ΤheCypriotGirlAND I

ΕΓΩ..ΕΣΥ... ΕΜΕΙΣ!!

Έχω πέσει κάτω στο πάτωμα. Η Μαρίνα κάθεται πάνω μου με το ενα πόδι της δεξια και το αλλο αριστερά της μέσης μου. Με βαραει μπουνιές δυνατά και παράλληλα κλαιει με λυγμούς. Πονάω πολύ, πλεον έχω ματώσει σε όλο το πρόσωπο και τσούζει ολο το πρόσωπο μου οποτε αποφασίζω να την σταματήσω.

Της πιάνω τα χέρια και την ακινητοποιώ. Με κοιτάζει στα μάτια καθώς κλαίει. Την κοιτάζω κι εγώ και με μία κίνηση την ρίχνω αυτην την φορά εγω στο ζεστό χαλί του σαλονιού μου. Με κοιτάει και δεν μπορει να κουνηθεί.

- Εννα με βαρεσείς;; Καμε το!!

Λεει σαν να θελει παλι να με νευριάσει!! Σηκώνω το χέρι μου για να την χτυπήσω και μολις βλεπει την κίνηση μου αυτη σφίγγει τα μάτια της περιμένοντας την μπουνιά που θα έτρωγε αν δεν την φιλουσα. Ωωω ναι.. μετα απο έναν μηνα γεύομαι ξανά αυτα τα υπέροχα χείλη που δεν χορταίνω να φιλώ.

Την φιλάω εδω και 15 λεπτά με λύσσα ώσπου σιγα σιγά της βγάζω την ζακέτα με σκοπό να μείνει μονο με το λευκό κολλητό της τιραντακι-φανελάκι.

Σπαω το παθιασμένο φιλί μας και ανασηκώνομαι απο πάνω της. Μου βγάζει γρήγορα το πουκάμισο και χαϊδεύει τον λαιμό μου. Φτάνει στο V μου και αργοτερα στους κοιλιακούς μου. Πιάνει το κουμπί του παντελονιού μου και το ξεκουμπώνει. Της βγάζω το σορτς και σηκώνομαι απο το πάτωμα μαζι της. Προχωράμε προς το δωμάτιο μου χωρίς να σταματήσουμε να φιλιομαστε. Μπαίνουμε μέσα και την ξαπλώνω απαλά στο κρεβάτι μου..

- Χαρη..

- Τι ειναι μωρο μου;

- Μπορεις να μου υποσχεθείς πως θα αλλάξεις και θα επιστρέψει ο παλιός καλος Χάρης μου;;

- Δεν έπαψα ποτε να ειμαι ο παλιός καλός Χαρης σου μωρό μου. Και για να το ξεκαθαρίσουμε αυτο το θέμα, πονούσα κι εγω που σου φερόμουν ετσι. Απλα δεν ξέρω τι με είχε πιάσει. Μαλλον είχα κάνει πολλα όνειρα για την οικογένεια μας.

- Εμενα η οικογένεια μου εισαι εσύ Χαρη.

Με κοιτάει βαθιά στα μάτια και συνεχίζει.

- Καθε φορα που βλέπω αυτά τα καταγάλανα μάτια ειναι σαν να βλέπω το μέλλον μου.. καθε φορά που φιλώ αυτα τα χείλη ειναι σαν να γεύομαι την ευτυχία μου... Κάθε φορά που ειμαι μαζί σου νοιώθω σαν να είμαι στο σπίτι μου. Γιατί εσυ εισαι το σπίτι μου Χαρη κι ας μην θέλω να το παραδεχτώ. Για εσένα γύρισα απο την Κύπρο. Νόμιζα πως ήσουν απλα κατι ασήμαντο για εμένα και πως θα σε ξεχνούσα με τον καιρό. Όμως δεν άντεξα Χαρη. Δεν μπόρεσα να μείνω μακριά σου παρα τις προσπάθειες μου εναν ολόκληρο χρονο.