια χαρα θα ηταν κι εδω μαζι μας. Μαζι ΜΟΥ!!

- Μωρό μου;;

- ΤΙ ΠΑΛΙ ΚΙ ΕΣΥ;;

- Πας καλα Χαρη;;; αμα έχεις νεύρα μην ξεσπας πανω μου οκαυ;;

- ΠΑΡΑΤΑ ΜΑΣ ΚΙ ΕΣΥ.

- ΑΥΤΟ ΘΑ ΚΑΝΩ ΡΕ!!

Λεει και παίρνει τσάντα και μπουφάν και φεύγει βαροντας την πόρτα με δύναμη. Παίρνω την βότκα και αρχίζω να πίνω απο το μπουκάλι. Ολοι με παράτησαν. Κανένας δεν με αγαπάει πια. Που ειναι οι φίλοι μου; η Λια; η... Μαρινα;; ΣΚΑΣΊΛΑ ΜΟΥ!! ΕΓΩ ΕΊΜΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΝΆΓΚΗ ΚΑΜΊΑ ΜΑΡΙΝΑ!!

Ανεβαίνω πάνω και πετάω απο το μπαλκόνι το πλέον άδειο μπουκάλι βότκα. Δεν ειμαι σε καλη κατάσταση αλλα χεστηκα. Ετσι κι αλλιώς ποιος να ενδιαφερθεί για εμένα;;

Παίρνω κινητό, κλειδιά, λεφτά και το δερμάτινο μου μπουφαν. Φεύγω και ανεβαίνω στην καινούρια μου μηχανή αφου την άλλη κάτι μπασταρδοι μου την έκλεψαν. Τους βρήκαν αλλα την μηχανή οχι. Θα γίνει δικαστηριο γιατί δεν λένε που την έβαλαν και τι την έκαναν. Με αυτά και με αυτά φτάνω στο στέκι μας. Εκεί που είχε κάνει κι ο Στέφανος το πάρτυ για τα γενέθλιά του και του το χαλάσαμε σαν γαϊδούρια που είμαστε.

- Τι θα πάρεις;

Με ρωτάει η καταξανθη
σερβιτόρα και μου κλείνει το μάτι.

- Εσένα.

Της λέω με σέξυ βλεμμα και δαγκώνει το κάτω χείλος της.

- Έγινε.. απλα θα πρέπει να περιμένεις λίγο μέχρι να τελειώσω την βάρδια μου σε καμία ωρίτσα.

- Μπαα.. εγω λέω πώς σε Θέλω τωρα.

Την πιάνω και την τραβάω στις τουαλέτες. Της βγάζω την μπλούζα με το όνομα του μαγαζιού και την βάζω στον μπανκο του νιπτήρα που είναι μεγάλος και θα μας βολεψει όπως φαίνεται.

Μου βγάζει την μπλούζα και αρχίζει να μου φιλάει αργά και αισθησιακά τον λαιμό. Εχω ανάψει για τα καλα. Της βγάζω το πολύ κοντό σορτς της μαζί με το εσώρουχο.

- Με λένε Λίλα. Λεει με εναν αναστεναγμό καθώς εχω μόλις βάλει ενα δάχτυλο μεσα της.

Βάζω δεύτερο και τα κουνάω μαζί πολύ γρήγορα.

- Χάρης. Λεω και βάζω και τρίτο.

- αχχ.. Χαρη..

Και τότε ειναι που μεσα στην τουαλέτες βλέπω την Μαρίνα που μόλις ήρθε να με κοιτά με ανοιχτό το στόμα και να φωνάζει σοκαρισμένη το όνομα μου..

- Μαρινα να σου εξηγήσω...